Kyosu en Ben´s kamer, NR 3265.

((nieuwe vrienden zijn cool (h) wat dacht je ervan als ik zei dat de schoolleiding Ben bij Kyosu had ingedeeld?))

(( juah is goed, en dan klop je aan, en dan POOF, zijn ze kamergenoten >3 ))

((zoiets xD))

Ben zocht naar zijn kamer, het nummer stond op het papiertje geschreven. Uiteindelijk dacht hij hem gevonden te hebben en klopte op de deur.

Kyosu keek Lune en Shayla even dommig aan toen er op de deur geklopt werd. 'Wie kan dat nou weer zijn,' mompelde hij in zichzelf en liep naar de deur. 'Wie ben jij?' floepte er uit. Oh kut, dat is waar ook! vandaag zou mijn nieuwe kamergenoot komen! 'Oh, wacht, jij moet mijn nieuwe kamergenoot zijn, nietwaar?' vroeg Kyosu met een droge blik in zijn ogen,.

'Als jij Kyosu bent, dan wel ja,' zei Ben met een grijns. 'Als je dat niet bent, dan ben ik verdwaald.'

Kyosu grinnikte. 'Ik ben Kyosu, dus je zit goed,' zei hij en deed ook voor de jongen een stap opzij. 'Het lege bed daar is jouw bed, je kast, etcetera,' zei Kyosu en wees naar zijn nieuwe plek. 'Hoe heet je, eigenlijk?' vroeg hij toen en keek de jongen met een glimlach aan.

Ben liep de kamer binnen. 'Ik heet Ben.' Hij plofte zijn koffers neer naast zijn bed. 'Hoi,' zei hij, tegen de andere personen. Hij plofte neer op wat zijn bed zou worden.

((er waren toch andere personen??))

Shayla hield haar gezicht vooruit gericht. 'Yo.' Zei ze nogal emotieloos tegen Lune. Als ze het kon, zou ze wat aardiger geprobeert hebben te klinken, maar dat kon gewoon niet. Na gister avond, bij de krater, had Lune het in haar ogen helemaal verpest bij haar. Ze kon nu onmogelijk nog vriendelijk tegen hem doen, in wat voor manier dan ook. Gister toen hij van het platform af sprong, had je hem gewoon moeten laten vallen... Dacht ze in zichzelf. Toen ze de stem van een vreemde hoorde, werd ze wakker geschud uit haar gedachten. 'Nieuwe kamer genoot dus hu? Nou, welkom op Mhs dan!' Zei ze vrolijk en glimlachte.

'Ben,' herhaalde Kyosu. Hij bekeek de jongen eens goed. Hij gedroeg zich in ieder geval niet meteen als een enorme eikel, en dat was dus een pluspunt. 'Waar kom je vandaan?' vroeg Kyosu nieuwsgierig. Hij ging altijd kruisverhoren geven aan nieuwe mensen, uit nieuwsgierigheid. 'Sorry, gewoon.. interesse,' zei hij snel.

'Dank je,' zei Ben met een grijns. Hij kwam overeind van zijn bed. 'Ik ben van Montreal, Canada. Moeder en vader beiden Telekinisten. Wist al een eeuwigheid dat ik hier zou komen. Vertel eens, hoe gaat het er hier aan toe? Spannend? Of had ik beter thuis kunnen blijven?'

' Ik beloof je heel veel spanning, zolang je maar van Kyosu af blijft..Groentje..' gromde Lune zacht, toen grijnsde hij; om duidelijk te maken dat het een grapje was. Hij sloeg een arm om Kyosu heen en drukte die een beetje tegen zich aan, het zag er meer vriendschappelijk uit dan verlieftheid.

Shayla grinnikte. 'Spannend... Zo kan je het wel zien. Het lijkt vooral op een hele slechte soap. Ik weet niet of je van drama houd, zoniet, had je beter thuis kunnen blijven.' Ze ging met haar rug tegen de muur aan staan en lachte even. 'Ooja, laat ik eens beleefd zijn, ik ben Shayla Tsumarino, aangenaam.'

