Kamer 2999 - Kamer van Kuuki en Leila

Het was er prachtig. Uitzicht over de hele stad,
2 hemelse bedden in het paars en 2 paarse nachtkastjes.
Kuuki liep naar het raam en glimlachtte.
"Het is een paradijs", dacht ze.

Toegang: eerst kloppen, dan binnenkomen!
Aantal regels: 2

Kuuki ging op het bed zitten.
Ze verveelde zich. Wat kon ze nou in hemelsnaam
doen als ze hier nog niemand kende?...

Hee ik zoek nog een kamergenootje! wie wil?

Leila liep naar binnen en hoorde die laatste uitroep. "Ik heb nog geen eigen kamer. Ik ben pas vandaag aangekomen. Dus als je wilt, wil ik je kamergenoot wel zijn." Ze keek haar zelfverzekerd aan, ook al voelde ze zich eigenlijk helemaal niet zo. Maar ze zou niets laten merken. Dat was ze nu wel gewend.

(( dat was eigenlijk geen uitspraak van Kuuki (; maar goed ja je mag XD ))

(( Oeps, ik had het geinterpreteerd als een opmerking van Kuuki )).

Kuuki was doodmoe en had hoofdpijn. Ze deed haar kleren uit, ging in bed liggen en sloot haar ogen.
"Slaapwel", dacht ze in zichzelf.

Leila liep de slaapkamer in en zag haar kamergenoot al op bed liggen. Ze sloop stilletjes naar haar eigen bed. Ze glimlachte even en haalde haar zakken leeg. Ze legde alle lolly's die ze overhad op haar nachtkastje en kleedde zich daarna om in een snoopy nachthemd. Ze ging snel in bed liggen en hoopte dat ze het andere meisje niet wakker had gemaakt. Het zou vervelend zijn als ze gelijk al ruzie kregen.

Kuuki werd wakker door een of ander geluid. Blijkbaar was het Leila die haar wakker maakte.
"Hee... nou laat maar" mompelde ze zachtjes. Ze was veel te moe om te praten of om boos te zijn. Nouja,
boos ging ze helemaal niet zijn. Leila probeerde wel zo stil mogelijk te zijn, dacht Kuuki.

-new-
Leila liep naar binnen. Ze gooide haar tas op het bed. Waarom was ze ook alweer hier naar school gegaan? Ze had net zo goed in Ayao kunnen blijven. Daar had ze tenminste nog mensen die haar aanspraken. Maar hier niet. Hier had iedereen kliekjes gevormd en zij hoorde er niet bij. Ze voelde zich wat buitengesloten. Maar ja, ze moest zich niet aanstellen. Het zou vast nog wel beter worden. Ze stak een lolly in haar mond en begon een boek te lezen.