De banken onder het balkon.

Buiten tegen de muur van de school staan wat houten banken onder de plek waar het balkon op de eerste verdieping hangt. Leerlingen komen hier vaak om even te chillen of om even vlug naar frisse lucht te happen in de korte pauzes tussen de lessen door.
--------------------------------------

Yuu zat op een van de banken onder het balkon. Hij staarde naar het lege pakje pocky in zijn hand. Het was de laatste pocky die Isaac voor hem had, en nieuwe zou pas over drie weken komen.
DRIE WEKEN.
Dat ging hij nooit volhouden, en dat had hij Isaac ook duidelijk gemaakt. Maar na veel gescheld en geschreeuw had hij niet meer uit Isaac los gekregen dan een gratis pakje sigaretten.
Twijfelend haalde hij het pakje uit zijn zak terwijl hij het leke pakje pocky uit zijn handen liet vallen. Hij staarde naar de Camel Light's in zijn hand.
Nog nooit had hij ook maar één sigaret aangeraakt, maar Isaac had hem ervan verzekerd dat het een prima vervanger was voor de pocky.'
Drie weken.
Aarzelend haalde Yuu een sigaret uit het pakje. Hij staarde er een tijdje naar en probeerde zich voor te stellen wat hij nou precies moest doen met zo'n ding. Gewoon inhaleren, had Isaac gezegd. Maar hoe deed je dat precies? Hij had geen idee.
Yuu knipte in zijn vingers. Een klein vlammetje sprong tevoorschijn en stak de sigaret aan. Terwijl de punt zachtjes gloeide staarde Yuu vertwijfeld voor zich uit.
Zou hij het wel doen? Roken was slecht voor je gezondheid.
Maar toch... drie weken geen pocky was nog veel slechter.

Uiteindelijk nam hij een besluit. De drie weken die hij minder zou leven door de sigaretten die hij in de tussentijd zou roken maakten echt niet uit. Zonder pocky was hij toch net zo levenloos.
Met een licht trillende hand bracht Yuu de sigaret naar zijn mond. Hij liet hem een tijdje doelloos hangen terwijl hij door zijn neus de geur van tabak inademde.
Zoals hij er nu bij zat leek het net alsof hij een expert was.
Zijn ogen keken even schichtig om zich heen, en toen hij er zeker van was dat er niemand was pakte hij de sigaret beet en nam hij voorzichtig een trekje.
Een verstikkend gevoel overheerste in zijn longen en verschrikt spuugde Yuu de sigaret uit zijn mond, om vervolgens uit te barsten in een hoestbui. Wolkjes rook stoven uit zijn mond. Gretig hapte Yuu naar frisse lucht.
Oké, dat ging niet zo goed. Tijd voor de tweede poging.
Met trillende hand en een zacht gekuch pakte hij de sigaret van de grond, om zich klaar te maken voor de tweede keer.

De tweede keer ging iets beter. Hij hoestte de rook nog steeds in horten en stoten uit, maar hij liet de sigaret in iedergeval niet meer op de grond vallen en wist zijn lichaamshouding in bedwang te houden.
Bij het derde trekje begon hij zelfs aan het verstikkende gevoel te wennen. Met trillende adem blies hij de rook uit zijn longen.
Een beetje stress blies met de rook mee naar buiten. Een beetje natrillend van zijn verstikking plofte Yuu weer op het bankje, met de sigaret in zijn hand. Hij zette hem weer aan zijn mond en inhaleerde voorzichtig nog een keer. Een klein kuchje ontsnapte aan zijn mond toen hij de rook naar buiten blies.
Een klein glimlachje verscheen om zijn mond. Dit ging beter dan hij had verwacht.
Hij was een natuurtalentje.

((Ja het is misschien een beetje onrealistisch maar dit is gewoon typisch Yuu, dat hij goed is in dit soort dingen XDD))

Yumiko was nogal verveeld en had bedacht even een kijkje te gaan werpen bij de banken onder het balkon. Ze kwam er vrijwel nooit, aangezien ze er weinig te zoeken had. En juist.. wie trof ze daar aan. Yuu Takano.. Yumiko haalde even haar wenkbrauw op. met een sigaret? 'Jeuj, is je arm beter, verziek je je longen.' mompelde ze.

