Kamer 2314 - Nicholas en Yuu

Rusine, die het weddendatiklangermijnlacheninkanhouden-spelletje al te vaak had gespeeld om nog te kunnen verliezen, keek hem met een frons terug aan. De 'What's wrong?'-zin klonk haar te filmachtig in de oren en daarnaast had ze geen zin om wat te zeggen. Het was raar. Scorpio en zij hadden vooral gezoend en amper gepraat, maar nu hier bij Nicholas had ze vooral gelachen en gepraat en af en toe een kleine zoen. Mensen zijn raar als ze verliefd zijn Rusine, dat moet jij toch ondertussen al wel weten? vroeg haar hoofd haar beschuldigend.

Nick glimlachte toen, en hij stond op. Hij liep wat rondjes door de kamer en pakte toen Rusine's handen.Who care, Jade is er niet, net zoals Yumi. Yumi zou een vriend moeten worden. Rusine is liefdes materiaal Hij trok haar omhoog tegen zich aan en zoende haar, met meer passie dan ooit te voren. Vuurwerk.

Met haar ogen had ze Nicholas door de kamer gevolgd, maar toen hij haar vastpakte en tegen zich aantrok, had ze dat niet verwacht. Waarschijnlijk deels uit zelfverdediging en deels uit verbazing, liet ze een kleine electrische schok van haar in Nicholas overlopen. Niets levensbedreigends, meer zoiets als een statisch schokje dat je van de roltrap kreeg. Daarna liet ze zich gewillig zoenen terwijl ze haar armen om zijn nek heen sloeg.

Nicholas schrok even van het schokje, en grinnikte."Foei," fluisterde hij, terwijl hij zijn armen om haar middel sloeg en haar rug tegen de muur planten. Zijn armen verlieten haar middel. Zijn ene hand kwam langs haar hoofd tegen de muur te staan, de andere hing losjes langs zijn lichaam heen. Hij leunde naar voren en bleef met zijn hoofd op enkele centimeters van het hare hangen. Hij glimlachte.

'De vonken springen wel over hier,' grijnsde Rusine, waarna ze de muur tegen haar rug voelde en Nicholas' warme adem in haar gezicht. Wat hebben jongens met muren?Rusine had haar armen nog om zijn nek en liet ze ietsjes losser hangen, zodat ze wat makkelijker kon staan.

Nick grijnsde. Hij wist niets te zeggen, dus drukte hij maar een langdurige zoen op haar lippen. Hij wou eigenlijk heel graag weten wat Rusine voor hem voelde, maar hij durfde het niet te vragen.

De zoen nam alle schuldgevoel die er nog in haar hoofd rondspookten, weg en met gesloten ogen zoende Rusine terug. Haar hand gleed van zijn nek naar zijn wang, waarna ze methaar vinger zijn kaaklijn volgde. Zijn lichaam was warm en zijn borstkas zette langzaam uit om daarna weer te krimpen. Och, nu weet je tenminste dat hij nog ademt.

Nick plaatste zijn vrije hand in haar nek, en hij ging dichter tegen haar aan staan. Hun zoen was nog steeds niet beëindigd, en hij was ook niet van plan om hem te beëindigen. De hand die tegen de muur gedrukt had gestaan legde hij op haar zij, en hij trok haar langzaam van de muur af. Als zij de volgende zet zou zetten zou het goed zijn.

Rusine, die de muur nogal beklemmend vond, was opgelucht toen ze tegen Nicholas aangedrukt werd. Zijn handen voelden als twee warme vuurtjes in de ijskoude nacht die haar lichaam dan voor moest stellen. Met de hand die ze eerst op zijn wang had liggen, maakte ze met een vloeiende beweging zijn toch al niet zo strakke stropdas los. En daar gaan we weer.. zuchte haar denkvermogen, waarna geheugen en wil mokkend daarmee instemden. Maar Rusine had zichzelf al voorgenomen niet zo ver te gaan als ze bij Scorpio had laten gebeuren. Dat kon ze niet twee keer op één dag aan.

((hmhm, ik begrijp bijna niet waarom ik me zo sletterig voel ineens *fluit*))

Rusine had hem van zijn stropdas ontdaan, en Nick vroeg zich af wat hij bij haar uit kondoen. Ze droeg schoenen en een jurk, that's it. Hij beëindigde met tegen zin de zoen en keek haar glimlachend aan."Kun je niet wat meer kleding aan doen?" zei hij lachend.

Rusine grijnsde. 'Zodat jij het toch allemaal weer uit kan doen? Tijdverspilling noemen we dat in Roemenie.' Lachend keek ze naar zijn ogen, waardoor hun blikken kruisden.

Nick grinnikte terwijl hij knikte."Spanning opbouwend.. als alles dan uit is het nog mooier en spannender." hij glimlachte liefdevol naar haar. Hij drukte zijn lippen op die van haar en zijn hand vond haar middel alweer.

