Het Labyrint

Het is een donker en vochtig doolhof waarin je al snel je weg verliest, sommigen zijn hier in gegaan maar nooit meer terug gekomen.
Het labyrint is enorm en groeit nog altijd verder, de muren zijn gemaakt van ondoordringbare struiken die in alle richtingen groeien.


Regels: minstens een halve....
Personen: Vrij

---------------

Terra keek omhoog naar de vier meter hoge struik en vroeg zich af waarom er zo`n nette gang tussen de twee struiken stonden, het zou wel weer zo`n doolhofje zijn wat ze in van die parkjes altijd zetten en zonder ook maar te weten hoe groot het was liep hij starend naar de grond naar binnen.

((Doet me denken aan HP ))

Verdwalen?! Dat was weer iets nieuws, Lune dacht dat hij gewoon een nieuwe weg had ondekt die naar het bos leiden, of het meer. Hij keek om zich heen, er gleed een druppel zweet over zijn voorhoofd, hij moest denken aan Harry potter en de.. Was het nu de vuurbeker, of de magische steen ofzo? Hoe dan ook, het deed hem denken aan Harry potter.

Terra keek om zich heen, dit was al de zoveelste keer dat hij de hoek om ging maar nergens was ook maar een uitgang te bekennen "Fijn..." mompelde hij.
Nog nooit was hij echt verdwaald geweest maar hij voelde nog geen paniek of angst ook al hing er zelfs lichte mist door het gebrek aan ruimte en was de lucht vochtig en zwaar, hij zou er uiteindelijk toch wel komen.



((Harry Potter is vet XD))

((ik hou toch meer van High school musical *Sarcasme*))

Lune voelden een natte druppel in zijn nek vallen, het leek alsof er een schaduw over hem heen stond, en onaangenaam zwaar ademde. Het stonk er ook.. Naar rottende mensen resten? Of was het gewoon hem zelf.. Omdat hij niet had gedoucht? 'gotver..' hij liep verder, er moest toch wel een uitweg zijn?

Zero liep door de park en kwam door een paar struiken bij een grote ingang..hij dacht gewoon dat het nieuw was en liep naar binnen..Hij beseffende kwam er nu achter dat hij gewoon na een half uur erin zitten ergens was..maar hij liep door..

Terra keek verschrikt achterom, hij kon toch zweren dat hij daarnet iets had horen kraken "...Hallo?"...Misschien was er nog wel iemand dit doolhof ingelopen en net als hem hardstikke verdwaald of beter wist die de weg "Hallo!?"
Nergens hoorde hij wat dus begon hij in de richting van het geluid te lopen.


((Zit er een beest in?? >w< zou ook nog kunnen...wie weet wat hier wel niet allenmaal verdwaald...))

(EEN MEISJE DIE ALLES DOET WAT JE WILT =D!..Of Osama bin laden die verstopt zich tog in zo'n grot x] )

Zero kwam tegenover een groote rots staan..hij voelde het donkerder worden met de seconde..en uiteindelijk zag hij geen hand voor ogen, Het was toen pas dat hij ging zitten..langzaam kracht opbouwend..

((Nee, een geest van een of ander grietje dat hier dood is gegaan, demonen? Wolven? Weet ik veel wat ^-^))

Lune meende een stem te horen, hij wist niet zeker hoe hij zou reageren, 'Hallo?' het geluid leek al weg te sterven voordat hij het had gezegt. Zijn knieeén knikte, hij begon verder te lopen, en praten zichzelf zacht wat moed in..

Terra stopte met rennen en hoorde duidelijk een stem "Hey!..." hij keek recht naar een dikke muur struiken en beet zijn tanden op elkaar, de persoon die hij hoorde was of verweg of achter een set van die muren "Hallooooooo!?" hij hield zijn hand op en vormde moeiteloos een lichtbol, hij concentreerde zich en liet de bol vijf meter boven hem zweven zodat die boven de muur uitkwam.
Meteen hoorde hij van ver ook gekraak, zouden dat die mensen zijn? of zou er nog iets anders in dit doolhof zitten?


((Lol creepy monsters XD))

((En toen kwam Mimiko :ó))

Mimiko liep in het labyrint. Verdwalen kon ze niet aangezien ze altijd mensen aanvoelde. Rustig liep ze rond en keek naar een beetje dood voor zich uit.

