Het meer+omgeving (a.k.a. de krater met het platform)

Alecia hoefde niet lang na te denken. '23 dagen' Ze raapte een steentje op en smeet het in het water. Het ketste 3 keer af.

Miyoko kwam vrolijk aanhuppelen, en draaide wat rondjes in het gras. Met een glimlach op haar gezicht liet ze zich op de grond vallen. Met haar hoofd steunde ze op haar rechterhand, terwijl ze naar de mensen keek die rond liepen. Ahh, heerlijk...

-nieuw-

Melissa stond aan de rand van de krater. Ze staarde afwezig in de diepte.
Niet te geloven dat ze dit had aangericht.
Nu De Heerseres haar macht veilig had opgesloten en hij niet meer naar buiten kon komen zonder dat er een of andere kleine lichtbol die in het kantoor van De Heerseres onder een glazen stolp lag in haar borstkas geduwd moest worden kon ze het onmogelijk voorstellen dat zíj dit had gedaan.
Het hele meer was weg.

Lune staarde naar Melissa's rug, hij had zin om haar een enorme duw te geven, zodat ze in de afgrond zou vallen. Hij was haar gevolgd, had ze haar macht nog? Hij zei niks, ze hoefde niet eens te weten dat hij achter der stond.

Iris kwam stilletjes aanlopen, ze zag Lune, maar natuurlijk.. Melissa. Ze had wat dingen over haar gehoord. Zij was die verloofde van Yuu, ze had haar wel eens tekeer horen gaan tegen andere. Dat vond ze maar niks, en al helemaal niet dat ze nu de Derde Macht had. Andere verdiende het veel meer, meer dan Melissa. Ze liep geheid door en plofte ergens in het gras.

Melissa staarde naar het platform in het midden van de krater. Haar gedachtes dwaalden af naar de bruiloft van morgen.
Was het nog wel mogelijk om met Yuu te trouwen? Zou ze nog wel in staat zijn om uberhaupt zo egoïstisch te kunnen denken door met hem te trouwen zonder dat hij dat zelf wilde? Ze kon het zich op het moment amper voorstellen dat het echt zou gebeuren. Alleen de behoefte om haar familie te beschermen die nu tien keer zo erg was dan normaal weerhield haar ervan om de hele trouwerij af te blazen.
Maar zou dat ook nog zo zijn als ze Yuu morgen voor het altaar zag staan?
Ze wist het niet. Plotseling leek ze veel meer te geven om het geluk van anderen dan om dat van haarzelf.
Alleen nu moest ze kiezen wat belangrijker was. Het geluk van haar familie, of het geluk van Yuu?
Eerst was de keuze zo makkelijk geweest, maar sinds het moment dat ze Parijs verlaten had werd het met de dag moeilijker om niet van gedachte te veranderen.
En nu ze de verantwoordelijkheid had om te zorgen voor het geluk van elke burger in het universum wist ze het al helemaal niet meer.
Met een zucht draaide ze zich om. Verschrikt keek ze in de ogen van Lune, die achter haar had gestaan.
'Hey...' mompelde ze zachtjes. Ze had hem niet meer gezien sinds hun ontsnappingspoging.
Als ze nooit een ontsnappingspoging hadden gedaan hadden ze ook nooit de macht ontdekt.
Dan was alles nu misschien nog wel zoals voor de oorlog.
Of juist helemaal niet, aangezien zij de reden was dat het uberhaupt gestopt was.

Shayla stond precies aan de andere kant van iedereen, bij de krater. Ze had een glimlach op haar gezicht en hield haar ogen gesloten. Ze kon de krachten van de derde macht nog steeds rond deze plek voelen, ze werden mee gedragen door de wind, steeds verder en verder weg. Ze was blij dat de oorlog voorbij was en dat de derde macht nu weer veilig bij zijn eigenaar was. Natuurlijk had ze gesprekken gehoord van andere toen ze door de gangen liep, dat iemand anders de macht meer had verdient. Zwak, zulke opmerkinen. Zelf wilde ze niet ruilen met Melissa, omdat alles in haar leven dan zou veranderen. Niks zou meer gewoon kunnen zijn en ze zou haar gewonen leven moeten opgeven... Eigenlijk, had ze een beetje medelijden met haar...

