Kamer van Mendua en Mimiko

Het eerste wat je ziet als je de kamer binnen komt is meestal een enorme rot zooi. Beide van hen kunnen het niet schoon houden. De vloer is kastanje bruin en er ligt een enorm roze kleed op. Er staan twee, twee persoons bedden tegen de muur en aan de andere kant staat een enorme sofa. De badkamer is redelijk klein er staat een douch, wc en was tafel met een grote spiegel er boven.

Toegang: Does't matter
Regels: Niet met ze allen tegelijk.

Trillend kwam Mimiko haar kamer binnen gelopen. Toch zat ze hier liever met Mendua dan alleen. Ze dacht aan Cosette die ze niet meer gezien had sinds ze naar Terra ging. Snel pakte zeen wodka uit haar koelkast en goot deze in een keer naar achter.

Lune stond voor Mimi's deur, en wist niet wat hij moest doen; zou hij aankloppen? Hij bleef even staan, en luisterden naar de geluiden die uit de kamer kwamen. Hij klopte aan, en zuchte diep; 'Mimi? Mimi ben je daar?' zijn stem klonk hees, 'ik moet je even spreken.. En ik heb chocolade,' hij wist niet waarom hij dat laatste zei; misschien om het minder ernstig te laten klinken?

Mimiko wilde net haar derde glas Wodka in schenken toen er op de deur werd geklopt. Ze voelde een vlaag van opluchting door haar heen aangezien ze eindelijk niet meer alleen hoefte te zijn. Met de Wodka fles in haar hand liep ze naar de deur en opende hem voorzichtig. Met een lach voor zo ver dat in deze situatie kon keek ze hem aan. 'Lune', zei ze half blij en ze liet hem binnen.

Lune keek argwanent naar de fles in Mimi's handen, 'je bent toch niet dronken he..', hij dacht terug aan dat bij de bar. 'Je moet niet zoveel zuipen.. Die troep word nog eens je dood,' sprak hij kil, hij ging zitten op Mimi's bed.

Mendua kwam de hal binnen lopen, en liep de kamer binnen. Ze zag Mimiko zitten, en een jongen die ze niet kenden. Ongegeneerd liep ze door en ging ze op haar bed liggen, en pakten haar boek dat ze aan het lezen was.

Mimiko keek lachend naar Lune. 'Nee ik was gewoon even.. aan het drinken', zei ze met een onschuldige blik. Ze hoorde dat Mendua binnen kwam en keek haar even fronsend aan. 'Let maar niet op haar de vriendje heeft 'r verlaten', zei ze spottend.

Mendua keek liefkozend op. 'Ja, en hij heeft jou ook verlaten voor mij. Weet je nog?' en ze ging weer ongestoord verder.

'Dat jullie daar nog aan kunnen denken op dit moment..' beet Lune de twee meisjes vel toe.

Mimiko lachte, toch deden de worden haar pijn. 'Nee kijk ik hem hem laten gaan voor deze lieve Lune hier', zei ze terwijl ze haar arm om hem heen sloeg. Ze keek Mendua met een enorme sarcastische lach aan en nam daarna een slok van haar Wodka.

Mendua keek Lune aan. 'Ik bepaal zelf waar ik aan denk in dit soort tijden.' beet ze hem toe. Ze wist dat er oorlog was, maar ze had het nog niet drastisch gemerkt. Ze wsit van zichzelf dat ze zou flippen zodra het echt losbrak.

'Slet,' zei Lune kortaf tegen Mendua, Mendua Men-Deo.. Ghehe Lune had altijd rare grapjes met namen, en daar kon hij altijd helemaal dubbel om liggen. Maar nu niet, hij keek Mimi aan.

'Ik sluit me helemaal aan bij Lune', zei ze slijmend terwijl ze nog dichter tegen Lune aan ging staan.

Mendua keek kil naar beide. 'Jij hebt geen reden om mij slet te noemen. Ik wel om jou een slet te noemen.'

Mimiko's ogen vertrokken tot spleetjes. 'En waarom zou jij mij wél een slet kunnen noemen?', beet ze haar kwaad toe.

Mendua begon hard te lachen. 'Je meent het toch niet dat ik dat moet uitleggen?' en ze begon te giechelen.

Lune reageerde niet meer op Mendua, hij draaide zich om, 'zeker zo'n ik-ben-onzeker-maar-ik-laathet-niet-merken-kindje..' mompelden hij binnenmonds, ter wel hij Mimi's hand vast pakte, 'ik wil je spreken onder vier ogen..' hij knikte naar haar, en liep toen terug naar de deur.

Mendua lachten nog verder. 'Hij gaat je dumpen voor zover het echt iets tussen jullie was.'

Mimiko keek haar kwaad aan. 'Net zoals bij jou is gebeurd?', kneep ze haar toe. 'Itachi moest je gewoon niet meer', zei ze kwaad en ze liet zich mee nemen door Lune. 'Daarbij lune zou mij nooit dumpen', ze keek lief naar Lune en ging met hem mee de deur uit

Mendua grinnikte even. 'Achja, dat kan gebeuren. Voor mij staan er nog genoeg jongens. Voor jou zijn de meisjes op.'

Mimiko keek haar aan en voelde hoe kwaad ze werd. 'Jij houd je mond over Cosette', haar gehele lichaam begon op te lichte en uit haar lichaam ontstonden de ontzichtbare zwarte bindslierten die ze recht op Mendua afvuurde.

((Net zoals bij Elfen lied /wbw die zwarte bindslierten deden me daar aan denken als Lucy haar extra armen om mensen afvuurd ))

((alle magie is uitgeschakeld schatje))

Mendua wrote:((alle magie is uitgeschakeld schatje))

((Ja dat zat ik me net ook al te denken))
((Even opnieuw E': ))

Mimiko keek haar aan en voelde hoe kwaad ze werd. 'Jij houd je mond over Cosette', ze balde haar vuisten en keek haar fel aan. 'Begrepen.'

Mendua trok haar wenkbrauw op. Ze wist dat Mimiko haar niks kon maken, omdat magie uitgeschakeld was. 'Volgens mij is Cosette niet eens lesbisch, zoals jij. Ze wou het niet met je doen.' en ze keek uitdagend. 'Tenminste, dat heeft ze zelf de halve gang rondverteld.' zei ze kil. Mendua had het alleen op de gangen gehoord, ze wist niet eens meer van wie, en niet eens of het wel van Cosette kwam.

Lune trok een wenkbrauw op, 'Kom Mimi.. ze is het niet waart..' hij legte een hand op Mimi's schouders, en trok haar een beetje met zich mee naar achter.