((Etende))

Ben grijnsde. 'Dit gaat geweldig worden.' Hij keek even naar Lune en Kyosu en wist niet of hij ze nu serieus moest nemen of dat ze hem beet namen. Hij besloot het maar aan te kijken, omdat hij wist dat als het serieus was dat het dan link zou kunnen worden als hij stomme grappen zou gaan maken. 'Dus... spannend. Soap achtig. Is het dan niet iets voor meiden?'

'Nope,' antwoorde Lune droog, hij keek Ben aan, toen liet hij Kyosu los, en deed een stap naar voren. 'Trouwens, ik ben Lune Lowell Bloodstone, zeg maar Lu, of Lune-Chan, aangenaam, eh?'

Ben stak zijn hand uit, om een hand te geven. 'Hoi. Ik ben Benjamin Taylor. Maar zeg dus maar Ben. En maar goed dat het niet alleen voor meisjes is, want ik ben er ook. En jullie,' voegde hij eraan toe.

Kyosu grinnikte om Lune. Ben zou er uiteindelijk toch wel achter komen dat Lune en hij een stelletje waren, maar het was leuk om het voor ben nog even een mysterie te houden. Kyosu liep naar zijn tas en deed de laatste paar spullen er in. 'Zo, ik ben er klaar voor,' mompelde hij met een diepe zucht.

'Ga je ergens heen?' vroeg Ben nieuwsgierig.

' Cool, Ben. Dan mag je mij Lu noemen,' Lune gnikte, 'Ik ben klaar om te gaan!' riep hij opgewonden. Hij ging naast Kyosu staan, ' gaan we nu zoals Marie Poppens deed door een krijt tekening springen, of met een paraplu?!', hij lachte om zijn eigen grapje. Hij keek over zijn schouder naar Ben, ' ja! We gaan naar Ky's huis..!'

Kyosu knikte. 'Ja, we gaan naar mijn huis in Masao,' zei hij en keek Ben grijnzend aan. 'En ja ik kom uit Ayao, als dat je volgende vraag was,' zei Kyosu, want dat vroegen ze meestal aan hem. Hij sloeg de tas over zijn schouder heen. 'Dus.. ik ben er een aantal dagen niet,' zei hij tegen Ben.

Cosette liep door de gang. Ze wist dat er een nieuwe jongen was, dus besloot even kennis te maken. Wel zo aardig, vond ze zelf. De receptie had haar het kamernummer gegeven. '3265..' zei ze tgen zichzelf, terwijl ze naar de kamernummers keek. 'Ah, hier is het!' Voor de deur bleef ze staan en klopte ze.

Shayla deed haar armen over elkaar terwijl ze nogsteeds tegen de muur aan leunde. 'Waaneer zijn jullie weer terug?' Vroeg zen gapend en hield haar hand voor haar mond, zodat niemand tegen haar open mond aan hoevde te kijken. 'Ooja, Cosette is de persoon die voor de deur staat, voor het geval jullie je dat afvroegen.' Zei ze grijsend, nog voordat de deur open was. Zo langzamer hand kon ze Cosette haar aanwezigheid zelfs voelen als ze aan de andere kant van een muur van 5 meter dik zou staan.

'Wie is Cosette?' vroeg Ben nieuwsgierig. 'En Ayao? Ga je daar wonen? Ik bedoel, blijven. Kom je nog terug of mag ik je bed verhuren?' vroeg Ben aaan Kyosu.

'Cosette is een vriendin, van bijna iedereen, op een paar figuren na dan.' Zei ze en wierp een emotieloze blik naar Lune. 'Ze is best aardig en vriendelijk, ondanks dat ze niet echt een prater is.' Ze sprak terwijl ze met een plukje van haar eigen haar speelde.

'Zal ik de deur open doen voor haar of zal ik haar buiten laten staan?' vroeg Ben. 'Of zal ik haar jou bed verhuren, Kyosu?'

Cosette staarde naar de deur. Ze hoorde stemmen, maar de deur bleef dicht. Ze blies haar wangen op en blies de lucht meteen weer uit.