Speeltuin.

"GEEN MHS ZONDER SPEELTUIN POTVERDRIEDUBBELTJES.
Er zijn, schommels, een glijbaan, wat bankjes, en nog wat toesteldingen die je maar aan je verbeelding over moet laten."

regels en pers vrij.

Made by Tous.

Kyosu liep de speeltuin in. Met een slakkengang strompelde hij naar de schommel toe, waar hij op ging zitten. Hij zuchtte even diep. Finally some alone time dacht hij bij zichzelf en keek om zich heen. Kyosu haalde zijn mp3 speler uit zijn zak en deed de dopjes in zijn oren. Even neuriede hij zachtjes mee met metallica.

Met haar tekenblok en tekenspullen liep Scarlett de speeltuin in. Het was al veel te lang geleden dat ze getekend had, terwijl ze op Ayao elke dag tekende. Vandaag had ze zich dus afgesloten van de rest en liet ze zich met een zachte plof tegen een boom aanzakken. Haar haren waren stijl vandaag en ze had ze achterover in een staart gedaan, zodat die tenminste niet in de weg zaten. Gelijk begon ze te tekenen.

Kyosu keek even naar het meisje dat voorbij was komen lopen, maar trok zich verder weinig van haar aan. Hij drukte nog een paar knopjes op zijn mp3 speler in, die weer eens een keer niet wilde meewerken. Hij had het ding nu al bijna 3 jaar, en was nodig aan vervanging toe. Zuchtend tikte hij nog een paar keer op het beeldschermpje. Na een paar seconden werkte hij weer en knalde de muziek in kyosu's oren.

Het was helemaal niet Logans's bedoeling geweest, maar opeens stond hij aan de rand van de speeltuin. Een speeltuin? Hier? Terwijl hij zich afvroeg watvoor functie deze speeltuin dan wel had, liep hij er doorheen. Er was werkelijk álles wat er in de gemiddelde speeltuin aanwezig was.

Shayla liep langzaam richting de speeltuin terwijl ze in zichzelf een liedje nuride. Ze bleed in de zandbak staan en draaide langzaam een rondje, om in zich op te nemen waar wat stond. Toen liep ze op een traag tempo naar de schommels. Ze kwam vaak in de speeltuin met haar broer vroeger, altijd stiekum. Dat was nu al een tijdje geleden, dus misschien zou dit haar goed doen. Ze pakte de touwen waaraan het zitje van de schommel vast zat en ging daarna zitten. Even bleef ze zitten, zonder zich af te zetten of wat dan ook. Ze dacht gewoon even na en maakte haar hoofd leeg.

Rusine liep voor het eerst in dagen weer vrolijk rond. Met een glimlachje ging ze op een schommel zitten en liet deze een klein beetje heen en weer schommelen. Het koude zonnetje verwarmde haar gezicht, en met een gelukzalig gevoel sloot ze haar ogen.

(ENIGSTE POST WANT IK GA NU WEG XD)
Zero kwam aan bij de speeltuin..hij zag een paar personen die een beetje hun dingen aan het doen waren..''Man wat zeurend..I Want More Power..'' Hij besloot weer weg te gaan en hij spreide ze vleugels..

Scarlett keek op toen ze allemaal mensen de speeltuin in zag lopen en stond toen zelf ook op om juist wég te lopen. Het was hier zo rustig, en nu op eens kwam iedereen? Daar had ze dus echt geen zin in. Ze ging wel ergens anders zitten.

Shayla voelde zo langzamerhand de aanwezigheid van steeds meer personen. Het was nu aardig druk geworden, wat best verbazend was, voor een speeltuin met allemaal mensen van minstens 15 of 16. Toch bleef ze nog even en probeerde mee te luisteren met sommige gesprekken. Misschien hoorde ze nog iets intressants?

Rusine hoorde met opgetrokken wenkbrauw aan hoe er wat mensen weg gingen en wat mensen bij kwamen. Haar ogen deed ze niet open, aangezien ze absoluut even geen behoefte had aan de realiteit. De wereld van de vreemde kleurpatronen aan de binnenkant van haar oogleden was veel fascinerender.