Yumiko wilde even met Nicholas praten, gewoon over alles. Even twijfelde ze, maar uiteindelijk klopte ze twee keer kort, waarna ze de kamer binnenkwam. Wat ze aantrof was niet echt het geen wat ze had verwacht. 'I'm sorry.' stamelde ze, waarna ze de deur zachtjes dichtdeed en met een brok in haar keel wegliep door de gangen.

'Volgende keer,' beloofde ze fluisterend , waarna ze zijn lippen weer voelde. Haar gleden over zijn nek en schouders en gezicht en door zijn haar. Wat is het verschil tussen hem en Scorpio eigenlijk? Ze hebben allebei een mond, handen en kleren aan.. Snel schudde ze haar hoofd om de gedachte aan Scorpio uit haar hoofd te zetten, voor ze zich af ging vragen wat hij nu aan het doen was.

(hahaha, romana komt het stuk even mooi verpesten! en scorpio is een koude DOUCHE nemen .. arme schat, jongens kan je niet opgewonden achterlaten .. dan wordt het hup onder de koude douche )

Nick hoorde de deur open gaan, iemand iets zeggen en de deur weer dicht gaan. Een bekende stem, een meisje. Was het Yumi? Hij haalde bijna onmerkbaar zijn schouders op en grinnikte om Rusine."Gemeen," zei hij lachend. Hij tilde haar op met zijn handen om haar middel en zette haar op het bed. Hij ging naast haar zitten en keek haar aan.

Rusine had even de neiging om tegen hem uit te vallen om te zeggen dat ze geen zin meer had om van bed naar staan naar bed naar muur naar staan naar bed verplaatst te worden, maar hield zich in omdat ze zichzelf anders zou verraden. 'Ik ben ook heel gemeen,' grijnsde ze terug, waarna ze een lange bruine haar van zijn witte overhemd af plukte.

Nick hield haar bewegingen in de gaten."Je word kaal," hij wees naar de haar. Hij glimlachte, zoals hij altijd deed als hij bij haar was."Ik wil iets vragen.." hij fronsde."Het verpest dit hele moment, maar.. ik moet het gewoon weten." Hij keek haar aan.

Rusine grijnsde bij die eerste opmerking, maar toen hij verder vertelde, betrok haar gezicht. Hij weet het. Hij weet het. Godverdomme, hij weet het. Hij weet het en nu gaat hij mij vragen of het echt zo is en ik kan niet anders dan liegen en dan weet hij dat ik lieg en dat wil hij me nooit meer zien en... 'Vraag maar.' Alle vrolijkheid, die normaalgesproken in haar stem doorklonk als ze bij Nicholas was, was verdwenen.

Nick keek moeilijk, en vroeg zich af hoe hij dit verwoorden moest. Hij keek naar zijn schoenen."Ehm.. ik wou weten.. hoe jij.. Wat voel je voor mij?" Hij beet op zijn lip toen hij weer om hoog keek om haar aan te kijken."Just curious."

Zieje, daar gaan we al. En nu je beste acteertalent inzetten, of je bent er geweest. Meteen verscheen er een glimlach op het gezicht van Rusine. 'Oh, ik dacht dat er iets ernstigs was!' lachte ze. Oppervlakiiiiig! Ze liet haar hersens op hun snelste toeren draaien, het maakte niet uit of ze goed zouden werken, zolang er maar een logisch antwoord uit zou komen dat niet MAARNATUURLIJKHOUDIKVANJE! was. 'Als ik niets voor jou zou voelen, zou ik hier dan nog steeds zitten?' vroeg ze hem met een glimlach. Uiteraard, de tegenvraag was natuurlijk nog steeds het beste middel als je geen antwoord kon verzinnen.

Ai, de tegen vraag.. Hij glimlachte."Dat weet jij beter dan ik, hmm?" Hij keek haar aan.

Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee. Nee. Nee. Nee. Nee. 'Ik houd van je Nicholas,' grijnsde ze, waarna ze dit onderwerp zo snel mogelijk af wilde kappen door hem te zoenen. En dat is toch gewoon de waarheid? Het is alleen niet de hele waarheid, maar hij vroeg ook niet of ik andere jongens leuk vond, hij vroeg alleen of ik hém leuk vond en dat doe ik toch gewoon ook?

Nick werd overspoeld door verliefde gevoelens. Hij zelf zei nooit zo snel 'ik hou van je'. Dat iemand dat zo snel deed moest toch wel een grote betekenis zijn? Hij glimlachte na hun zoen."Ik ben zo blij dat ik je gezoend heb op valentijnsdag," fluisterde hij.

Had je dat maar niet gedaan, dat had mij een hoop zorgen gekost. 'Ik ook,' lachte ze naar hem terwijl ze haar gedachtes probeerde te vergeten door in zijn ogen te blijven staren.

((haha zo toepasselijk. Dit luister ik dus nu toevallig net.