Kyosu’s Kamer

Lloyd ging op de bank zitten en dacht even in zichzelf na.

-newnewnew-
Lloyd werd met lichte hoofdpijn wakker. hij had niet zoveel moeten drinken..

New, ~
Iris slofte naar door de gang, bij de kamer van Lloyd en Kyosu stopte en klopte aan. Ze had nog een beetje hoofdpijn maar het verbaasde haar dat ze nog kon lopen.

Lloyd kwam van de bank af en opende de deur, toen hij Iris zag zetten hij een stap opzij zodat ze er langs kon.

Iris haalde een korte glimlach tevoorschijn en begroette hem, 'Hay,' zei ze schor. Ze liep naar binnen en plofte op een bed dat tegen de muur stond, ze leunde tegen de muur als ondersteunig.

Lloyd ging op de bank zitten en keek even de kamer rond. "als je voor Kuyso komt hij is er niet.." zei hij rustig.

Iris hief haar hoofd en knikte, 'Maar, dat van gisteravond enzo,' begon ze. '.. dat was niet de bedoeling,' zei ze zacht. Dat was zover bijna het enige wat ze zich er van kon herrineren.

Lloyd keek haar vreemd aan. "...wil je zegen dat we...?" zei hij om te beginen. hij wist er echt niks meer van af na dat hij zoon 7 biertjes op had.

Iris sloeg haar hand voor haar hoofd, Sukkel.. (( <--- haha, dat moest ff x' p )) ze haalde haar weer weg en knikte. 'Youre right, boy,' fluisterde ze.

Lloyd zijn ogen werden groter. "zo ver ik weer was dat ook niet de bedoeling..." zei hij.

Iris knikte, 'Uhu, I understand,' was het enige wat ze zei. Daarna verliet ze de kamer, 'Dag Lloyd, ik moet nu naar Zero,' fluisterde ze. Ze liep de trap af.

Lloyd begreep haar en ging weer op de bank liggen. hij zal het missen..het leven..

Alecia klopte voorzichtig op de deur, wachte niet op een antwoord en deed de duer al op een kiertje open om naar binnen te kunnen kijken.



((face is als op picc onderbericht))

Lloyd kwam omhoog en stond op om de deur open te doen. toen hij de deur open wou doen zag hij Alecia. Lloyd beet op zin lip en keek haar moeilijk aan.

'..wil je er over praten?, je zei dat je momenteel problemen had met jezelf, of wat het ook was... '

Lloyd zetten een stap opzij zodat ze naar binnen kon. "ik denk dat ik het je nu wel kan vertellen.."

Alecia liep naar binnen maar bleef oogcontact houden.

Lloyd liep naar de bank maar bleef ervoor staan. hij keek naar de grond en zijn haar hing voor zijn gezicht. "op dit moment ben ik aan het dood gaan..sneller dan eerst.."

Haar hart sloeg een slag over, ze wou hem oppeens vol rammen met vragen en willen uitschreeuwen dat ze bij hem zou blijven, wat er ook gebeurd. Maar inplaats daarvan beet ze op haar lip en wachte kalm af wat hij nog zou gaan zeggen.

"toen mijn ouders werden gedood...heeft de dader mijn ziel deels verwoest..waardoor ik hoorde te sterven. mijn vaders ziel is in mij gegaan waardoor ik het overleef..2 halve zielen.. maar mijn ziel stierf alsnog door en die van mijn vader ook.. ik zie en hoor mijn vader ook..en dat is..moeilijk.." zei hij en kon haar gewoon niet aankijken.

Alecia legde teder haar hand op zijn wang en keek hem recht in de ogen aan. 'I will love you forever, no matter what.'

Lloyd keek haar aan. "maar wat nou als ik?" hij maakte zijn zin niet af en keek haar alleen maar aan.

'ik zeg het tog, wat er ook gebeurd' Iets van vertrouwen schitterde in haar ogen.

Lloyd keek haar aan. "je hebt over dat met Iris of niet? we hebben er alle 2 al over gepraat en het was niet de bedoelin ik was dronken zij was dronken....en trouwens ik voel niks voor haar.." zei hij en keek haar aan.

Alecia antwoorde even niet. Had hij nu echt door gewoon door alles wat ze deed, kunnen achterhalen dat ze het over dat had? Een suffe glimlach verscheen op haar geziicht. Hij was dus de eerste die dat ooit was gelukt. Ze legde voorzichtig haar armen op hem heen en liet haar hoofd tegen hem aanrusten. ' I feel relieved'