Kyosu’s Kamer

Kyosu stak het puntje van zijn tong uit in zijn mondhoeken, dat deed hij altijd als hij aan het gamen was. 'Tuurlijk is zij goed!' zei hij droog. Hij wist precies welke knopjes hij in moest drukken. Misschien moet ik haar maar laten winnen..

(( haha ik wel ))

Mimiko knikte en begon met alle geweld de knopjes in te drukken. 'Verdomme', vloekte ze binnens mond. Kyosu was echt onzettend goed alleen naar mate minderde hij. Diep van binnen wist Mimiko wat hij van plan was maar ze negeerde het. Ze wilde winnen of hij haar nou zou laten winnen of niet.

Kyosu kwam tot de conclusie dat hij eigenlijk ook niet wilde verliezen van een meisje, maar anderzijds vond hij het ook zielig om haar af te maken. Hij zuchtte en deelde een paar rake klappen uit op mimiko's poppetje.

(( jij mag bepalen wie er wint ;D ))

Mimiko wiebelde heen en weer met haar hele lichaam. Nog een klap en.. 'YES', riep ze blij met haar handen in de lucht. 'IK WINN', Mimiko keek pesterig naar Kyosu en begon hem te porren. 'Ik winn ik winn', zei ze grijnsend

Kyosu lag helemaal dubbel, niet omdat hij verloren had, maar omdat hij absoluut niet tegen dat porren kon. Toen mimiko stopte met porren ging hij uitgeput van het lachen recht zitten. 'Ik liet je winnen.' zei hij met een grijns. Hij veegde een pluk haar uit zijn gezicht.

'Ahhw ik wist het!', zei ze lachend. Ze pakte hem bij zijn schouders en duuwde hem naar achter waardoor hij op zijn rug belande. Mimiko ging boven hem hangen en begon hem overal te porren. 'Toch won ik', zei ze met een grijns op haar gezicht.

'hahaha hou ahaha, op!' bracht hij door het lachen door uit. Hij vond het zo vreselijk dat hij daar niet tegen kon. Hetzelfde gold voor onder de voeten kietelen, onder zijn oksels, praktisch gezien overal eigenlijk.

Mimiko kwam zelf ook niet meer bij van het lachen. Ze begon hem overal te kietelen vooral waar mensen die niet tegen kietelen konden het meest last van hadden: Onder de voeten oksels etc. Met een grote grijns kietelde ze hem over al. 'Zei je nou dat je me liet winnen of ben ik gewoon beter dan jou?', zei ze met een nep- ontschuldig lachje.

Kyosu rolde wild de hele kamer door, maar het hield niet op. 'OKE OKE, JIJ WINT!' riep hij uiteindelijk en ging met een enorme puf rechtop zitten. Zijn haren stonden echt alle kanten op, wat er natuurlijk niet uit zag.

Mimiko ging van hem af en barste in lachen uit. 'Nieuw kapsel', zei ze plagend. Ze stak haar hand uit richting zijn haar en maakte het nog meer door de war dan dat het al zat. 'Nu zit het pas mooi', zei ze lachend.

'MY HAIR!' riep kyosu. Het was nu zo statisch als wat. 'nooooh.' zei hij en stond op en ging voor de spiegel staan. Snel fatsoeneerde hij zijn haar weer een beetje. 'Je word bedankt.' zei hij lachend.

Mimiko ging achter hem staan, nu was haar hoofd verborgen achter Kyosu's rug alleen haar armen waren zichtbaar. 'Weet jij waarom Lune zo boos is op mij?', vroeg ze met een trillende stem.

Kyosu draaide zich om. Dit was de eerste keer dat hij hoorde over een ruzie. 'boos?' vroeg hij. Hij keek haar niet begrijpend aan. 'Hebben jullie ruzie dan?' vroeg hij. Als dat zo was, was het behoorlijk egoïstisch van hem om hier nu met mimiko gezellig te zitten gamen.

'Ik denk het?', zei Mimiko fluisterend. Ze liep achter hem vandaan en plofte neer op zijn bed. 'Hij tripte toen hij me zag met Cosette', zei ze pijnlijk. Als ze daar aann terug dacht voelde ze de pijn van miljoenen naalden die in haar huid prikte.

'Cosette?' nu volgde hij er helemaal niets meer van. Cosette was het roze-haar meisje, die hij had ontmoet toen hij samen met miyoko er bij in een of andere verborgen kamer terecht was gekomen. 'Leg uit?' vroeg hij gefrustreerd, aangezien hij er niets meer van volgen kon.

Mimiko slikte. De enige die wist dat ze bi was, was tot nu toe alleen Cosette. Ze keek hem angstig aan bang dat hij het verkeerd op zou vatten. 'Ik ben ehm.. bi', zei ze schor en ze beet op haar lip.

'Dus, je hebt ook nog wat met Cosette?' vroeg hij een beetje boos. Het feit dat ze bi was kon hem weinig interesseren. Het boeie hem enkel, dat ze met lune heeft gezoent, terwijl ze mogelijk nog wat met Cosette heeft, én hem leuk vond. Hij volgde het niet meer.

