6234, De kamer van Mendua en Mimiko Chan

Iris pakte de fles en goot haar beker weer vol. Ze zette hem neer en dronk de helft van haar glas leeg.

--New--

Lune kwam aansnellen, en klopte als een bezetenen op Mimi-Chans deur, 'Mimi! Kijk! Help! Mijn haar!' hij bleef maar tegen de deur aan timmeren, in de hoop dat Mimi open zou doen, waarom was zijn haar ZWART? Er stond bruin?! Bruin?! Niet zwart!?, 'Mimi, je moet me helpen!'

Mimiko liep van uit de badkamer naar de deur waar een schreeuwende Lune voor stond. Toen ze haar deur opende kreeg z bijna nog een laatste bonk die voor de deur bedoeld was tegen haar hoofd. Toen ze haar ogen weer opende viel haar mond open. 'Lune.. je.. haar', zei Mimiko terwijl ze de warmte golven als zeeën door haar lichaam voelde gaan.

'Ja mijn haar, ik dacht; doe eens anders.. doe eens gek.. Doe eens bruin.. maar nee?! het is zwart?! Zwart?! ik heb het wat bij geknipt.. Maar het heeft.. Het is..' Lune snikte, en liet zijn schouders hangen. 'Futloos.. Het hangt..voor mijn ogen.. Ik trachte het te redden met mijn knipkunsten..Ik ben nu net een butler.. Een hel van een butler..' opeens schoot het hem te binnen, wacht..een hel van een butler..nu ik toch.. 'Mimi, foundation en rode lenzen, overhemd en stropdas!'

Mimiko schudde haar hoofd en er ontstond een dromerige blik op haar gezicht. Lune met zwart haar. Het maakte hem zo.. Ze zocht de juiste woorden en kwam uit met 'slecht'. 'Het is leuk', zei ze nog steeds even dromerig. Ze keek hem even verbaast aan na dat hij vroeg naar lezen foundation en een tropdas. Net alsof zij dat had. Foundation wel en ook rode lenzen, soms was ze er wel eens mee aan het kloten. Maar een strop das? 'Kom', zei ze terwijl ze hem mee sleurde. Ze liep naar haar kast en begon hem over hoop te halen totdat ze een zwarte strop das vond met zilvere streepjes.

Lune knikte, 'die is perfect!' hij deed zijn vest uit, en daarna zijn zwarte blouse waardoor zijn ontblote bovenlijf tevoorschijn kwam, hij had een bleke huid en zijn zwarte haar stak daar perfect bij af. Hij greep de foundation en begon wat te klooien met een doekje en het bruinige spulletje, na enig geklooi lukte het hem om zijn wond te bedekken, hij had daar vroeger geen moeite mee gehad; die wond, maar nu pasten het niet meer bij zijn "Nieuwe"-uiterlijk, 'eh.. de lenzen..'

Mimiko's hart begon zo hard te bonken dat ze bank was dat hij het zou horen. Snel legde ze haar hand erop alsof het enig nut had. Totaal in dromen land keek Mimiko naar zijn boven lijf. Al snel werd ze wakker en greep naar een doosje dat naas haar bed stond. In een klein doosje zaten tewee rode lenzen en een potje lenzen spul.

'Hn,' Lune knipperde twee keer met zijn ogen, en bekeek zichzelf in de spiegel, zijn ogen waren rood, door de lenzen. Hij draaide een rondje om zijn eigen as, 'het is niet Lune.. Lune is blond..Ik kan beter maar alles weer uit doen\weghalen\afdoen..En weer een lelijk..Blond..Eindje worden..' hij trok een pruillipje.

Mimiko ging voor hem staan en keek hem nog steeds dromerig. 'Als je het waagt', zei ze terwijl er een speelse grijns op haar mond kwam. Ze zette nog een stap naar hem toe en stond toen tegen zijn ontbloote lijf aan.

'Zwart is toch niet echt mijn..Euw..Mimi..' Lune werd knalrood, aangezien Mimi nogal klein was en hij nogal lang zat ze nu met haar borsten bij een wel heel gevoelig plekje, het drukte het er een beetje tegen aan..Om eerlijk te zijn..Lune werd knalrood, en deed snel een pasje naar achter. 'Dan laat ik het wel even zo..'

Mimiko knikte. 'Zwart is zeker wel jou kleur', zei ze terwijl ze zich weer herstelde. Ze probeerde kalm te blijven en zich in te houdn. Maar op de eenof andere manier had Lune opeens een norme aan trekkings kracht door zijn nieuwe look.

'Als jij het zegt..Ik geloof je wel..' Lune schraapte zijn keel. 'Wat een beetje haarverf, foundation en lenzen wel niet kunnen doen..'

Mimiko kon haar ogen niet van hem af houden en knikte. Ze had het niet door maar ze was ontzettend aan het staren naar het nog steeds bloote boven lichaam van Lune.

