Het meer+omgeving.

Ineens had Rusine het door. Meteen vroeg ze zichzelf af waarom ze het niet allang door had gehad. 'Je wilt Nicholas terug he?' vroeg ze met een spottende ondertoon, die ze absoluut niet probeerde te verbergen. Misschien zou ze gewoon bij Nicholas moeten blijven en Scorpio vergeten, al was het alleen maar om Yumiko te irriteren.

(( HUP RUSINE, HUP RUSINE ! ))

(Hahaha! :A)

((hm, ik twijfel wat ik leuker vind, rus haar liefde voor scorpio, of rus haar haat voor yumiko...))

(Oh, gee .. Romana THANKS A LOT! Hahaha!)

((haat is grappiger))

Yumiko antwoordde even niet. Elk antwoord was op het moment verkeerd. Ja, dan zou Rusine haar alleen maar met dat feit gaan irriteren, nee dan zou ze het waarschijnlijk tegen Nicholas zeggen en dan waren haar kansen totaal verkeken. 'Ik denk niet dat dat het hoofdprobleem hier is. Maar jij weet welke van de twee jongens echt om je geeft, en dat moet je niet vergeten puur en alleen om een vijand als ik te vervelen.'

Rusine grijnsde en besloot een zinnetje op te dreunen dat ze al vaak gezegd had. 'Ik heb geen vijanden Yumiko. Want ik zie iemand pas als een vijand als ik er concurentie in zie.' En met die woorden stond ze op, om Scorpio te zoeken. Alleen dat ging ze niet aan Yumiko's neus hangen.

(( Jeeee, hup Rusine, hup Rusine. ))
(( Wat een Bitch fight.. ))

Yumiko grijnsde even. Missie volbracht. Ze wist dat Rusine dit gesprek niet langs zich heen had laten gaan, anders had ze het al eerder afgekapt.

Chiyo ging aan de rand van het meer zitten en liet zich achterover vallen. Ze staarde naar de wolken en glimlachte nogsteeds. Het wordt vast leuk, Chi.. Dat weet ik zéker..

Rusine, die zeker wilde weten dat ze Yumiko geen triomfgevoel gaf, keek op haar mobiel die ze uit haar tasje viste. 'Oh, ik moet me nog haasten voor die afspraak met Nicholas..' mompelde ze zachtjes, gespeeld in zichzelf, maar wel zo dat ze wist dat Yumiko het kon horen.

Yumiko, die nog steeds zat te grijnzen door haar volbrachte missie, hoorde Rusine niet eens. Ze was te veel bezig met zichzelf en haar plannetje wat aardig gelukt leek te zijn.

-newnewnew-

Miyoko kwam aangelopen. Het was heel rustig, nou, er was niemand. Ze ging aan het water zitten, en gooide wat steentjes in het water. Miyoko werd daar altijd rustig van.

Het meer was leeg, tenminste, alleen Miyoko zat ergens langs het meer. Yumiko had voor deze warme dag expres haar bikini aangedaan. Die gewoon simpel zwart was. Ze deed haar jurk uit en sprong daarna in het meer. Hmmm... verkoeling.

Na een paar minuten ging het zwemmen toch wel vervelen, dus ging ze er maar weer uit. Nadat ze eindelijk was opgedroogd deed ze haar jurk weer aan en ging ze onder een boom zitten om zichzelf een beetje koel te houden.

New.
____

Het was eindelijk donker en dus dé perfecte tijd om naar het meer te gaan. Met sierlijke passen, al zag niemand dat - het was gewoon een automatisme - liep Scarlett richting meer en liet zich geruisloos aan de rand van het water vallen, waar ze haar benen over de rand, in het water, liet bungelen en rondom zich de temperatuur wat liet dalen. Perfect.

Miyoko kwam rustig aanlopen, en zag een meisje aan het water zitten. Hmm, die ken ik nog niet. Ze liep op het meisje af, en ging naast haar zitten. 'Hoi!' zei ze vrolijk.

Op dit moment kon Scarlett zich zelfs niet irriteren aan het feit dat er een overvrolijk meisje langs haar kwam zitten. Ze had werkelijk geen idee waarom iemand als haar 's nachts hier moest zijn, maar het kon haar eigenlijk weinig schelen. 'Hi," begroette ze haar terug, zonder haar echt aan te kijken. Het zou in dit duister toch weinig zin hebben.

Miyoko glimlachte. 'Miyoko Nakamura.' Miyoko stak haar hand uit.

((omg, inspiratieloos O_O ))

Scarlett draaide zich nu even om en nam de hand van het meisje aan. "Scarlett Cullen," stelde ze zichzelf voor, waarna ze weer losliet en naar de overkant van het meer staarde.

Miyoko glimlachte. 'Wat doe jij hier midden in de nacht dan?' vroeg Miyoko met een klein lachje. Ik kom hier voor de beeldige weerspiegeling van de maan, op het koele water. Beeldig. Ze trok een wenkbrauw op. Omg, ik praat gewoon in mezelf, doh, loser. Miyoo grinnikte

"Aangezien het overdag te licht en te warm is kan ik beter 's nachts komen, mhh?" Obviously. Het was eerder raar dat een aardling hier kwam als het pikkedonker was. "So what're you doing here?"

Miyoko grinnikte weer. 'Ik kom hier, ja om eigenlijk een heel domme reden.' Miyoko probeerde Scarlett aan te kijken. 'Ik kom hier voor de beeldige weerspiegeling van de maan in het watern.' Miyoko blooste, wat je gelukkig in het donker niet kon zien.

"Aah," antwoordde Scarlett. "Well, het is niet de domste reden die je kunt hebben in ieder geval." Ze had iets veel ergers verwacht; die aardlingen kwamen om de domste redenen naar het meer 's nachts. Maar voor de weerspiegeling.. dat was nog enigszins normaal.