Lune grijnste, 'hallo..' het kwam er killer en dreigender uit dan dat de bedoeling was, hij zetten een paar stappen naar voren en keek ook naar de afgrond, 'dat was ons geliefde meer..' mompelden hij, ter wel hij een steentje de afgrond in trapte, 'heb je die macht nog?' Lune keek haar oprecht geintreseert aan, hij wou alles doen\weten om ook dat te kunnen doen wat zei daarnet deed, hij zou er alle mensen meer straffen die hem ooit kwaad zouden willen doen, al de mensen die aan hun zelf dachten in plaats van aan andere, en hij had al een slachtoffer lijst.. Met een naam boven aan. Hij wachten haar reactie af..

'Ja ik heb hem nog, alleen ligt hij nu aan kettingen zodat ik niet meer zomaar hele meren opblaas,' zei Melissa, ze deed een paar stappen bij het meer vandaan. Ze wist niet precies waarom, maar een nieuw soort instinct vertelde het haar.
'Ik kan op het moment niet meer met mijn krachten dan iemand die het legendniveau van telekinese heeft,' bekende ze.
'Sorry van het meer... ik deed het niet expres,' voegde ze eraan toe, terwijl ze voorzichtig glimlachte.

Iris hoorde vaag wat Melissa te zeggen had, Sorry? Sorry!? SORRY?!! Wat nou sorry, trut, jij moest zo nodig die macht.. ze keek Melissa kil aan. Ze hoopte nu echt dat Lune haar een zet gaf, bij die gedachte grijnsde ze. Ze zag het al voor zich, De Derde Macht, DOOD!

'Dat meer geeft niet,' zei Lune rustig, ook al was hij vervult met jaloersie, en haat; waarom zij? Waarom niet ieder ander? waarom niet.. Waarom hij niet?! Hij keek een beetje ijzig voor zich uit, 'voel je je beter, nu je die macht hebt?' vroeg hij na een tijdje om de stilte te onderbreken.

Shayla haar glimlach verdween toen de heerlijke wind veranderde in kil en ijzig koud. Het was voor haar meer dan een ijzige wind, het was voor haar een teken van problemen die zouden gaan komen. Ze ging maar eens kijken waar het vandaan kwam en liep zonder dat ze het zelf wist richting Iris, Lune en Melissa.

Yumiko staarde naar Melissa, ze stond een aantal meters van haar verwijderd. Als Yumiko het geheim van Melissa nooit had doorverteld, had er nooit oorlog gekomen. Zonder oorlog hadden ze de ontsnappingspoging nooit gedaan, en had Melissa de macht nu nog niet, of misschien zelfs nooit, gehad.

Melissa dacht even na over die vraag. Eigenlijk wist ze niet precies wat ze moest voelen. Aan de ene kant was er angst voor het leven dat ze nu tegemoet liep. Een leven als Jade Lightning en Gaya Halinor had haar nooit erg aangesproken, maar aan de andere kant zag ze een ander leven gewoon niet meer voor zich. Het was onmogelijk om nu nog te kunnen denken als een normaal persoon. Het hele universum lag plots in haar handen. Als ze wilde kon ze meteen de macht van De Heerseres overnemen zodra ze haar krachten onder controle had. Dan zou ze voor altijd heersen over het universum en zorgen voor de eeuwige vrede. Niemand zou haar kunnen stoppen.
Ze was de krachtigste van allemaal.
Aan de ene kant voelde het geweldig dat zij in staat was om zoiets voor elkaar te krijgen, maar aan de andere kant voelde het immens triest aan dat al haar oorspronkelijke toekomstplannen nu verloren gingen. Dat ze nooit meer het veilige en normale leventje zou leiden dat ze altijd voor ogen had gehad.
Bovendien was het voor goed voorbij met de orde.
Haar leven zou één grote chaos worden.
'Ik weet het niet...' mompelde Melissa. Ze keek naar haar handen.
'Ik weet niet of een macht als deze wel geschikt is voor iemand zoals ik. Ik heb het idee dat er honderden mensen in dit heelal leven die de taak van De Derde Macht veel beter zouden kunnen vervullen dan ik...'