Yuu keek verschrikt op toen hij de stem van Yumiko hoorde en hoopte vurig dat ze zijn nooberige actie van net niet had gezien.
'Je kent me toch,' zei Yuu, terwijl hij in opperste concentratie nog een trekje nam en met zo min mogelijk hoestneigingen de rook naar buiten blies. Zijn gezicht vetrok even bij het kriebbelende gevoel in zijn keel maar hij wist zich in te houden.

Yumiko rolde even kort met haar ogen bij het zien van de rokende Yuu. 'Zo zo, je vind het wel érg lekker hé?' zei ze met opgetrokken wenkbrauw terwijl ze zag hoe zijn gezicht even vertrok. Juist ja..

'Hm,' zei Yuu alleen maar. Hij staarde een beetje afwezig voor zich uit en liet de sigaret een beetje verloren in zijn mondhoek hangen, alsof het een pocky was. Isaac had opzich wel gelijk. Sigaretten konden pocky prima vervangen. Behalve dan dat Pocky naar chocola smaakte en een sigaret naar as.
'Hadden wij geen ruzie?' mompelde hij tussen zijn tanden door. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar Yumiko en haalde de sigaret even uit zijn mond om hem nonchalant tussen zijn vingers te laten hangen.

'Dat zou best wel eens heel goed kunnen. Je weet wel.. je vond dat ik Toushirou verkracht had in dronken toestand.' Bullshit, maar oké. Ze ging zitten op een bank en keek even naar Yuu onder haar haren door.

'Oja...' mompelde Yuu. Hij dacht weer even aan het verhaal dat Toushirou hem had verteld, maar het leek zo onbelangrijk vergeleken met de dingen die hij de afgelopen dagen had meegemaakt. Wat had hij er ook eigenlijk mee te maken? Toushirou was een man, en mannen waren prima in staat om zichzelf tegen paarsharige vrouwen te verdedigen.
'Forget that, ik heb geen zin meer in ruzie,' zei hij terwijl hij even tegen de achterkant van zijn sigaret tikte. De as die er vanaf kwam waaide met de wind in zuidelijke richting.

'Mm okay.' zei ze met een ietwat geforceerd glimlachje erbij. Hé, wacht eens.. hij kan z'n linkerarm bewegen. 'Sinds wanneer heb jij weer een werkende linkerarm?' vroeg ze met een schuin hoofd.

'Sinds Melissa plotseling allesoverheersende superkrachten heeft,' zei Yuu die even met zijn arm op en nee bewoog en met zijn vingers wriemelde. Er verscheen een klein glimlachje op zijn gezicht.

'Ah ja logisch.' zei ze ietwat afwezig. Ze sloeg haar ene been over het andere en legde haar handen er rustig op. Ze wist niet echt iets om te zeggen, dus zweeg ze maar voor een tijdje.

Yuu rookte stilletjes aan zijn sigaret. De assige smaak was op de één of andere manier een beetje verslavend, net als het gevoel van de rook die zijn longen binnengezogen werd, en daarna weer naar buiten werd geblazen. Het had een vreemd soort gevoel van opluchting elke keer als hij zijn longen van de verstikkende rook bevrijdde.

((Heb geen flauw idee of dat echt zo is want madame heeft zero ervaring als het gaat om roken.))

Yumiko keek aandachtig naar hoe Yuu zijn sigaret steeds een kopje kleiner maakte door eraan te hijsen. 'Hoe is het met jou en Seth?' vroeg ze uiteindelijk, om maar bezig te zijn en niet toe te hoeven geven aan de verveling.

'Sinds de bruiloft is hij niet meer van me af te slaan,' merkte Yuu met een grijns op. Hij keek even naar de sigaret in zijn hand die nu toch echt wel opgerookt was. met een zucht liet hij de filter op de grond vallen. Hij kwam overeind en stapte erop.
'Hmm. Ik denk dat ik zo mijn drie weken zonder pocky wel door kom,' concludeerde hij, terwijl hij zich ondertussen afvroeg of je ook in de klas zou mogen roken.
Ach hij deed het gewoon. De Heerseres blies zijn kop er maar af. Hij ging echt niet lesuren lang zonder pocky of een sigaret zitten.

