Het Labyrint

((Ik ga me nu gewoon met jullie bemoeien.))

Lune was Lily kwijt geraakt, hoe dat was een grote vraag, ze liep daarnet nog voor hem.. Naast hem!? 'meisje..Lily..Blond haar meisje?' riep hij met een bange stem, hij renden door de struiken, maar hielt plotseling stil, in dit hele labyrint.. Kwam hij Terra en Mimi tegen! 'Terra, Mimi!' riep Lune zo blij en vermoeit als hij was, hij viel, stond weer op, en holde verder richting de twee.

Iris zag Lune aan komen, 'Lune!' riep ze geschrokken. Ze keek weer naar Mimi-chan, 'Mimi-chan, je moet echt naar de ziekenboeg!' riep ze boos.

Terra hield plots zijn hand tegen zijn neus en kneep die stevig dicht, hij wees nonchalant naar het licht "Daar is de uitgang..." Hij keek naar Mimiko "H-het spijt me echt...en het zal nooit meer gebeuren.."

Mimiko's poging om op te staan mislukte en ze viel weer terug naar de grond. 'Lune', probeerde ze door de pijn heen te zeggen. Ze keek naar Terra. 'Het is oke, alles komt wel weer goed', zei ze moeizaam.

((Hoe kan je me nu herkennen als je me niet eerst herkenden toen ik het litteken AL had, en nu hem NET heb gekregen?!))

'Iris..' zei Lune droog, hij hielt zijn hand voor zijn oog, en keek naar Mimi die zowat dood bloeden, toen weer naar Iris, 'Hoe wil jij nu haar naar de ziekenboeg brengen?' vroeg hij koeltjes. Zijn oog viel op Terra, 'wat is er gebeurt?' vroeg hij terwel hij naast Mimi hurkte.

Lune wrote:((Hoe kan je me nu herkennen als je me niet eerst herkenden toen ik het litteken AL had, en nu hem NET heb gekregen?!))

'Iris..' zei Lune droog, hij hielt zijn hand voor zijn oog, en keek naar Mimi die zowat dood bloeden, toen weer naar Iris, 'Hoe wil jij nu haar naar de ziekenboeg brengen?' vroeg hij koeltjes. Zijn oog viel op Terra, 'wat is er gebeurt?' vroeg hij terwel hij naast Mimi hurkte.

(( Ze heeft je gezien, bij de kroeg / wbw ))

Iris schudde haar hoofd, 'Noem je dit oke!' riep ze spottend.

Terra keek Lune niet eens aan en hield zijn hand tegen zijn gezicht gedrukt "..Mijn schuld.." hij bleef naar het licht kijken en prente de energy vast in zijn lichaam, die plek zou hij niet meer vergeten.

((Nee kan niet, want dit gebeurde voor de kroeg..))

Lune keek Mimi aan, 'hou vol Mimi..' er liep bloed over zijn wang. Hij veegde het met zijn mauw af, 'och..' mompelden hij zacht.

(( Sorry, ik lees ook niet alles. XD ))
(( Maar ik ga, doeegies! ))

Mimiko knikte. 'Het komt wel goed', zei ze uit uit eindelijk en ze sloot even snel haar ogen.

Terra wou erg graag helpen maar dat bloed....die geur...het was gewoon te sterk, hij voelde zich licht in zijn hoofd.
Hij moest dit gewoon snel doen, met zijn hand tegen zijn neus en mond gedrukt liep hij naar Mimiko en hees hij haar voorzichtig over zijn schouder "Ok we gaan!" hij keek naar Lune en zag het bloed op zijn gezicht en voor een klein moment flitste even zijn ogen naar dat heldere goud.

Mimiko hing over Terra's schouder en voelde haar ogen dicht zakken.

Lune keek Terra aan, 'hoe?' vroeg hij kortaf, 'ik weet niet waar we er uit zouden moeten gaan en nog ooit uitkomen..' hij keek naar de grond, 'was ik er maar nooit ingegaan..' mompelden hij verdrietig.