Iris mond viel bijna open, Ben ik nou doof, of wat? ze kon het niet geloven. Zo was Melissa toch helemaal niet, ze had eerder verwacht dat ze "Ja! Natuurlijk!" had geroepen en dat ze stond op te scheppen. Maar ze twijfelde eerder. Ze keek naar Lune, die er over het algemeen ook niet geweldig eruit zag, zelfs nu hij verandert was. Ze vond het maar vreemd hoe Mellissa en Lune deden.

Lune's gezichts uitdrukking verranderden, 'hoe bedoel je..' vroeg hij zacht, een beetje sissend. 'Jij greep de macht toch.. Jij bent toch de uitverkoorne..Die macht ligt in jou handen.. Jij bepaalt wat ermee gebeurd, en al die andere honderd mensen.. Die hebben die kracht niet, en zouden jou ook niet tegen kunnen houden, en wat zou je nou mis kunnen doen? Alles om je heen is toch nu perfect..Je gaat trouwen, wat ik er van heb vernomen, je bent mooi.. Populair, en je hebt nu ook nog die macht.. Niemand zou het beter kunnen doen dan Melissa Chevalier.. Hij wist precies waar hij heen wou met dit gesprek, hij wist precies wat ze moest gaan doen, 'welke mensen zouden het ooit beter dan JOU kunnen doen?'

Shayla had besloten maar op een afstandje te blijven staan van iedereen en daar te blijven luisteren. Een emotieloze blik stond op haar gezicht. De woorden van Lune waren zo kil en fals. Ze balde haar vuist en klemde haar kaken op elkaar. Het was duidelijk dat Lune alleen maar aan zichzelf dacht, anders zou hij hier nu niet gestaan hebben en er een groot punt van gemaakt hebben.

Melissa schoot uit haar slof bij het woord trouwen.
'Wát zei je daar? Denk je nou echt dat mijn leven zo perfect is?! Heb je wel enig idee wat ik door moet maken?! DENK JE DAT IK HET LEUK VIND OM MET EEN JONGEN TE TROUWEN DIE ONDERTUSSEN NOG STEEDS OVERHOOP LIGT MET ZIJN EXVRIENDJE?' riep ze kwaad uit. Ze voelde hoe een kracht opborrelde in haar borst. De Derde Macht trok aan zijn kettingen. Vurig hoopte Melissa dat De Heerseres hem goed opgesloten had. Ze wilde haar controle niet verliezen. Ze wilde Lune niet per ongeluk vermoorden.
'Ik heb er helemaal niet voor gekozen om die macht te krijgen! Ik kan er niks aan doen dat ik de 'uitverkorene' ben! Ik heb er helemaal niet om gevraagd om de vredebewaarder van het universum te worden! DE REDEN DAT IK HIER KWAM WAS OMDAT IK GEWOON PROMOTIE WILDE BIJ HET UNIVERSELE TRANSPORT EN NU ZIT IK VAST AAN EEN VERANTWOORDELIJKHEID DIE IK WAARSCHIJNLIJK NOOIT KAN VERVULLEN!'
Melissa hijgde zachtjes terwijl ze Lune kwaad aankeek. Een paar paarse twinkelingen schoten door haar gifgroene ogen. Haar handen kneep ze samen tot vuisten.