'Wat is pocky?' vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Pocky klinkt als.. pok pok, ik prik je! Of meer.. pok pok, ik ben een kip die pokt in plaats van tokt.

Yuu raapte het lege pockypakje van de grond en gaf het aan Yumiko.
'Dit,' zei hij.
'Het zijn crispy stokjes met chocola eromheen. Ik ben er vreselijk verslaafd aan maar Isaac kan pas een nieuwe levering doen over drie weken. Vandaar dat ik even een vervanger heb gezocht,' zei hij en hij tikte tegen het pakje Camel Lights in zijn borstzak.

Yumiko bekeek het doosje even waar een afbeelding van pocky op stond. Het zag eruit als een uit dikke satéstok, gedompeld in stront. 'En heb je er niet aan gedacht om gewoon naar een of andere candy shop te gaan in Magic Town? Ergens zullen ze heus wel dat.. goedje verkopen.'

'Ik klaag al jaren over het feit dat ze in magic town geen Pocky verkopen. De dichtsbijzijnde winkel waar ze pocky verkopen is in San Fransisco, en daar hebben ze op het moment niets meer. Ze wachten daar tot het weer over komt uit Japan, en dat gaat nog drie weken duren. Dan pas kan Isaac er weer aan komen,' legde Yuu nors uit, terwijl hij gefrustreerd een nieuwe sigaret tevoorschijn haalde en hem opstak.

'Ah oke.' Verwonderd keek Yumiko hoe hij opnieuw een sigaret opstak. 'Kettingroker.' concludeerde ze. Roken had ze altijd al een van de meest belachelijke dingen gevonden. Het stonk, je ging ervan hoesten en je betaalde voor je eigen dood. Wat was daar nu leuk aan?


(( De ironie. Verslaafde Romana doet alsof ze anti-roker is, anti-roker Anne doet alsof ze rookt. ))

'Jouw schuld. Jij confronteert me met het feit dat ik pas over drie weken weer een vol pakje pocky zie,' wierp hij Yumiko tegen. Hij keek even naar de onheilspellende lucht schuin boven hen. Waarschijnlijk ging het zo regenen, maar dat maakte niet zoveel uit want het balkon diende toch als afdak.
'Hoe is het met jou en... ja wie eigenlijk?'

'Niemand. Niets. Nada. Noppes. Niënte.' Fijn dat hij me eraan herinnert. Nicholas had ze al weken niet meer gesproken. Hij leek wel van de aardbodem verdwenen.

Yuu keek even een tijdje van uit zijn ooghoeken naar Yumiko. In zijn ene hand de sigaret, zijn andere hand in zijn zak verborgen.
'er moet toch wel IETS op deze aardbol rondlopen dat onze Yumiko aankan?' vroeg hij met een klein glimlachje.
'Ik weet zeker dat het rondloopt, ergens. Ik denk alleen niet dat het vanzelf op je af komt. Je zal ernaar moeten zoeken,' sprak hij wijs.

Yumiko schudde haar hoofd. 'I'm not made for love.' concludeerde ze. Al haar relaties waren tot nu toe afgelopen in fiasco's. Zelf had ze al min of meer besloten haar leven niet meer te vergallen door zich in te leven in de liefde, het zou toch zoals altijd aflopen met ruzie, een gevecht of zelfs de dood.

new---

Lichtelijk gefrustreerd liep Yuu naar de banken onder het balkon. Steeds meer begon de nulmeting op zijn humeur in te werken. Hij dacht aan het trainingskamp van Jade, dat echt een hel was geweest.
Maar hij mocht eigenlijk helemaal geen onvoldoende halen. Hij had eindelijk besloten wat hij later wilde worden en moest daarvoor uitstekende resultaten halen. Als hij niet opschoot, dan redde hij het nooit om niveau 4 te halen voor zijn tijd hier op school erop zat. Als hij dokter wilde worden moest hij toch echt iets aan zijn lakse gedrag tegenover school doen.
Gestresst van dat idee tikte hij een sigaret uit zijn pakje. Hij stak hem haastig op en nam opgelucht een hijs. het uitblazen van de rook werkte ontzettend stressverlossend.