Speeltuin

Leila grinnikte. "Die zijn lekker. Weet je wat ook lekkere zijn van hier op aarde? Die hele grote gekleurde. Daar kan ik wel een dag op doen. Heerlijk zijn ze. Alleen jammer dat ze vaak te groot zijn om in het begin in mijn mond te passen, maar het is wel heel leuk om die kleurtjes een voor een te zien verdwijnen." Haar ogen sloten zich even gelukzalig.

Met de achterkant van het potlood tikte Scarlett tegen haar papier aan. Van haar haren had ze, nu die naar achter gebonden waren, geen last meer. Waar ze wel last van had was gebrek aan tekenmateriaal. Er waren nu twee dingen die ze kon doen. Of teruggaan en de rest halen, of aan een andere tekening beginnen. En aangezien ze haar teken "dagboek" vandaag nog niet bijgevuld had met een nieuwe tekening, ging ze maar voor de laatste optie. Snel draaide ze de bladzijde om en begon ze aan een nieuwe tekening.

Toushirou keek om zich heen terwijl hij van muziek wisselde. Hij zag Yuu en kreeg een klein zenuwtrekje bij zijn wenkbrauw. Hij keek snel weer naar zijn iPod en selecteerde iets waarvan hij de titel niet eens las. Geen slimme zet want al snel galmde er weer BOOM BOOM BOOM BOOM, I WANNA GO BOOM BOOM, LET'S SPEND THE NIGHT TOGETHER, TOGETHER IN MY ROOM door zijn hoofd. Hij klikte het geërgerd weg. Had Rangiku het er twintig keer op gezet ofzo?

Ze kwam van de aarde. "Ik hou niet zo van heel veel kleurtjes, ik eet alleen maar rode," zei ze terwijl ze lieflijk glimlachte al zou ze er nog steeds beroerd uit zien met haar haren en haar make-up.

"..bang voor Yuu?" Hij keek met grote ogen van Ayano naar Yuu. "Waarom... ?"
Hij voelde zijn grip om de paal verstrakken, zijn mond viel open en zijn ogen schoten terug naar Ayano. "Wat.. waarom zou ik bang zijn voor Yuu!?" Paniek vloeide over zijn gezicht.
O. God.

De ipod van Tou-chan stond zo hard dat Yuu het liedje ook kon horen. Hij grijnsde breed toen hij alleen al dacht aan alle opmerkingen die hij wilde maken. Hij stond op, liep naar Tou-chan toe en ging naast hem zitten. Ondertussen vocht hij in zijn gedachten tegen alle dingen die hij wilde zeggen. Stilzitten was op dit moment het verstandigste om te doen, en dat moest hij maar even volhouden.

Ayano liet Leila even voor wat het was en pakte Lucas even vast. "Zeg doe eens rustig, al is dit wel vermakelijk om te bekijken." Ze zuchtte. "Ben je vergeten dat Yuu je probeerde te versieren en jij begon te panikeren zoals je nu ook doet?" vroeg ze zachtjes maar met een stevige ondertoon.

Toushirou zag vanuit zijn ooghoek dat Yuu naast hem kwam zitten en draaide een stukje naar hem toe om hem beter aan te kunnen kijken. 'Mijn iPod is verkracht door mijn zus' zuchtte hij troosteloos, ook al was het een best rare zin. 'Ik denk dat hij er nooit meer bovenop komt'

Leila vond het allemaal heel vermakelijk om te zien. Ze vermaakte zich prima. Ze zette zich lichtjes af, zodat ze heen en weer ging. Ze bekeek alles en luisterde goed. Ineens hoorde ze boem boem boem muziek. Ze trok een gezicht. "Wie vind dat nou mooie muziek?" Vroeg ze in het algemeen. Ze vond de herrie vreselijk. "Aardse muziek is echt niet om aan te horen."

'Auch,' zei Yuu. Hij pakte de ipod voorzichtig uit Tou-chans handen en keek ernaar. 'Nou, ik heb wel een laptop met Itunes op mijn kamer dus ik kan hem wel een keer voor je fixen,' opperde hij, ook al wist hij niet helemaal zeker of Tou-chan naar zijn kamer durfde te komen. Hij draaide zijn hoofd op Leila aan te kijken, die een opmerking maakte. 'Deze muziek heeft anders hele diepe betekenissen hoor,' grapte hij.

Zijn blik gleed langzaam naar Yuu terwijl hij razendsnel zijn hoofd afzocht. Katers, no problemo, maar waarom was alles zo wazig? Hij zuchtte diep en keek met een diepe frons naar Ayano's bekaterde gezichtje. "Ja, dat ben ik inderdaad vergeten."
Hij voelde zijn spieren weer verslappen, en hij keek een beetje wanhopig - en Lucas was nooit wanhopig - naar de stoeptegels. "Verdorie," zei hij langzaam.

