Het meer+omgeving.

Yuu liet Tou-chan los. Hij wist dat wat hij deed niet goed was, maar het was niet zijn schuld. Tou-chan was veel te cute, en dat wijf had hem uitgedaagd. Dat waren twee dingen die alleen maar uitliepen op de grootste zonde waar hij het slachtoffer van was: lust. Met veel moeite beet hij op zijn lip om zich verder in te houden.
'Sorry,' mompelde hij met een schorre stem tegen Tou-chan, waarna hij maakte dat hij wegkwam.

Ruşine rende langs het jochie, riep 'Ik ging te ver, sorry dat jij slachtoffer was', en haaste zich achter Yuu aan. 'YUU! Sorry oke?' gilde ze naar hem, in de hoop dat hij even stil zou staan om haar excuses aan te horen. Toch voelde het raar, de Ruşine die ze altijd was geweest had allereerst nooit die opmerking geplaatst, en ten tweede haar excuses niet aangeboden.

Meave keek naar de toestant en grijnsde, 'dit had je kunnen verwachten toen je hem uitdaagde' en trok een wenkbrouw op. en dacht ik heb medelijden met de kleinere jongen, maar tog je had het zien aankomen, zelf ik en ik heb niet eens op gelet.

'AAAARGH' brulde Toushirou terwijl hij op de grond viel omdat Yuu wegrende en hij half gewurgd was. Hij spuugde meerdere malen op de grond en veegde zijn mond af. Hij keek opzij en zag zijn boek liggen. Fijn, er is een bladzijde uit. Toen hij dichterbij kwam zag hij dat het geen losse bladzijde was, maar een tekening.
((HAHAHAHA))

((DOE-NOR-MAAL AHAHAHAH))

((HIJ IS MOOI))

Yuu draaide zich om naar Rusine ((oke ik weet nu even hoe je heet want ik heb geen zin om de hele tijd het wijf met de bruine haren te zeggen)). Zijn ogen spuwde vuur, zijn haar zat door de war. Vuur stroomde door zijn bloed, en liet zijn lichaam gloeien alsof hij net uit de lava was komen wandelen. 'zeg dat maar tegen Tou-chan. Die wil me nu vast nooit meer zien,' merkte Yuu zo nonchalant mogelijk op. Misschien moest hij voortaan iets subtieler te werk gaan als hij een slachtoffer gevonden had. Maar tot nu toe was het hem altijd gelukt. Misschien moest hij gewoon nog even doorzetten...

Ruşine stond voor Yuu stil nu. 'Ik heet Ruşine. In mijn taal betekend dat schande. Ik heb mijn naam zojuist waar gemaakt Yuu.' Waarom ze hem dat vertelde was haar een raadsel, en snel draaide ze zich om en liep ze terug naar het meer, waar ze haar schoenen oppakte en met haar blik strak op niets gericht liep ze weer door het water.

geamuseerd keek Ayano nog steeds naar het spektakel. Het was prachtig om te zien hoe mensen pijnleden. Zelfs nu zij niet de dader was. Ze grijnsde breed. "Fantastisch..." bracht ze uit.




((Jezus ik lig even op bed val ik in slaap T___________T)

Meave stond op en probeerde een vrucht uit de boom te pakken, ze gin op haar tenen staan en ze kon er net bij,
ze liep langs de andere bomen en het meer terwijl ze de vrucht op at.

-piep-

Toushirou had zich afgewendt en zat nu half-onzichtbaar aan de andere kant van de boom. Hij stopte de tekening (die heeeeel mooi was) achterin zijn boek en legde het aan de kant. Hij was nu druk bezig met het bevriezen van grassprietjes. Redelijk amusant, want als ze weer ontdooiden waren ze bruin en dood.

Miah moest moeite doen om niet naar het meer te húppelen. Ze zat er zo graag. Dat is niet gek aangezien ze erg veel van de natuur houdt. Soms wilde ze het maar zelfs knuffelen. Maar dat is jammer genoeg niet mogelijk. Toen Miah een mooi plekje had gevonden ging ze snel zitten en streek zachtjes over de grassprietjes. Hihi, dat kietelt!

(( eh hallo doe normaal!! je hebt die wsss niet eens gezien en simone heeft gewoon een tekening verkracht want scarlett kan wel tekenen dus eh;)))

(( oo ik dacht dat dat serieus de tekening was XDDDD ))

Nadat ze de vrucht op had gooide ze hem ergens heen, een paar sec daarna hoorde ze iemand aauu roepen, 'oepsie' en grijnsde, ze pakte de pen en draaide hem weer rond haar vingers en liep langs de bomen zo dat ze in de schaduw liep

((Nee maar simone is dom hahhahahahaha))

Yuu liep een beetje om het meer heen en ging een eindje verderop zitten om even na te denken. Hij had vaak genoeg onschuldige jongens zo goed als aangerand, en het was altijd uitgelopen op een succes. Het was onzin om nu al te denken dat Tou-chan een verloren strijd was. Hij wilde hem sowieso ook niet zo snel opgeven. Dat schattige chagrijnige hoofd van hem was gewoon onweerstaanbaar.

Ayano bekeek nu een paar grijze grassprietjes. Het schouwspel was weer afgelopen en er was nu alleen nog maar een sort of ruzie van woorden, of dit nog uit zou lopen in een hevig gevecht wist ze niet. Maar ze was geamuseerd. "Heerlijk al dit leed," grinnikte ze.

((btw, niemand hoorde wat Ruşine tegen yuu zei behalve yuu die het niet kan schelen.))

Opgelucht dat Yuu niet op haar in ging liep Ruşine verder langs het meer, totdat ze weer haar gedachte aan het niets verloren had.

Yuu pakte een pocky uit zijn zak en stak hem in zijn mond. In de verte zag hij Tou-chan. Een vlaag van verlangen ging door zijn lichaam, maar hij moest zich inhouden.

Meave liep langzaam langs de bomen op haar bloten voeten, ze vond dat altijd fijn, het gras dat tussen je tenen kriebeld.
ze was zo in gedachten verzonken dat ze een liedje neuriede dat ze niet eens kende.

Miah vind het jammer dat het zo rumoerig was. Maar goed, ze had er ook een hekel aan als het stil was. Alleen... In de natuur was het nooit stil. Er waaide altijd wel een windje, er krakte altijd wel een takje en je hoorde altijd wel een beestje. Dat vond ze heerlijk. Geluiden van de natuur.

Ayano zuchtte diep. De woorden had ze niet verstaan, maar Yuu was weggelopen en dus was de 'ruzie' afgelopen. "Wat zonde, ik wilde bijna mijn lolly erbij halen..." mompelde ze zachtjes, tegen niemand in het bijzonder. De lichte schemering liet zien dat de avond begon te vallen en het water kreeg een aparte gloed over zich heen.

Toushirou plukte de dode grassprietjes uit te grond en gooide ze in de lucht. Een kleine regen van bruin gras dwarrelde neer en hij moest ze uit zijn haar plukken. Hij ging tegen de boom aan zitten en sloot zijn ogen weer. Hij zuchtte diep en luisterde naar de wind. Het was vreemd om hier zo te zitten. Hij zat tenminste rustig, een beetje uit de buurt van de rest.