Kyosu’s Kamer

Kyosu knikte even en keek hem daarna aan. 'wat is er met ze gebeurd?' vroeg hij met een aarzeling in zijn stem. Hij wist niet of hij hier wel over wilde praten. Het was iets waar hij zelf ook moeite mee had, na de dood van zijn zusje.

"ze zijn vermoord toen ik zeven was.. ik trainde 5 jaar en ging een duel aan met de moordenaar ik woon en doode de moordenaar.. daarna heb ik de rest van me leven in de wildernis moeten overleven.." zei hij en keek nog steeds naar de foto.

Kyosu keek hem aan. 'Dat is echt vreselijk.' bracht hij uit. Hij moest er niet aan denken. 'Ik heb mijn tweeling zusje verloren.' zei hij en haalde een foto uit zijn tas.

Lloyd keek naar de foto. "het spijt me voor je.."

Kyosu stopte de foto weer weg. 'naja.' zei hij. 'Laten we het maar over wat leukers hebben' zei hij en liep naar het raam.

Lloyd ging op zijn bed zitten en keek nog even naar de foto.

Alecia zag dat de deur op een kiertje stond en gleurde naar binnen. Ze glimlachte toen ze Lloyd zag en zette een stap de kamer in.

Lloyd lachte terug naar haar en stond op.

Mimiko had aan de balie gevraagt op welke kamer Kyosu zat aangezien hij een nieuwe kamer had. Met het nummer in haar hoofd slofte ze over de gangen.
Bij de kamer van Kyosu bleef ze staan, ze twijfelde. Wat als hij er nou niet was? Mimiko klopte twijfelend op de deur en wachte tot hij open ging. De andere jongen waar Kyosu de kamer mee deelden kende ze niet.
Ze hoopte ook niet dat hij opende aangezien ze nogal verlegen was.

((dat zie ik aan als new is goed ^^))

Lloyd opende de deur. "hallo.." zei hij wat droog en maakte ruimte zodat ze er langs kon.

((Nu ga ik me er ook maar eens mee bemoeien...))

Lune-Chan liep door de gangen, eigenlijk was hij de laatste paar dagen zo futloos als zijn haar op zondag. Onder zijn ogen stonden dikke wallen.

Mimiko slikte. 'Oh, ik kwam eigen voor Kyosu', zei ze en ze liep twijfelt naar binnen. 'Is hij er niet?', zei Mimiko terwjl ze op haar lip beet. Dit bedoelde ze. Nu stond ze bij een vreemde jongen in een kamer.

Snel schoot Lune naar de deur, hij had hier heel lang overna gedacht. Nu deed hij het toch maar. Voordat hij van gedachten veranderde, hij glipte naar binnen en legte gehaast het briefje op Kyosu's bed neer. Het was in sierlijke letters geschreven; 'Schepen vergaan, rozen verwelken. Maar mijn liefde voor jou blijft altijd bestaan.' Hij was niet zoon dichter, en had deze gewoon van internet geplukt. Maar alsnog had hij zijn best gedaan op het hartje er onder, die mooi was gelukt ondanks de ene kant groter en dikker was dan de andere kant. Hij glimlachten te tevreden en sloop toen de kamer weer Uit. Toen hij bij het einde van de gang stond gaf hij zichzelf een ram, hier krijg ik zoon spijt van..

Kyosu kwam fluitend zijn kamer vinnen lopen. Hij deed eenmaal binnen zijn schoenen uit en wilde op zijn bed ploffen, maar hij zag een briefje liggen. Hij pakte het papiertje op. 'rozen verwelken, schepen vergaan, maar mijn liefde voor jou blijft altijd bestaan.' las hij in zichzelf op. Hij bekeek het hartje. 'van lune.' bracht hij ongelovig uit. Er verscheen een brede glimlach op kyosu's gezicht.

Lloyd zat in de keuken in het raam en letten even op niemand.

Alecia kwam naast Lloyd staan en gaf hem vluchtig een kus op de wang om hallo te zeggen.

Lloyd lachte even kort naar en keek toen weer naar buiten.

Alecia merkte dat hij met zijn gedachten ergens anders was, maar ze ging hem niet dwingen om het te vertellen. Als hij er over wilde praten zal hij dat wel uit zichzelf moeten doen.

-newnewnew-
Lloyd was een paar dagen weg geweest en hij had een nieuw kapsel. hij opende de deur en liep de kamer binnen.

NEW

Kyosu kwam zijn kamer binnen en ging op zijn bed zitten. Met enkele diepe zuchten slaagde hij er in zijn schoenen los te maken van zijn voeten, en ze daarna in de hoek te gooien. Daarna stond hij op en haalde zijn tas tevoorschijn. Hij had hem al leeggepakt, op een paar kleine dingen na. Kyosu pakte een paar fotolijstjes en een aantal posters uit een klein vakje uit zijn tas. Foto's van zijn familie, vooral veel foto's van zijn zusje. Hij gaf ze allemaal een plek op zijn nachtkastje, en zocht daarna de posters uit.

(( Iris komt x'p ))

Iris zou Kyosu wel eens beter willen kennen dus ze dacht eens langs te gaan. Ze klopte aarzelend aan, ze dacht weer terug toen ze Kyosu in het gras zach zitten. Ze grinnikte en wachtte af.

Toen kyosu net al zijn band posters over zijn bed had uitgespreid hoorde hij opeens geklop op zijn deur. Hij liet de poster die hij in zijn hand had op het bed vallen en liep richting de deur om hem open te doen. Tot zijn verbazing zag hij Iris daar staan Gelijk dacht hij terug aan de keer dat ze hem in het gras had horen zingen, dat moest echt afschuwelijk hebben geklonken, terwijl hij wél echt kon zingen. 'Iris!' zei hij vrolijk en deed een stapje naar achter zodat ze binnen kon komen.

Iris verbaasde zich dat hij haar naam nog wist, meestal als ze met iemand even praatte dan wisten ze de volgende dag haar naam al niet meer. Ze dacht dat dat kwam doordat ze vaak teruggetrokken was, maar ze was er aan gewend. Ze glimlachte naar hem en liep naar binnen. Ze keek nieuwsgierig naar de posters op z'n bed, ze ging op het bed van Lloyd zitten.

Kyosu glimlachte naar Iris en draaide zich toen naar zijn posters. 'Dus.. hoe staat het in het leven?' vroeg hij lachend en keek haar even aan over zijn schouder. Hij hield een poster van metallica vast en trok een pijnzend gezicht. Het liefst wilde hij ze allemaal wel ophangen, maar het waren er gewoon té veel. Hij had er heel veel van metallica, en verder nog van bands zoals ac/dc, rammstein, eluveitie, saxon, etc. Het was niet zo dat hij alleen rock luisterde, maar een poster van r&b artiesten vond hij gelijk weer zo verwijft staan.

Iris keek nog steeds onderzoeken naar z'n poster, maar ze had wel duidelijk gehoort wat Kyosu zei, 'Hmm, nouja, wel oke,' zei ze tenslotte. 'Coole posters,' zei ze vol met intresse. Ze stond op en knielde voor Kyosu's bed om de posters beter te kunnen bekijken. Ze pakte er eentje op en kneep haar ogen tot spleetjes.