Het meer+omgeving.

Nadat Scarlett weer terug was gegaan naar haar kamer besloot Scorpio naar het meer te gaan, waar hij een tijdje had gezeten met Rusine; onder de wilg.

Rusine keek op toen er meer mensen aan kwamen. Ze meende Yumiko te herkennen, maar negeerde haar. Daarna kwam er een jongen op het bankje naast haar zitten. Ze meende hem ergens ver weg wel eens gezien te hebben, maar hij had klaarblijkelijk geen indruk op haar gemaakt. Hij zat op die plek. Die ene plek. Die plek waar Scorpio had gezeten toen ze het over die zwarte eend hadden gehad. Die ene plek die alles had veranderd. Nouja, eigenlijk was de bieb de plek die alles had veranderd, maar die ene plek had hun vrienden gemaakt.

Ik kan natuurlijk tegen Rusine zeggen dat Scorpio alleen met me danste en zoende, om Rusine jaloers te maken. Misschien trekt ze dan wel naar Scorpio toe, in plaats van naar Nicholas. En dan hebben we dat onkruid ook weer gewied. Ze grijnsde even om haar eigen ideetje, maar die grijns verdween al snel, het zag er namelijk nogal raar uit als je naar jezelf ging grijnzen.

Itachi keek om zich heen, hij zag een meisje met paarse haren bij een boom zitten, hij stond op en liep naar een boom. Hij had geen zin om bij die meiden te zitten, dus leunde hij lezend tegen de boom aan.

Met haar ogen op het meer gericht, dat weer normaal blauwgroenig was, merkte dat Rusine dat de jongen weer opstond en weg ging. Ze haalde haar ahdn even door haar haar, zodat het niet voor haar ogen viel.

So.. let's do this. Ze stond op met een brede grijns op haar gezicht terwijl ze richting Rusine liep. Ongeveer een metertje van haar vandaan plofte ze neer op de grond. 'Scorpio is wel een leuke jongen hé?' begon ze grijnzend. 'Hij danste alleen maar met me om jou jaloers te maken, en nu is ie een beetje down, want het had niet helemaal de goede werking.'

Itachi hoorde vaag wat het meisje tegen haar zei, hij keek geschrokken op, Je maakt het alleen maar erger.. hij wist niet waarom hij naar hun luisterde maar hij had gewoon medelijden met haar.

Een steek schoot door haar heen toen Yumiko over Scorpio begon. Langzaam draaide Rusine haar hoofd van het meer af. 'Wat weet jij daar nou van?' vroeg ze haar, terwijl ze de stroom aan emoties probeerde te verbergen. Iets dat haar altijd goed gelukt was, maar nu niet zo perfect afging.

'Tijdens het dansen kan je prima met iemand praten.' Ze ging inmiddels over op fluistertoon, en keek met een alles vernietigende blik naar de jongen die hun kan op had zitten kijken.

Oh, gaan we het zo spelen? 'Hm, nouja, ik sta liever met iemand te zoenen, vooral wanneer hij niet dronken is,' merkte ze op, terwijl haar blik weer het meer ging.

'O maar dat was één keer Rusine, als je de rest wilt weten mag je dat gerust aan Nicholas vragen. Maar daar hadden we het niet over, right? We hadden het over jouw lieve Scorpiootje. Vind je hem niks?' zei ze terwijl ze even rustig haar nagels bekeek.

'Scorpio en ik zijn vrienden. Niets meer en niets minder.' Het eerste gedeelte was haar makkelijk afgegaan, maar bij het tweede gedeelte moest ze even slikken. Niets meer. We zijn wel meer. Nee, we zijn niets meer. Misschien zijn we zelfs wel minder. Zouden we eigenlijk nog wel vrienden kunnen zijn?

Itachi keek het meisje boos aan, Waar is zij mee bezig.. Ze ziet toch dat ze het moeilijk heeft, ze maakt het alleen maar beter hij negeerde haar blik en bleef kijken.

