De eetzaal

Een immense ruimte. Verschillende lichtbollen en energiebollen dienen als verlichting in de kamer.Het is mysterieus duister. De grote ramen zijn bedekt met een verduisterend gordijn maar het licht is nog steeds te vinden. De tafels en stoelen zijn ijsblauw en komen totaal niet terug in de duistere ruimte, op sommige momenten lijken ze licht te geven. In de lampen waar gewoon kaarsverlichting zit, is bedekt met groene slierten van taken die eindige met een paar rode rozen. In de lucht is altijd een klein briesje te vinden en als de ramen openstaan lijken de gordijnen elk een apart afbeelding te tonen, als vrede. Er is een groot buffet waar vanzelf weer eten terecht komt. Alles is heerlijk versiert met versieringen die terug komen in een element. Door deze ruimte is het gezellig voor elke specialist.
Meestal staan de ramen open, hierdoor komt er meer licht binnen en is het er even goed nog hartstikke gezellig.
Er is één aparte tafel voor de werknemers op school. Het plafond heeft verschillende kleuren. Paars, wit, zwart, blauw en groen.

toegang: vrij
regels: vrij

(BY IMKIEEEEEEEEEEEEEE!)
__

Met een lichte zucht liet Scarlett zich aan de grote tafel zakken die altijd keurig gedekt was en wachtte op Toushirou. Ze snapte nog steeds niet dat die opeens weg was, maar goed. Het eten lijkt verdacht veel op brunch..

Toushirou kwam onwijs blij de eetzaal in gerend en gleed zelfs nog een stukje door toen hij naast Scarlett tot stilstand probeerde te komen. Hij knuffelde haar helemaal plat. 'IK HEB HET GEHAALD - O MIJN GOD, IK KAN HET NIET GELOVEN' krijste hij door de hele zaal heen.

Scarlett schrok op toen ze opeens amper lucht kreeg door Toushirous omhelzing. "Can't.. breath.." bracht ze met moeite uit. Ze wilde best blij voor hem zijn, maar een beetje lucht kon geen kwaad.

Miyoko kwam binnen huppelen, en pakte een bordje eten. Opeens hoorde ze Toush schreeuwen. Ze schrok er zo van, dat ze haar bord op de grond liet vallen. 'Oh, kut o kut..' Mompelde ze. Snel pakte ze het bord op, en gooide het weg. Met haar voet porde ze het overige eten onder een stoel. Ze gniffelde.

'O, sorry!' verontschuldigde Toushirou zich toen hij Scarlett los had gelaten. Hij zag at het kennelijk ook geen goed effect had gehad op Miyoko. 'SORRY!' riep hij vlug haar kant af, waarna hij Scarlett weer aankeek. 'Alles oké?'

Scarlett hoestte een paar keer toen Toushirou haar losliet maar herstelde zich vrijwel meteen en keek hem blij aan. "Echt? Niveau 3? Dan kun je toch dingen in ijs laten veranderen?" vroeg ze nieuwsgierig.

Toushirou hield zijn hoofd schuin. Hij had eigenlijk nog niet opgezocht wat zijn mogelijkheden nu zouden zijn. Hij haalde zijn schouders op. 'Geen idee. Ik moet eigenlijk nog kijken wat ik nu allemaal kan.. maar hé, ik ben nu super hip!' zei hij blij waarna hij super snel heen en weer croste, en terug kwam met een bord vol sushi en rijstballen, en een kop thee. Hij plofte naast haar neer en begon het als een bezetene naar binnen te schrokken.

Met ogen vol verbazing keek Scarlett naar de etende Toushirou. Hoe vaak ze het nu al niet gezien had, het bleef wonderbaarlijk om te zien hoe iemand zo snel zo veel kon eten. Alsof het niks was. "Lukt het?" grijnsde ze.

Miyoko knikte naar Toush. Ze pakte een bord met heel veel california sushi, wat ze heerlijk vond. Ook pakte ze een kommetje met noodles. Met trillende handen ging ze aan tafel zitten, en begon langzaam te eten.