Mimiko voelde hoe ze zichzelf in de neste werkte en besloot vanaf het begin te beginnen. 'Het begon bij Itachi..', die naam deed haar nog steeds pijn. Maar daar moest ze nu niet aan denken. 'Ik wilde niets met hem omdat ik verliefd werd op Lune..', ze slikte en keek naar de grond. 'Maar Lune was homo, en had een relatie met Mauw.. dus probeerde ik me over hem heen te zetten'. Ze wierp hem even snel een blik en ging daarna verder. 'Toen kwam jij en ik had eindelijk het gevoel dat ik me echt over Lune kon zetten.. omdat ik dacht dat jij.. nou ja gewoon hetro was'. Ze gaf hem een klein ontschuldig lachje maar keek daarna weer vluchtig weg. 'Maar ja.. jij was ook nou ja bi en je ging met Lune wat het voor mij alleen nog maar moeilijker maakte'. Ze voelde miljoenen naalden prikken. Ze vond het zo erg toen ze merkte dat Kyosu met Lune ging. 'Maar ik kon mezelf gewoon niet over jou zetten.. en door de kus met Lune .. hoe hij die avond deed', ze schudde haar hoofd van ongeloof. 'Hij leek wel gewoon hetro en ik vond hem oko leuk, toen leerde ik Cosette kennen en ik kuste haar ook de zelfde avond dat we allemaal stom dronken waren'. Mimiko hoorde hoe schor haar stem klonk van het verhaal en schraapte hem voor het laatste gedeelte. 'Toen ik Cosette vaker ging zien vond ik haar.. nou ook leuk'. Ze keek schamend naar de grond en durfde Kyosu niet meer aan te kijken.

Kyosu schudde zijn hoofd. Hij zuchtte. 'Dat is.. ingewikkeld.' zei hij uiteindelijk. Ik denk dat ik alles even op een rijtje moet zetten, en jij ook,' zei hij en wilde mimiko aankijken, maar die keek enkel maar naar de grond. 'Ik begrijp het wel, alleen ik moet het even op een rijtje zetten.' zei hij nog eens. Hij liep naar de deur en hield deze open. 'We praten later wel verder.' zei hij. Kyosu was van mening, dat hij zélf eerst maar is moest gaan nadenken.

Mimiko slikte en liep zonder iets te zeggen langs hem heen de deur uit.

Kyosu zat in de kleermakers zit op zijn bed, met zijn handen gevouwen. Op zijn nachtkastje stond wat wierook langzaam weg te branden, waardoor er een hele zoete lucht door de kamer hing. Hij hoopte maar dat Lloyd er geen problemen mee zou hebben, aangezien die lucht zo blijft hangen. Kyosu had zijn ogen dicht, gewoon, om rustig na te kunnen denken, en dingen een beetje op een rijtje zetten in zijn hoofd. Langzaam tastte hij met zijn hand naast zich, naar een zak met zure ballen die normaal gesproken altijd verstopt onder zijn bed lag. Toen hij hem te pakken had, propte hij er een paar in zijn mond., en vouwde toen zijn handen weer samen.

Na een tijdje zo gezeten te hebben kreeg Kyosu een beetje stijve benen, dus stond hij op en liep naar het raam. Zuchtend keek hij naar buiten, waar de vogels floten en een zacht briesje de bomen een beetje deed bewegen. Even keek hij vertederd naar wat er zich buiten afspeelde, maar na een paar seconden sloeg de verveling al weer toe. Met enkele zuchten strompelde hij naar zijn wierrook stokje, die inmiddels al was opgebrand. Kyosu pakte het doosje met wierook uit zijn laatje, en haalde er eentje uit. 'Waar is nou die klote aansteker..' mompelde hij in zichzelf en keek naar de plek waar hij de hele tijd gelegen had. Al snel kwam hij tot de conclusie dat dat ding gewoon op de grond was gevallen. Toen hij het eenmaal voor elkaar had gekregen om het ding normaal aan te steken, vroeg hij zich af wat hij nou eens zou gaan doen. Een beetje verveeld keek hij naar wat er allemaal in zijn kamer lag. Er lagen enkele tijdschriften op de grond, de playstation stond er nog altijd, en verder had hij nog een hele verzameling met boeken op een plank staan. Kyosu ging met zijn handen in zijn zij voor de plank staan. 'Al gelezen, saai, al gelezen..' begon hij de boeken aan te wijzen. Hij stopte bij een boek die hij nog niet gelezen had, en pakte het van de plank.

Kyosu lag op zijn bed het boek te lezen, maar kon zich totaal niet concentreren. Opeens vroeg hij zich af waar Lloyd eigenlijk uithing. Ze deelden dan wel een kamer, maar erg goed kenden ze elkaar eigenlijk niet. Ze leken allebei op een ander moment in de kamer te zijn. Kyosu krabte even achter zijn oor en richte zich weer tot het boek. Het heette: Blood&Chocolate. Het ging over weerwolven, wat hij normaal altijd leuk vond om daar over te lezen, boeide hem nu echt helemaal niks.

Lloyd liep de kamer in en het eerste wat hij rook was een zoete geur hij was er niet echt dol op maar hij kon er wel mee leven. "hoi"

Als je het over de duivel hebt dacht kyosu bij zichzelf. 'Hoi!' zei hij opgewekt en keek Lloyd vrolijk aan. Hij was blij dat hij eindelijk werd verlost van de verveling. 'Hoe gaat het?' vroeg hij er nog droog achteraan.