Kamer 4027: Toushirou

Scarlett's blik verstarde even maar al snel ontstond er een grijns op haar gezicht. "He did?" vroeg ze toen. Bij ieder ander zou ze kwaad geworden zijn, maar bij Scorpio kon ze dat niet. "Het is niks persoonlijks, hij is gewoon iets té zorgzaam. Zeker na eh... Na vorige keer," zei ze, doelend op haar vorige vriendje, maar besloot er maar niet op door te gaan.

Toushirou haalde zijn schouders op. 'Nouja, het maakt niet uit. Je kan niet altijd de perfecte zwager wensen hè' zei hij droogjes. 'Bovendien heb ik alleen maar een litteken nu, en ik leef nog, dus het boeit niet. Ik zal wel heel beleefd doen tegen je ouders'

((Hé yo ik ga naar bed! Trusten))

"Als Scorpio je beter leert kennen is hij vast een heel stuk aardiger - als je je gedraagt tenminste. Hij heeft je denk ik niet meer gezien na errr, well.. Ik zou hem maar proberen te ontlopen voor de komende tijd. Dat is het verstandigste." Haar gedachten waren bij Jamy, die het er niet zo goed vanaf gebracht had als Toushirou. Maar dáár had ze geen spijt van.

Toushirou knikte. 'Ik ontloop hem al een aardig tijdje.. Misschien dat als ik het goed kan vinden met je ouders, Scorpio me ook sneller zal mogen' bedacht hij zich bemoedigend. 'Maar dan moet dat me eerst lukken'

((oké morgen gaan we wel verder bij haar huis hihihhiii <3
TRUSTEN))

-newnewnew-
Miyoko kwam vrolijk aanlopen, en klopte een deuntje op de deur van Toushirou. Ze wilde hem vragen of hij met haar naar de carnaval wou gaan. Ze glimlachte, en deed haar haar uit haar gezicht.

Toushirou lag op bed en staarde door het raam naar buiten. Het was heerlijk weer, maar hij had meer om een beetje te liggen dagdromen. Hij keek op door het geklop dat door zijn hoofd galmde. Wie kon het zijn? Hij liep schouderophalend naar de deur en deed die open. 'Hey daar!' zei hij blij bij het zien van Miyoko.

Miyoko gaf hem snel een knuffel. 'Hooi! Hoe gaat het?' ze stapte naar binnen, en keek rond. De kamer van Toush paste wel bij hem, vond ze. Tja, waarom wist ze niet zo goed. Maar ze vond het gewoon. Ze dacht even aan Yumiko. Die wel een soort van jaloers op haar was dat ze met Toush omging. Maarja, boeiend. Ze glimlachte, en keek Toush aan.

Toushirou klopte Miyoko even op haar rug toen ze hem knuffelde en wilde haar binnenlaten, maar ze stapte zelf al zijn kamer in. Hij liet haar alles even bestuderen en praatte toen pas verder. 'Wat kwam je doen?' vroeg hij, op vriendelijke toon.

Miyoko lachte, en draaide naar hem toe. 'Nou eh, ik wou eh, nog even naar de carnaval. En ja, ik dacht misschien..' ze slikte even. 'Dat je misschien wel met me mee wilde gaan?' ze glimlachte lief, en keek met puppy ogen naar Toushirou.

Toushirou grijnsde. Miyoko keek zo hulpeloos dat hij moeilijk kan weigeren. 'Tuurlijk, waarom niet?' zei hij droogjes. Het zou vast wel gezellig worden. Hij hoopte alleen dat Yumiko en/of Scarlett het niet voor Miyoko zouden verpesten. Ze hadden één ding gemeen, en dat was dat ze haar niet mochten.

Miyoko grijnste. 'Mooizo. Ik doe een wit met roze yukata aan. End joeew?' vroeg ze in overdreven slecht engels. Ze had wel zin in de carnaval, ook met Toush. Miyoko vond Toushirou echt een lieve jongen, die haar tenminste niet telkens de grond in trapte. ZOals Yumiko en die rare Scarlett. Eerst deed ze altijd heel aardig tegen Miyoko, en nu kan ze haar wel slachten.

Toushirou dacht na. 'Geen idee, ik was helemaal vergeten dat er een ehh.. dresscode was. Ik moet kijken of ik wel wat heb' zei hij aarzelend, waarna hij zijn kast opentrok, die werkelijk uitpuilde van de kleren. 'Oooo, natuurlijk!' zei hij lachend, waarna hij een totaal zwarte Yukata tevoorschijn haalde. 'Tadaaaa, lekker casual' zei hij trots.

https://2img.net/r/ihimizer/img152/6740/main1dh9.jpg :D

Miyoko grinnikte, en voelde aan de stof. 'Leuk man! Wacht, ik doe de mijne aan.' Miyoko rende weg, en kwam een minuutje later terug, in haar yukata. Ze maakte een buiging. 'En?' ze glimlachte.

Toushirou grijnsde tevreden en klopte op Miyoko's hoofd. 'Geweldig joh' zei hij vrolijk, waarna hij zijn kamer uit stapte. 'So, zullen we dan maar gaan?'

Miyoko lachte, en stak haar handen in haar zij. 'Ja, is goed!'

(post jij maar @ carnaval, ik ben even snel eten! )

oké new dusssss.