Toushirou keek op van zijn bord, dat inmiddels leeg was, en grijnsde breed en tevreden. 'Mijn maag is weer een beetje tevreden' zei hij blij, waarna hij een slok thee nam. 'En mijn thee is nu tenminste niet bevroren'

Scarlett boog zich over Toushirous thee en blies er toen in. "Nu wel," grijnsde ze. Het bleef toch altijd leuk om Toushirou te pesten, hoe vaak je het ook ook deed. "Dat wordt nieuwe thee halen dan!"

Toushirou trok een pruillipje en wees naar Scarlett, zodat zijn vinger een centimeter voor haar neus bleef zweven. 'Jij zondaar!' zei hij nep beledigd, waarna hij weer naar zijn thee keek. Hij haalde zijn schouders op. 'Gelukkig heb ik van één slokje kunnen genieten'

"Gelukkig wel ja," grinnikte Scarlett die nog een slok van haar water nam. "Maar het zal dan ook bij die ene slok blijven voorlopig!" Eigenlijk was het best vreemd dat je zo iets kon toepassen, maar niet ongedaan kon maken.

Toushirou zuchtte dramatisch. 'Thee drinken zal nooit meer hetzelfde zijn.. wat zonde' zei hij droogjes.

Plagerig stak Scarlett haar tong uit. "Dat krijg je er dan van!" lachte ze, waarna haar eigen water in een keer opdronk. "Je moet je thee gewoon beter beschermen volgende keer."

Toushirou grijnsde. Hij trok een pruillipje naar zijn thee. 'Ik kan gewoon nooit meer naast jou zitten als ik thee heb' lachte hij droogjes. Hij schoof zijn bord aan de kant en legde zijn hoofd op tafel. 'Ik ga wel dorst lijden, eenzaam en zonder mijn lieve thee'

"Ach, arm kindje toch," grijnsde Scarlett terwijl ze hem neptroostend over zijn hoofd aaide. "Wat heb je toch ook een hard leven." Nog dezelfde seconde tilde ze haar benen naar de andere kant van het bankje zodat ze de tafel als leuning gebruiken kon.

Toushirou grijnsde. 'Ja. Ik wil een gironummer, waar iedereen donaties op moet storten' zei hij zielig, waarna hij weer opkeek. Hij volgde Scarlett's voorbeeld en ging met de tafel als rugleuning zitten. 'Wat zal ik vandaag eens gaan doen' dacht hij hardop.

".. En waar niemand geld op gaat storten!' lachte Scarlett. "Well. ik weet zelf ook nog niet wat ik ga doen, dus ik kan je niet helpen met die vraag.' Op Ayao was er elke dag wel iets te doen, hier was het vaak zo goed als.. dood.

Toushirou zuchtte. Hij had al even niet meer gestudeerd, wat vrij zeldzaam was. 'Ik denk dat ik vandaag maar eens naar de bibliotheek ga. Ik bedoel, ik ben nu niveau drie, ik denk dat er vrij veel van me verwacht wordt. Dus dan kan ik mijn hoofd maar beter volpompen met kennis' zei hij nadenkend.

"Aaaah, doe niet zo saai,' bracht Scarlett op smekend toon uit. "Studeren kun je vanavond ook nog. En vannacht!" Met haar handen trok ze haar benen op de bank en ging ze in kleermakerszit zitten. 'Dus leren is geen optie!"

Alecia kwam de eetzaal binnen gelopen en liep meteen naar het buffet waar ze vooral fruit op haar bordopschepte. Ze liep weer terug naar de tafel was ze al die andere keren ook heeft gezeten en begon te eten.

Toushirou grijnsde. 'Ik weet niet wat ik anders moet. Aan het meer hangen ofzo. Maar in de bieb is het lekker rustig' zei hij met een tevreden glimlach op zijn gezicht, die altijd tevoorschijn kwam als hij aan iets ontspannends dacht.

Scarlett trok een zielig gezicht. "Maar in de bibliotheek gebeurt noooooit wat," zei ze toen jammerend. "Je kunt toch ook vanavond studeren? Aan het meer hangen is altijd beter dan in die muffe bibliotheek studeren." Nu hield ze wel van lezen, maar níet van muffe bibliotheken.

Miyoko kwam brak aanlopen. Met een kom cereal liep ze naar een tafel toe. Toen zag ze Toushirou en Scarlett zitten. Met kleine stappen liep ze er op af. 'Hooi!' zei ze vrolijk. 'Mag ik er bij komen zitten?'