Toen Zero besloot net weg te vliegen zag hij dat er rond de 20 mensen kwamen en hij zag eentje die bezig was met de slee, de andere zat daar, dus hij besloot maar om naast iemand te zitten. Hij zag een meisje die alles door een andere kleur zag (Ruşine doe mee xD)

((Sjalalala, er moeten nu mensjes online komen, of ik ga uit levenloosheid nog een keer duits leren))

Shayla zat nogsteeds stil op de schommel. Ze deed geen moeite om omhoog of vooruit te komen, ze vond het leuker mee te luisteren met de gesprekjes. Ze zette zich een klein beetje af met haar tenen en leunde met haar hoofd tegen het strakgetrokken touw aan. Ze hield haar ogen gesloten, ookal maakte dat niet veel verschil voor haar.

((Nee, dat mag niet gebeuren, ik reageer wel!!))

Lily kwam stilletjes de speeltuin ingelopen.
Het was best druk. Toch maakte het Lily op het moment niet zo veel uit.
Ze zag een meisje op 1 van de schommels zitten, en ging op de andere zitten.
Langzaam zette ze zich lichtjes af, zodat ze een klein beetje in beweging kwam.

((if you ever met me, you know you should never tell me what to do. But you haven't met me yet, so I'll be kind))


Rusine opende langzaam haar ogen toen ze naast zich gekraak hoorde. Er was iemand naast haar gaan zitten.

Shayla voelde iemand zijn aanwezigheid, vlak bij haar. Ook hoorde ze de schommel piepen en merkte ze dat iemand op de andere naast haar ging zitten. Ze tilde haar hoofd weer wat omhoog en opende haar ogen. 'Uhm... Konnichi wa...' Zei ze zachtjes en liet haar hoofd toen weer een beetje hangen. Ze was niet zo goed in zulke dingen, maar ze probeerde het wel.

Lily keek op.
Ze keek even met een schuin hoofd naar het meisje.
'Hallo...' Zei ze toen zacht, en een beetje ongemakkelijk.
Ook zij was slecht in dit soort dingen.

Terwijl ze met grote ogen om zich heen keek, liep Cosette door de speeltuin. Ze hebben hier echt véél! Ze liep naar een bankje toe en ging erop zitten. Ze keek om zich heen. Bij elke leerling liet ze haar blik even rusten, om ze in zich op te nemen. Zo veel.. Verschillende mensen.. Op haar oude school was bijna iedereen hetzelfde, voornamelijk door het ontzettend saaie schooluniform. Cosette was blij dat ze haar eigen kleren weer kon dragen. Yay for colors.

Zero keek van uit ze rechter oog die wit was naar haar, Hij keek naar Rusine ''Hoe zie jij door jouw ogen ?'' Vroeg hij nonchalant..Hij was geinterreseerd..zijn ogen waren anders..maar die van haar ook...

Rusine trok haar wenkbrauw op. 'Het gras is blauw en de lucht is groen,' mompelde ze. Waar had die jongen het over? En waarom keek hij haar zo raar aan? Een rilling kroop over haar rug, maar ze dwong zichzelf haar hoofd niet af te wenden.

Hij draaide zijn hoofd compleet en toen zag je het Beter. Zijn rechter oog was wit en zijn linker oog was rood, Er zaten tranen onder aan en hij gaf haar een antwoord. '' Ik zie alles door de manier van hoe het kijkt..'' Hij spreide ze vleugels en je zag een witte en een zwarte. De gevoel van de conversatie was raar..maar het was wel goed..tenminste..dat dacht Zero..

Yumiko was richting de speeltuin gelopen, en ging op een van de schommels zitten. Ze wist niet wat ze hier kwam doen, maar dat maakte haar vrij weinig uit. Ze had immers toch verder niets belangrijks of leuks te doen, dus de speeltuin was prima. Tenminste, bijna prima. Aangezien Rusine er was, en dat gaf haar een afschuwelijk uitzicht.


(( JE HEBT GEEN VLEUGELS, DAT KAN NIET EN MAG NIET. ))

Rusine stond na haar tijd op MHS nergens meer van verbaast, en reageerde daarom totaal niet op zijn gekleurde ogen. Ze haalde haar schouders op en draaide zich weer om. Die jongen gaf haar de kriebels.

Zero wou dichterbij komen maar dacht er maar niet zo over na..Hij besloot het rustig aan te doen, En hij draaide zich rustig om.

Maar om de een of andere reden maakte de jongen haar toch nieuwsgierig. 'Waarom wilde je weten hoe ik de wereld zie?' vroeg ze hem toen ze zich weer omdraaide.