Toushirou kwam zijn kamer in en stortte zich onmiddellijk op bed. Kut, kut, kut, wat ontzettend stom. Hij wreef in zijn ogen. Moest hij nou gaan zoeken? Hij voelde zich niet echt lekker dus was hij eerst hierheen gegaan. Hij wankelde terwijl hij naar de badkamer liep en stak boven de wc zijn vinger in zijn keel om vervolgens een hoop alcohol het riool in de sproeien. Hij kwam proestend overeind en poetste zijn tanden, deed zijn haar goed, spoot een luchtje op en zuchtte. Toi toi toi. Hij liep zijn kamer uit, op zoek naar Scarlett.

-new-

Yuu klopte op de deur van Toushirou. Hij voelde de uitnodiging voor de bruiloft in zijn zak branden. Naarmate hij er meer aan dacht, hoe meer hij behoefte had aan iemand die hem zou begrijpen, iemand tegen wie hij kon praten en alles kon vertellen zonder dat hij hoefde op te passen met wat hij zei. Toushirou was altijd al de enige persoon geweest bij wie dat kon. Zelfs bij Rusine moest hij nog letten op zijn taalgebruik, en bedenken dat ze een meisje was.
Vurig hoopte hij dat Toushirou thuis zou zijn, want hij had extreme behoefte om compleet uit te barsten.

Toushirou had op bed een beetje liggen lezen, maar legde het aan de kant zodra hij geklop hoorde. Hij verwachtte geen bezoek, dus liep hij nieuwsgierig naar de deur toe. Die deed hij op een kier open, vanwege een soort waanidee die hij altijd had dat er een seriemoordenaar met een kapmes voor de deur zou staan, hoewel dat natuurlijk onwijze onzin was. Hij zwaaide hem verder open toen hij Yuu zag staan. 'Hey' zei hij met een lichtelijk verbaasd en nieuwsgierig hoofd.

Yuu beet op zijn lip toen hij het nietsvermoedende gezicht van Toushirou zag.
Dit werd misschien moeilijker dan hij dacht.
'Ehm hoi. Ik heb iets voor je,' zei hij en hij viste de witte envelop uit zijn zak. Hij staarde er een tijdje vertwijfeld naar en gaf hem toen met trillende hand aan Toushirou.

Toushirou trok zijn wenkbrauwen op. 'O - oké' zei hij terwijl hij de envelop aanpakte en opende. Terwijl hij zijn ogen over de zinnen vlogen viel zijn mond open en werden zijn ogen een stukje groter. Hij slikte voor hij weer geluid uitbracht. 'Yuu - hoe - dat is-' hij had geen idee wat te zeggen, maar wilde er tegelijk ook duizend opmerkingen tegelijk uit gooide.

'M-mag ik even binnenkomen?' bracht Yuu moeizaam uit. Hij kon elk moment instorten en was niet langer in staat om rechtop te blijven staan. Hij voelde hoe zijn binnenste zich steeds meer samenkneep en klemde zijn tanden op elkaar om het verdriet te verbijten, maar hij kon de tranen die in zijn ogen opwelden niet stoppen en keek Toushirou met waterige ogen aan.
Hij was echt in een jankend wrak veranderd sinds die klote Melissa in zijn leven was verschenen.

Toushirou knikte haastig met nog altijd grote ogen en begeleidde Yuu naar binnen door zijn arm half om hem heen te slaan en hem ietsjes vooruit te duwen. 'Ga maar even zitten' zei hij met een gebaartje naar het bed en de bank. 'Eh - ik kan misschien wel iets te drinken inschenken?' Hij werd nogal zorgelijk, omdat Yuu eruit zag alsof hij stervende was.

'Ligt eraan. Heb je whiskey?' vroeg Yuu die een sterke behoefte had aan alcohol.
'Ik haat dit zo erg,' begon hij uiteindelijk, terwijl hij neerplofte op het bed en naar zijn voeten staarde.
'Ik weet niet meer wat ik moet doen.'
Een traan rolde over zijn wang.
'Ik wil helemaal niet trouwen, ik moet er niet aan denken om in één huis te wonen met dat roze monster. Ik wil niemand anders dan Seth maar... maar...' hij was niet in staat zijn zin af te maken.

Toushirou knikte. 'Toevallig wel' zei hij met een zwak glimlachje. Hij had een klein koelkastje, inmiddels, waar hij was ijsblokjes uit het vriesvak haalde en vervolgens twee glazen whiskey inschonk, en naast Yuu ging zitten. Hij bood hem het glas aan met zijn ene hand en wreef met zijn andere over Yuu's rug. 'Maar hoe komt het dan dat je überhaupt gaat trouwen?' vroeg hij verbaasd.

Yuu zuchtte diep, nam een grote slok van zijn whiskey en likte zijn lippen even af, voor hij diep ademhaalde en begon met spreken.
'Ik had Melissa de laan uit gestuurd, vlak nadat ik mijn vader had verteld dat ik homo was en dus niet wilde trouwen. Ik dacht daarmee van haar af te zijn maar een paar maanden later stond ze opeens hier op de stoep met de mededeling dat ze nog steeds met me wilde trouwen, en dat ze er alles aan ging doen om dat voor elkaar te krijgen. Dit heeft een enorme deuk geslagen in Seth's vertrouwen in me, en zo volgde een kettingreactie aan onzekerheden. Uiteindelijk kwam Seth tot de conclusie dat hij het liefst van me wegrende en...' Yuu slikte even. 'En hij zei dat er een deel was in zijn hoofd dat onze relatie verafschuwde. Hij vond dat ik maar met Melissa moest trouwen...' Yuu voelde hoe zijn keel zich dichtkneep en hij nam snel nog een slok van zijn whiskey.
'Hij haat me, maar ik hou van hem. Het enige wat ik voor hem kan doen is hem zijn zin geven. Als hij wil dat ik de rest van mijn leven ongelukkig ben, dan doe ik dat.'