Leila schoot in de lach. "Boem boem boem, I want you in my room? Diepzinnig? Het enige wat ik er van kan maken is dat de zanger heel graag anderen in zijn kamer had." Ze schudde haar hoofd. "Nee, geef mij dan maar muziek van Ayao. Die is rustig, relaxend en maakt dat je echt gaat nadenken over het leven." Of dat je erbij in slaap valt, maar dat laatste zei ze maar niet.

Ayano keek hem aan en knuffelde hem opeens. Niet dat het op knuffelen leek aangezien Lucas er echt torenhoog boven uit sprong. Ze grijnsde breed toen ze hem los liet. "Dat ik dit doe is al vreemd, dus zeg er niets over," zei ze terwijl ze zich daarna omdraaide en op het gras ging zitten in plaats van op het zand.

Ruşine trok haar wenkbrauw op toen ze vanuit haar ooghoek Ayano met Lucas zag knuffelen. Goh, is Nick er even niet, heeft ze meteen een ander..

Toushirou slikte. Hij keek naar de grond. 'Ik ben even aan het overdenken of ik dit schooljaar al iets heb gedaan wat niet zo beschamend is' zei hij met een frons. Hij zag een stukje zand en tekende er met een stokje wat in dat veel weg had van een wolkje.

'Hm? beschamend? Wat voor beschamends heb je dan allemaal gedaan?' vroeg Yuu. Hij wist dondersgoed wat Tou-chan bedoelde maar hij kon er niet tegen dat hij al die dingen beschamend noemde en moest hem dus wel pesten.

Lucas was net de vorige avond in zijn hoofd aan het reconstrueren, toen hij plots twee armpjes om hem heen voelde. Toen hij omlaag keek zag hij Ayano's grijnzende gezicht, en meteen was hij een en al verwarring. Waar de grijns op zijn gezicht vandaan kwam wist hij niet, maar hij voelde de noodzaak om de vorige avond te reconstrueren langzaam wegebben.
"Dus jij knuffelt zomaar mensen en loopt dan weg!" Lucas, die het er niet mee eens was, plofte naast haar neer in het gras.

"Nee, maar om in het zand te gaan zitten vind ik niet zo leuk. Gras daar integen zit veel fijner. Daarom dat ik even van plek veranderde." Ze keek hem lachend aan, wat nog steeds niet charmant stond met haar make-up. "Maar zo te zien vond jij dat niet zó leuk" Ayano wees met een klein wijsvingertje even naar Lucas en trok hem daarna weer terug. Ayano's humeur was even zó vrolijk dat het haar niet uitmaakte wat ze deed.

Leila had het gevoel alsof de rest elkaar allemaal kende. Ze schudde haar hoofd. Die waren hier vast al een stuk langer. Ze ging gewoon door met de rest bekijken. Het was altijd goed om dingen eerst te bekijken en daarna pas te beslissen of ze er ook iets mee zou doen.

((Het is 10 uur geweest maar omdat deze topic nog erg actief is blijven we wel wachten tot er 2 mensen na ons hebben gepost, tenzij het hier stiller wordt! ))

'Ik ben de lucht in getild, ik heb met een sneeuwwolk boven mijn hoofd op het toilet gezeten, ik faal in alles, ik scheet half in mijn broek in Masao. Wil je nog meer horen?' ging Toushirou door terwijl hij zijn tekeningetje in het zand uitveegde en er een bloemetje voor in de plaats zette. Hij haalde een hand over zijn voorhoofd. 'Oja, er zat een vork in mijn hoofd'

"Wat vond ik niet zo leuk?" vroeg Lucas, die probeerde zijn grijns in te houden, "dat jij van plek veranderde, of dat je er vandaag werkelijk fantastisch uitziet?" Hij grinnikte even naar haar besmeurde gezichtje. Een eigenaardig verlangen om het zonder make-up te zien borrelde in hem op, maar nogal verbaasd en verward stopte hij het weer weg.

Yuu was verbaasd dat Tou-chan de andere incidenten die hem hadden voorgedaan niet noemde. Betekende dat soms dat hij ze niet beschamend vond? Zijn hart maakte een sprongetje van geluk. 'Maar Tou-chan, je weet toch dat het feit dat jij bestaat en hier nu naast me zit dat allemaal overtreft? In mijn ogen heb je helemaal niets beschamends gedaan,' troostte hij en hij glimlachte stralend.

Ayano grijnsde breed. "Waarschijnlijk beide, al zou ik van dat laatste niet weten of je dat nu zo erg vind," zei ze terwijl ze weer even aan haar haar pulkte. "Ik moet het straks maar even eraf halen, en dan mijn make-up weer vinden zodat ik het opnieuw kan doen, maar dan niet uitgelopen." Ze grijnsde breed en keek Lucas aan.

Toushirou glimlachte even naar Yuu. Hij kon het niet over zijn hart krijgen om geen sympathie voor hem te voelen. Hij veegde zijn tekening weer weg en ging weer tegen de boom aan zitten. Hij stopte zijn iPod weg en deed zijn ogen dicht. Het begon prachtig weer te worden.