Het meer+omgeving.

Lily knikte.
'Oke!'Zei ze.'Gezellig!'
Ze dook nog eens onder, helemaal naar de bodem.
Vanuit haar ooghoek zag ze iets glinsteren.
Ze zwom erop af.
Het voorwerp lag onder wat steentjes en ze pakte het eronder vandaan.
Snel zwom ze weer naar boven, voor ze geen lucht meer had.

Miyoko lachte vrolijk. Ze keek op toen Lily hijgend boven kwam, met iets in haar hand. 'Woah, wat heb je daar?' En ze keek gefascineerd.

Lily zwom eerst naar de stijger voor ze iets zei of deed.
Ze klom erop en keek naar wat ze in haar hand had.
Het was een zilveren medaillon.
In de vorm van een maan.
Het zag ernaar uit dat het open kon, maar toen ze het probeerde, merkte ze dat het een beetje verroest was.

(( wil je in de verleden tijd schrijven, dank je (: ))

Miyoko zwom naar Lily toen, en zette haar ellebogen op de stijger. 'Woaah, wat is dat!' en ze drukte er met haar pink tegen aan. 'Het lijkt wel een.. halve maan!'

Lily knikte.
'Inderdaad.'Zei ze, terwijl ze nog een keer probeerde het open te maken.

Miyoko trok haar wenkbrauw op. 'Vond je dat zomaar in het water? Woahh.'

Lily gaf het maar op.
Toen ze er eens wat beter naar keek, zag ze dat er kleine lettertjes in gegraveert waren.
Het stond er in een vreemde taal die ze niet kon lezen.
'Weet jij wat hier staat?'Vroeg ze aan Miyoko

Miyoko keek eens goed. 'Ja, dat is Japans.. Maar nu kan ik het niet lezen,' even stopte ze. ', Je moet het eerst schoonmaken, dan kan ik het opzich wel lezen.' en ze knipoogte.

'Oke.'Zei Lily.
Ze keek nog even naar het medaillon en deed het toen om haar hals.
'Weet je wat.'Zei ze.'Ik neem het vanavond mee naar je kamer, dan heb ik het schoongemaakt.'

Miyoko knikte. 'Dat is goed. Ik ga nu, ik moet het masker alvast voorbereiden.' Miyoko stond op, en pakte haar kleren. 'Ik zie je zo he!'

((kom maar naar mn kamer wanneer je wilt ))

'Oke, tot zo!' riep ze haar na.
Ze liep zelf rustig naar haar eigen kamer en kleede zich om.

((Ik kom naar je kamer!))

NIEWUNIEWEHIUFGHSDHFGj
__

Het was pikkedonker, en dus de perfecte tijd voor Scarlett om naar het meer te gaan. Ze was weer haar bikini vergeten, maar dit keer vond ze het niet erg. In haar korte broek en topje had ze ook goed kunnen zwemmen. Alleen hoopte ze dit keer op een beter einde van de avond. Geruisloos liep ze naar de kant van het water en liet ze haar benen in het water hangen.

//INDERDAAD NEW HAHA.\\

Toushirou ging aan de waterkant zitten. De maan weerspiegelde in het water. Nu het water zwart was door de nacht kon hij zijn spiegelbeeld duidelijk zien. Hij staarde er emotieloos naar en zette zijn gedachten op een rijtje. Zijn blik dwaalde af en hij schrok zich dood toen hij Scarlett ineens zag zitten, al liet hij dat niet merken. Waarom moest hij haar zonodig bij nachtelijke uitstapjes tegenkomen?

Scarlett keek pas na een poos op toen Toushirou opeens ook weer bij het meer was komen zitten. En zonder Yuu. Natuurlijk. Gelijk stond ze op en ging ze langs hem zitten. "Wat slim om weer naar het meer te komen zo laat," grijnsde ze sarcastisch, zonder hem nog aan te kijken.

Toushirou keek fronsend naar Scarlett, hij was verrast doordat ze ineens vlakbij zat. 'Haha.' zei hij sarcastisch. 'Wat doe jij hier nou weer?' vroeg hij, zijn gezicht naar het water gericht.

"Het is donker en koud. Ik kom van Ayao en mijn specialiteit is IJs&Kou. Laat me even denken hoor.." spotte Scarlett, waarna ze Toushirou pas weer aankeek. "Die vraag kan ik dus beter aan jou stellen."

Toushirou zuchtte. 'Niks waar jij je druk over hoeft te maken, in ieder geval.' antwoordde hij kalm. Hij zag hoe er kleine kronkels in het water ontstonden en weer wegvloeiden. 's Nachts was het meer veel mooier.

Scarlett schoot hard in de lach - well, hard voor haar doen en voor wat er voor hard kon doorgaan met haar stem - na Toushirou's opmerking. "Waarom zou ik me druk maken om jou? Besides, jij vroeg het eerst aan mij." Wat had hij voor een rare opmerkingen? "En, was het een interessant boekje?" vroeg ze toen na een poos nog.

Toushirou knikte hevig. 'Ik heb nu eenmaal een zwak voor softporno' zei hij druiperig. Hij liet zijn vingertoppen in het water hangen. 'We treffen elkaar wel altijd heel gelegen, hè' mompelde hij.

".. Hebben wij het wel over hetzelfde boekje?" vroeg Scarlett vol verbazing. Over welk boekje had Toushirou het in godsnaam? Een boekje dat je onder de grond vond ging toch over heel.. andere dingen? "Ongelegen? Wanneer is het dan wel gelegen?" grinnikte Scarlett.

'Heb je een punt. Ik denk dat het voor ons nooit goed zal schikken. Ik was trouwens sarcastisch over dat boekje. Zelfs al was het zoiets, dan zou ik het jou nog niet aan je bemoeizuchtige neus hangen' zei hij droog.

"Watch your words," siste Scarlett gelijk na Toushirous opmerking. Hij moest niet denken dat hij gelijk alles kon maken. "Ik weet wel zeker dat het voor ons nooit goed zal schikken," zei ze daarna op dezelfde toon. Hij maakte het er zelf naar dat het gesprek zo verliep.

'Ik ben gewoon eerlijk' biechtte Toushirou op. 'Dat is een schone zaak, hmm?' Hij praatte expres op een niet te serieuze toon. Hij haalde zijn hand uit het water en staarde doelloos naar zijn vingers.

Zonder te antwoorden blies Scarlett over het water op Toushirous vingers zodat het zou bevriezen. Altijd leuk om te doen. 'Als meneer zo eerlijk is, waarom wilt hij dan niet vertellen wat er in dat boekje stond?"

'Eerlijk betekent niet open' zei Toushirou grijnzend. Hij kneep zijn hand tot een vuist en het ijs dwarrelde er losjes vanaf. Hij knakte zijn nek. (XD.)