Terra knikte "Dat ken ik....en ik heb het licht spoor gevonden..." het was één van die vage dingen die hij had geleerd om licht sporen te vinden en te volgen.
Hij begon te lopen en hield Mimiko nog altijd over zijn schouder.

Mimiko voelde op het moment niets meer en lag als zo ware in een enorm diepe coma wachtend tot ze wakker gemaakt werd.

Lune likte nerveus zijn lippen af, 'ik was daarnet met iemand die de weg terug wist.. Ik ben haar kwijt geraakt..'

Lily glimlachte, maar toen ze weer terug keek, zag ze Lune niet meer. Ook Yia leek verbaasd. 'Lune!'Schreeuwde ze, ookal wist ze dat het weinig nut had.'Yia, kan je 1 of ander spoor volgen?' Yia haalde haar schouders op en dacht diep na. 'Ik kan het proberen!'Ze klonk vastbesloten.
Ze liepen een tijd lang, maar toen hoorde Lily in de verte stemmen. 'Yia, is dat Lune?'Yia knikte. 'Volgens mij wel.'
'Lune!'Riep Lily weer. Ze hoopte vurig dat hij het was, want anders... Anders moest het 1 of ander wezen zijn.

Terra sloeg rustig af en probeerde de sterke bloedgeur te negeren wat wel enorm moeilijk was sinds het en bij Lune op zijn gezicht was en bij hem via zijn arm naar beneden drupte, en dat Mimiko bij hem op zijn schouder lag "Wie?'

Lily durfte geen antwoordt te geven. Hij klonk niet als Lune. 'Yia...' Maar Yia schudde haar hoofd, ze dacht na. 'Ik weet zeker dat Lune daar ook is, ik herken zijn spoor.'
Lily knikte. Ik moet nog eens vragen hoe die sporen werken, dacht ze terwijl ze in een snel tempo verder liepen.

'Yia, een soort geest.. Die hier ooit gedood is en hier nog ronddwaalt met een meisje, volgens mij heet ze Lily,' Lune keek naar de grond, en hielt zijn hand weer voor zijn oog.

Terra keek Lune verbaasd aan en liep een stuk verder al snel kwam de uitgang in zicht "Ah...gevonden..." hij keek naar Lune, zou het raar zijn als hij gewoon even zou proeven?

Lily hoorde, ergens in de verte Lune's stem. Ze volgde Yia, die in een stug tempo doorging, en blijkbaar, precies wist waar ze heen moest. En toen, licht. Een fel daglicht zo te zien. Lily zuchtte opgelucht. Ook zag ze een paar mensen. 2, nee 3. Ze liep snel voort en herkende uiteindelijk Lune. 'Lune.'Ze liep naar hem toe en keek naar het meisje dat, zo te zien bewusteloos, in de armen van de vampier jongen lag. 'Wa-wat is er gebeurt?' Ze keek even naar Yia, die zo te zien ook een beetje bezorgd was.

Shayla blies nog een windvlaag naar het beest doe en zette het toen op een lopen. 'We hebben geen tijd om afgemaakt te worden, weg hier!' Riep ze en schoot weer verschillende paadjes in.

Kyosu volgde Shayla zonder verder nog tegen haar in te gaan. Hij merkte dat het beest dichterbij kwam, want de dreunen van zijn voetstappen boorden haast door de grond. Kyosu stond even stil bij een heg die verdomd veel op een uitgang leek. 'Shayla, de uitgang!' riep hij enthousiast. Net toen hij er heen wilde rennen sprong het hagedissen beest voor de uitgang. Hij blokkeerde het en maakte een sissend geluid.

Shayla rende een stukje terug en probeerde het beest weg te blazen met een windvlaag. Maar dat had weinig effect, aangezien het beest zijn klauwen in de grond had genageld, kon hij gewoon blijven staan. 'Shit...' Siste ze zacht en knipte toen opeens in haar vingers. 'Ik heb een ideetje...' Zei ze en wierp en duivels lachje naar Kyosu.