Het meer+omgeving.

Itachi grijnsde, 'Het merkte me niet eens op,' hij stak zijn tong uit.

Marauwdon glimlachte "Tja misschien ben ik ook niet zo`n goeie....ik voel me eigenlijk tot helemaal niemand aangetrokken...ik zie ze altijd maar als vrienden...." hij staarde naar de lucht waar de sterren zich langzaam lieten zien door de wolken heen.

Itachi grijnsde, 'Dus je weet het eigenlijk niet zeker?,' vroeg hij aandachtig. Hij keek hem nieuwsgierig aan.

Marauwdon zuchte "Ik weet niks helemaal zeker....maar is dat niet het geen wat ons bezig houd in het leven?" hij draaide zijn hoofd naar Itachi en glimlachte vriendelijk.
De vlinder spreiden haar vleugels en vloog terug het bos in.

Itachi mompelde wat in zich zelf, Wijze woorden, Mauw. 'Misschien wel ja,' zei hij afwezig.

Marauwdon kwam overeind "Ik denk dat ik maar ga slapen...het was een vermoeiende dag...ik zie je later nog wel Itachi-kun"
Hij zwaaide even droogjes "Daag..." hij liep weg

Itachi zwaaide terug, 'Dag Mauw-KUN,' zei hij. Even later liep hij ook weg.

Lily liep op het meer toe en kleede zich achter een steen snel om.
Het medaillon dat ze laatst had gevonden deed ze niet af.
Ze dook snel in het water en dook een stuk onder.

Itachi liep samen met Mimiko hand in hand naar het meer toe, hij keek over het water. Hij glimlachte lief naar Mimiko, en ging op een bank je zitten.

Mimiko ging naast hem zitten. 'Het is hier zo mooi, vind je ook niet?', Mimiko liet zich mee slepen en was weer totaal verliefd op deze plek.

Itachi knikte, 'Ja, inderdaad,' fluisterde hij. 'weetje,' begon hij. 'Ik ben smoor op jou,' fluisterde hij er achteraan. Toen gaf hij haar een kusje in haar nek.

Mimiko schrok een beetje van zijn worden. Maar ze voelde zich ook blijer dan ooit. 'Ik ook op jou', zei ze en ze legde haar hand op zijn wang.

Itachi voelde dat hij zweet handen had dus hij voog ze aan zijn broek af, Shit, kut handen.. hij sloot zijn ogen en stelde zich een relatie met Mimiko voor. Hij voelde zich blij.

Mimiko zag dat hij zijn ogen sloot en lachte even. Hij is zo lief. Mimiko keek naar de tijd. 'Het is bijna 11 uur, zullen wij ook maar naar de eetzaal gaan?', Mimiko lachte lief en wachte tot hij zijn ogen weer opende.

Itachi opende zijn ogen, 'Hmm, o ja, is goed,' zei hij afwezig. Hij glimlachte even en keek toen wweer over het meer.

Mimiko pakte zijn hand en trok hem overijnd. Ze gaf hem een korte kus op zijn lippen en nam het toen lachend mee.

Itachi moest ook lachen, hij liet zich meeslepen naar de eetzaal.

((op naar de eetzal x'DD))

Alecia kwam bij het meer zitten en liet haar vinger in het water glijden. Glimlachte zonder dat ze het zelf besefte.

Lily liep naar het meer.
Ze zag een meisje zitten, maar besloot even niet naar haar toe te gaan.
Ze ging op de stijger zitten en liet weer kleine stukjes van het water bevriezen en ontdooien.

Ze haalde haar boek tevoorschijn en begon er in te lezen.

Lily pakte de tas die ze meehad en rommelde er even in.
Toen haalde ze er haar tekenboek uit en een potloot.
Ze keek even om zich heen voor ze begon te tekenen.

-nouveau-

Met een zucht liet Rusine zich op het bankje onder de wilg zakken. Valentijn met Nicholas was geweldig geweest, maar sinds het moment dat ze even in haar eentje was, kon ze de gedachte aan Scorpio niet uit haar hoofd zetten. Telkens herhaalde haar hoofd dezelfde paar woorden. 'I like you.' Net voor die woorden had hij haar gekust. Maar tegelijkertijd had hij eerder die dag met Yumiko gedanst. Waarom?

(( sorry ik verveel me dus dan ga ik jou maar vervelen ))

Yumiko liep richting het meer. Haar gedachten leken een roes van woorden, beelden, allemaal verschillend. Toushirou, Nicholas, Scorpio. God wat had ze er een puinhoop van gemaakt. En door haar eerdere woorden was Nicholas er ook nog eens vandoor gegaan met één van de personen die ze het meeste haatte. Rusine. ging door haar hoofd heen toen ze haar zag zitten. Yumiko liet zich een paar meter verder neer ploffen, onder een boom die haar genoeg schaduw gaf om het uit te kunnen houden.

Itachi liep naar het meer toe, ze zag het meisje zitten die ze gister had ontmoet op het valentijnsfeest, hij liet haar maar met rust, waarschijnlijk zat ze nog steeds in de problemen. Hij ging uiteindelijk op het zelfde bankje zitten maar dan op het hoekje zodat ze geen last van hem zou hebben. Hij pakte een boek uit z'n tas en begon te lezen.