Noah slenterde met zijn handen in zijn zakken de eetzaal binnen. Hij keek de zaal even rond en liep door naar het buffet. Voor hem lag een tafel rijk aan zoetigheid naar hem te grijnzen.
Meteen begonnen Noah's ogen te glinsteren. 'Uwaa....' mompelde hij enthousiast. Moest je al die zoetigheid zien!! Brownies, muffins, wafels... het was er allemaal! Haast griste Noah een bord van de stapel hij wilde naar een brownie grijpen, maar bedacht zich net optijd.
Ho wacht even, hij stond in een zaal vol met mensen. Mooi niet dat hij hier zijn geheime affectie voor zoetigheid ging openbare. Met een licht gefrustreerde blik dwaalde zijn hand af naar wat niet-zoetige dingen, zoals bijvoorbeed een stuk bruin brood. Iets wat hij overigens absoluut niet te eten vond.
Met het donkerste bruine brood op zijn bord en daarnaast een stomende gehaktbal liep hij langs de tafels. Hij ging aan een random tafel zitten en keek even naar het roodharige meisje dat tegenover hem zat. Hij herkende haar van de tennisbaan. 'Hey,' zei hij zo nonchalant mogelijk, terwijl hij met tegenzin een stuk brood in zijn mond propte.