De eetzaal

Iris moest lachen, 'Nouja, zeg,' zei ze met een pruillipje.

'Wat?' vroeg Ben schijnheilig.

Iris stootte Lily aan en deed net alsof ze iets tegen haar fluisterde en keek Ben smalend aan.

Ben trok zijn wenkbrauw op. Vage meiden

Iris haalde haar schouders op naar Ben en stond op, klaar om haar bord weg te brengen.

Ben had zijn bord nog niet leeg dus at verder.

Iris bracht haar bord weg en wenkte Lily.

Ben at nog altijd zijn bord verder leeg, en hij was nu al over de helft. Hij nam ook nog een slok drinken. Hij moest zich goed voorbereiden op de wedstrijd.

Lily stond op en glimlachte naar Ben. 'Tot later.' Ze liep achter Iris aan en ging naast haar lopen. 'Hoe gaan we ons voorbereiden?' Vroeg ze aan Iris.

((Laten we naar buiten gaan ofzo?))

Iris haalde haar schouders op, 'Ik weet zeker dat we nooit kunnen winnen van Ben, dus we moeten een plan verzinnen,' zei ze grijnzend.

'Ik zie jullie straks wel op het basketbalveldje,' riep Ben de meisjes achterna. 'Als het niet meer regent,' mompelde hij.

Lily knikte. 'Inderdaad...' Zei ze. Ze zag al voor zich hoe zij daar zouden staan, kledder nat van de regen en sneu voor zich uitstarend. Ze moest onwillekeurig glimlachen om haar gedachte.

Iris kreeg opeens een geweldig idee, dat vond zij in ieder geval. 'Vals spelen,' begon ze. 'Het is heel simpel, je moet hem gewoon kietelen,' stelde ze voor. 'Arg, straks kan hij tegen kietelen,' mompelde ze terwijl ze naar Ben keek, die nog aan het eten was.

((ga hem flashen ^^ zo win ik van Glenda's broer met voetbal... althans dat is mijn plan xD))

Ben at verder. Eignelijk moest hij niet zoveel eten dat lag slecht op zijn maag. Maar toch, het was wel lekker.

Lily grinnikte. 'Goed idee,' Zei ze geamuzeerd.'Laten we dan maar hopen dat hij niet tegen kietelen kan!' Ze keek quasi aanbiddend naar het plafond en daarna weer naar Iris. 'En anders verstop ik de bal wel, dan kunnen we nog niet spelen en kunnen we rustig oefenen.'

nick opende onzeker een deur. Er waren tafeltjes, en stoelen en vooral veel eten. Hij glimlachte. Dit zou wel de eetzaal zijn. Hij liep naar een tafeltje terwijl hij ondertussen wat eten op zijn bordje legde. Hij keek rond. Hij richtte zijn blik op iemand aan het tafeltje naast hem."pardon, kun je mij vertellen waar we hier zijn?" De jongen lachtte hem uit."Dit is magic high school, idioot." Nick glimlachte onzeker."Wist ik wel," mompelde hij. Alweer werd hij idioot genoemd. magic high school? Een magische school? Hij prikte in zijn sla.

Rusine kwam niet bepaald hongerig de eetzaal binnen. Ze schepte wat op en nam plaats aan een tafeltje, waarna ze haar blik over de overvolle eetzaal liet glijden. Het was een wonder dat ze alleen aan een tafeltje zat.

Moon strompelde verveeld door de eetzaal. Ze voelde zich best wel alleen en ze nam liever niet het intiatief om gewoon ergens tussen te gaan zitten bij een groepje.
Plotseling zag Moon in haar ooghoek een ander meisje zitten die ook helemaal alleen was. Moon liep er naar toe, keek even en ging toen zitten.
'Hoi,' groette Moon enigzins opgelucht omdat ze niet meer helemaal alleen was.

((Moet ik me aangesproken voelen?))

(( ik loop naar 'jou' toe .. dus JA ))

((o))

Rusine keek verbaasd op toen er ineens iemand bij haar aan haar tafeltje ging zitten. Toen het meisje zelfs nog wat zei, viel ze bijna van haar stoel van verbazing. 'Euh, hoi..'

Moon keek het meisje -ook een beetje verbaasd- aan. Schrok ze van haar? Had ze iets verkeerd gedaan? Moon glimlachte even en probeerde maar een gesprek te beginnen.
'Ik ben Moon' stelde Moon zichzelf voor.

'en ik ben nieuw' voegde Rusine er in gedachten aan toe. 'Rusine,' antwoorde ze, nog altijd een beetje bedust. Snel nam ze maar weer een hapje van haar eten.

Moon keek Rusine even aan maar begon toen gauw met eten. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Ze kreeg een beetje het idee dat Rusine het niet zo waardeerde dat Moon haar kwam storen maar wat moest ze dan? Helemaal alleen gaan zitten? Ze was hier (( idd xD )) nieuw en kende helemaal niemand. Eigenlijk wilde Moon gewoon snel nieuwe vrienden maken zodat ze niet altijd zo alleen overal liep. Maar ze wist helemaal niks om over te praten.
'Leuk shirt,' zei ze uiteindelijk maar, maar ze wist dat het nergens op sloeg. Ze zuchte en keek Rusine aan.
'Vind je het niet erg dat ik bij je kom zitten?' zei ze, dat sloeg eigenlijk ook niet echt ergens op.

Rusine wierp een blik op het wijnrode shirtje dat ze droeg. Ja, het was inderdaad een leuk shirt maar totaal niet bijzonder, gewoon, wijnrood met korte mouwen en een ronde hals. 'Dankje,' glimlachte ze. Op de tweede vraag van het meisje meost ze even nadenken. Vind ik het erg? Ja. Ga ik dat zeggen? 'Neehoor, blijf maar zitten.'