Lune volgde Mimi's blik, en werd alweer vuur rood, hij wende zich snel af, en pakte zijn blouse van de grond.

Mimiko keek snel weer naar de grond toen ze door had dat Lune zag naar wat ze staarde. 'Sorry', zei ze fluisterend. Snel liep ze naar haar koeklast en pakte iets drinken. 'Ook', vroeg ze schor. Snel keek ze even stiekem om en zag weer zijn ontblootte lijf. Nog meer kriebels onstonden in haar buik en snel kneep ze haar vuisten dicht.

'Ja..Doe maar iets koels.. Het is warm hier,' het floepte er uit; Lune werd knalrood, 'ik bedoel het niet zoals je denkt dat ik het bedoel maar, ligt eraan wat je denkt, maar dat bedoel ik niet-' Lune zweeg.

Mimiko knikte. Eh, ja ik begrijp wat je bedoelt', zei ze terwijl ze overdreven haar hand liet wapperen zoals een waaier. Snel opende ze haar koelkast en wierp hem een blik je cola toe. Snel liep ze terug naar haar bed. Nog steeds keek ze naar grond om zich zo het beste in te houden.

Lune openden het blikje, en gooiden het drankje werkelijk waar in zijn mond, een druppel goud\bruin vocht droop van zijn lippen, en drupte van zijn kin zo op zijn boven lijf, hij keek even verlekkerd naar Mimi, 'kan je een geheim bewaren.. Niemand hoeft dit ooit te weten te komen..' sisde hij zacht.

Mimiko's hart bonkte in haar keel en had het gevoel dat ze ging kwijlen toen ze de druppen langs zijn lippen tot aan zijn boven lijf zag lopen. Haar wangen waren nu knal rood en ze keek snel weer weg. 'Eh.. ja tuurlijk', zei ze zenuwachtig en ze wierp weer even snel een blik naar Lune.

Lune grijnsten, 'niemand hoeft dit ooit te weten te komen..' hij zetten zijn handen op het bed, en daarna zijn knieeén, zo kroop hij naar Mimi toe, 'Kyosu niet..Cosette niet.. Yoko niet..Terra niet..Niemand niet..' er fonkelden iets in Mimi's ogen, 'Little Criminal..' feluisterden hij zacht, 'ik heb je wel door..' hij was nu heel dichtbij, en feluisterden deze woorden in Mimi's oor, 'voor maar 1 keertje dan..Alleen even..Proeven..aaien..'

Mimiko voelde hoe alles begon te duizelen toen Lune zo dicht bij kwam. Toch liet ze het gebeuren. Ze kon zich niet meer in houden en als een robot schudde ze van nee. De warme zeeën gingen als enorme golven door haar en ze sloeg haar armen om het lichaam van Lune en trok hem wat meer naar haar toe. 'Niemand', zei ze met een kleine grijns.

'Kleine..' Lune gniffelde, hij had wel een klap in zijn gezicht verwacht. Maar dit was ook goed, beter.. Hij legde zijn hand op Mimi's borst, 'I want to see you sweat ..' mompelden hij zacht.

'Lange', zei ze met een enorme grijns. Ze zette haar vingers tussen zijn riem en keek hem speels aan. 'Do what ever you want..' 'sweat', zei ze met een nadruk. Haar gedachte zweefde even af naar Cosette maar toen ze weer naar de 'nieuwe' Lune keek verdween haar gezich in een klap uit haar gedachte.

Lune hijgde, en legde een hand in haar nek, en streelde zo rustig naar beneden; hij kende geen haast met dit "poesje", hij dacht terug aan zijn woorden bij de boederij, de jongen had gelijk gehad..Heel af en toe had je de liefde nodig van een vrouw..Ook al ging de voorkeur naar de man, dit was echt geweldig;'ik was het vergeten..ik was het vergeten..hoe het voelden..' Lune begon de knoopjes van haar blousje uit te knopen, en keek naar haar lingerie, iets wat hij ook gemist had..Vrouwen konden zich zo goed versieren.. Mannen droegen alleen maar lelijke boxers..vrouwen hadden die pure elegantie. Nu wou hij niet zeggen dat Kyosu niet elegant was, maar als hij dit te weten kwam..Och, hij moest daar niet aan denken, hij kwam het niet te weten, niemand kwam het te weten. Nooit niet! Hij frunnekte aan haar bh bandjes.

Mimiko liet haar ene hand over zijn rug glijde tot aan zijn kont. Met een speelse grijns kneep ze er in. Ze liet zich nog iets onderuit zakken en hielp hem met haar bloes. Zijn shirt was al uit en ze drukte haar lippen tegen zijn borst. Na al die tijd had ze weer een jongen. Een jongen was altijd wat simpeler, vlotter. Bij meisjes deed ze rustig aan en liefde vol. Als Mimi en Cosette iets deden was het altijd klein en lieflijk.