Yumiko zuchtte even onhoorbaar en keek ondertussen nog steeds naar haar nagels. 'Vrienden probeer je niet jaloers te maken.' zei ze uiteindelijk.

Ze wilde, ze moest met Scorpio praten, nu. Maar Rusine zou zich niet zo makkelijk laten wegjagen. 'Dan denk ik dat jouw mensenkennis wel eens heel erg slecht kan zijn, aangezien hij me volgens jouw theorie dus niet jaloers wilde maken,' siste ze, ondertussen behoorlijk chagrijnig. Waarom kon dat mens zich niet gewoon met zichzelf bemoeien, in plaats van met haar liefdesleven. Het was toch gewoon Yumiko's eige stomme fout dat ze Nicholas kwijt was geraakt aan haar?

'Oh jawel, want jullie zijn niet alleen maar vrienden. Tenminste, als het aan Scorpi ligt niet, heb ik het idee.' Aan mijn mensenkennis ontbreekt niks, ik wist meteen wat een -censuur- jij zou zijn.

'Waarom bemoei jij je gewoon niet met je eigen vrienden?' vroeg Rusine haar, terwijl ze behoorlijk rustig klonk. Dat was geheel in tegenstelling tot haar hoofd, dat volle toeren draaide. Hij had haar jaloers willen maken? En juist omdat hij dat deed, had ze zich overgegeven aan Nicholas. Jezus wat ben ik een domme -censuur-.

'Andermans leven is vaak interessanter dan dat van jezelf.' loog ze. Eigenlijk bemoeide ze zich er gewoon mee omdat ze wilde dat ze naar Scorpio toe zou trekken, in plaats van naar Nicholas. Maar dat ging ze er niet bij zeggen.

Itachi keek afkeurend toe, Waar is zij mee bezig.. En waar bemoei ik me mee, hij bleef maar mee luisteren.

'Zullen we ruilen? Jij krijgt mijn leven, en ik het jouwe.' Waarom dat idee haar tebinnen was geslopen, wist ze niet. Maar wat ze wel wist was dat Yumiko het zou afwijzen. En misschien zou het haar zelfs stil maken. Dat hoopte ze dan maar.

'No thanks, want dan bemoei ik me uiteindelijk met jouw leven, wat mijn leven is. Aangezien andermans leven altijd interessanter is.' zei ze terwijl ze naar de jongen keek die steeds maar bleef kijken. 'Kijk, zoals die snuiter daar, die vind ons gesprek ook interessanter dan z'n eigen leven.'

'Dan niet.' Rusine haalde ongeintereseerd haar schouders op, waarna ze Yumiko's blik volgde. 'Tja, ik vind hem ook veel interesanter dan jou, maar ik praat met jou omdat jij tegen mij begon te praten. En als hij ons zo interesant vind, hij reageerd verder niet op ons. En dat zou jij ook maar eens moeten leren. Observeren is geen probleem, maar je moet dat hoofd van je gewoon niet in ieder leven duwen,' Zelfs schrok ze oko even van de stortvloed aan woordne, maar ze reageerde niet op die schrik.

Chiyo liep vrolijk langs het meer. Ze hield een hand boven haar ogen en keek naar de zon. Haar glimlacht werd beter. Geweldig toch, Chi? De zon.

Itachi hoorde het meisje, Trut! het liefste had hij wat terug geroepen maar hij hield zich in. Hij stopte zijn boek in zijn tas en liep weg. Hij had geen zin in discussies. Vuile bitch..

Yumiko grijnsde even na Rusine's woordenstroom en keek daarna recht voor zich uit, aangezien ze Rusine nog geen enkele keer had aangekeken tijdens het "gesprek". 'Als ik er zelf baat bij heb, dan doe ik dat wel.' zei ze. Al zou Rusine erover doorvragen, zou ze toch geen antwoord geven, ze had al te veel gezegd. 'Maar doe me een lol en ga even bij Scorpi langs, he likes you.'