Yumiko rolde met haar ogen terwijl ze Melissa hoorde schreeuwen. Altijd maar dat "ik ben ongeschikt" en "iemand anders kan het beter". Sjonge jonge zeg, het is de derde macht. Wie wil die nou niet? En als ze hem eenmaal hebben zijn ze ongeschikt. Idioten.

Iris kreeg daarna toch medelijden met Melissa, wat wilde Lune nou brijken? Dat ze De Derde Macht weg gaf, of iets dergelijks? Ze stond langzaam op, wat had Lune.. Waarom doet hij zo? Die paar vragen zweefde door haar hoofd. Ze schudde haar hoofd, ze had een vermoeden dat hij jaloers was. Dat De Derde Macht van hem moest zijn volgens hem. Ze grijnsde, Lune, wat wil je nou? Macht? Wraak?

'Ik begrijp het..' mompelden Lune zacht, 'maar uiteindelijk deed je het toch zelf, naar die paarse bol toe lopen,' Lune keek Melissa recht in de ogen, zonder enige schaamte, 'je zei zelf dat je het wou hebben, en dacht niet aan andere die het misschien wel zouden willen, die misschien het wel verdiende.' Tuurlijk was hij bang voor Melissa's kracht, maar niet voor Melissa zelf. Ze zou hem niks doen.. Zolang hij maar kalm bleef, hij deed niks verkeert..Vond hij.

'Denk je nou echt dat ik mezelf ook maar enigszins in de hand had toen ik in de buurt van de macht was? Dat ding had een vreselijk lokkend effect op me. Het schreeuwde naar me, zei tegen me dat ik het moest pakken. De macht wilde míj, niet andersom,' siste Melissa. Ze wierp een blik op de krater achter zich en deed er nog een paar stappen bij vandaan.
'Ik snap niet wat je wil bereiken, Lune. Wil jij de macht soms hebben? Dat kan niet eens. Er is maar één persoon die de macht kan hebben zonder terplekke dood neer te vallen.'
Ze hoefde hem niet te vertellen wie dat was. Dat wist hij zelf ook wel.

Shayla zuchte diep. 'Domme klootzak...' Siste ze kwaad vanachter een boom vandaan en hoopte eigenlijk dat Lune het nog zou horen ook. Je mening uiten is geen probleem, maar dit ging té ver. Dit was zieken, niet je mening vertellen.

Maar natuurlijk wil ik de macht hebben, slet.. Iedereen wil de macht hebben, iedereen wil de uitverkorene zijn, iedereen wil die macht.. Ik weet het zeker, iedereen op deze school stik van jaloerzie.. Ik weet het zeker, zonder te vragen, ik zou er zelfs op durven gokken, Lune schudde langzaam zijn hoofd, 'nee, dat wil ik niet. Ik wou met je praten, je zag er van streek uit, misschien was het wel een soort pep-talk, maar je bent er niet echt van opgepept zie ik. Je leek van streek, misschien is het waar dat ik die kracht wil, iedereen op deze school wilt die kracht Melissa, ik ben een sluw en jaloers type, maar ook dom en klunzig, ik zou niet weten hoe ik met die kracht om zou moeten gaan,' Lune staarde een beetje somber voor zich uit, een deel van zijn woorden was waar.. Een deel een leugen.

Yumiko grijnsde even, zomaar uit het niets. Misschien een erg irritante gewoonte van haar, of gewoon een tik. Melissa, de derde macht. Melissa is eigenlijk helemaal geen naam voor de eigenaar van de Derde Macht. Je moet een korte, krachtige naam hebben net zoals Gaya en Jade. Zoals.. Mel. Nee, Mel is niks. Misschien... Puk! Nee, Puk is ook niks. Dat is net alsof ze een klein ventje met kaplaarsjes is. Oh! Ik heb het! Ze had Jaya moeten heten. Een combinatie van Gaya en Jade. Oh, wat ben ik toch weer geniaal.