'Terra?' ondanks het stem geluid onduidelijk was kon Lune Terra's stem herkennen, 'Terra ben jij daar..?' hij zocht een weg door de struiken.. Alles voor zijn ogen leek even zwart te worden.

(misschien is het een stel die van buitenaards komt . Wolfen die elkaarpakken FTW =D!)

Zero Stond op en had genoeg kracht op zijn hele lichaam te verlichten, hij kwam als een verlichtende bol te loop, langzaam en wel zag hij alles en verlichte de boel, Hij zetten zijn lichaam als zaklamp in.

Mimiko hoorde de vage stem van Lune en Terra snel liep ze een andere kant op. Ze wilde alleen zijn. Van een beetje doeloos rond lopen werd ze iets rustiger. Kon ze na denken over de kant van Terra's mening van de zoen.

Terwijl Zero zijn eigen lichaam had verlicht liep hij door, hij zag doodskoppen, een zachte bries volgde hij..hij dacht dat hij vrij was..maar hij voelde iets van gehijg..hij voelde iets in ze nek..hij bleef opmerkelijk kalm..maar ook tegelijk had hij wel de intentie om zichzelf te verdedigen.

((Wauw, Shayla voelt ook altijd mensen aan))

Shayla liep buiten, opzoek naar een plek waar ze kon genieten van de rust. Even bleef ze staan voor de hoge struiken staan. 'Bingo...' Zei ze zacht tegen zichzelf en liep tussen de 2 struiken door. Verdwalen was voor haar niet moeilijk, alles wat ze deed sloeg ze op in haar hoofd.

((Oeewh /wbw))

Mimiko kwam bij een openplekje en ging zitten en zette haar vingers tegen haar slaap. Het leek net alsof ze aan het mediteren was maar ze probeerde gewoon even logisch na te denken en alles op een rijtje te zetten.

Terra greep naar de takken van de struiken maar die waren te dik op elkaar geplaatst om erdoorheen te kunnen "Lune!" hij herkende die stem zonder een enkel probleem, het gekraak kwam dichterbij maar hij richte zich nu alleen op het geluid voor hem.

Kyosu liep met een enorme grijns op zijn gezicht het Labyrint in. Hij was in een duistere stemming, en liep dus vol tevredenheid tussen de heggen door. Met een gevoel van tevredenheid liep hij door en door, zonder ook maar na te denken over welke afslag hij elke keer nam. Een donkere blik in zijn ogen maakte het eng als je hem nu tegen zou komen, maar zulke momenten had hij nou eenmaal zo op zijn tijd.

Shayla hief haar hoofd wat meer op toen ze gekraak en geschreeuw hoorde. 'Wat is...' Ze voelde de aanwezigheid van een onbekend persoon((Kyosu, voel je aangesproken)) die snel dichterbij kwam. Ze draaide zich met een ruk om en stond vlak voor hem. 'Eto... Konnichi wa?' Zei ze een tikje onzeker. Van zijn duistere uitstraling had ze geen last, ze kon toch niet zien.

Zero kwam bij het punt van dat zijn verlichting het tijdelijk zwakker werdt, hij vond nog steeds niets..hij liep steeds sneller door en sneller door tot dat hij eindelijk het gekte hier verbruikte en in 1 keer zijn rkacht alels losliet, het was 10 seconden licht (ben eten wegens ramadan)

Mimiko voelde iets donkers. Het gaf haar een koude rilling over haar rug waardoor ze met een ruk op stond. Ze keek om haar heen maar zag niemand. Voorzichtig liep ze er op af.

Lily was zonder het echt gemerkt te hebben het Labyrint in gelopen. Ze bleef er erg rustig onder. Pas na een tijdje, toen de struiken dichter op elkaar gingen staan en het steeds donkerder werd kreeg ze een vaag gevoel van angst en paniek.
Ze keek om zich heen. Het leek alsof ze hier al geweesd was. Was hier niemand anders?
Ze begon steeds sneller te lopen en haar benen trilden.

Kyosu draaide zich met een ruk om en keek in de ogen van een onbekend meisje. 'Uh hallo.' zei hij nog een tikje geshockeerd. Het viel hem opeens op dat het meisje dwars langs hem heen leek te kijken. 'Kan ik je helpen?' vroeg hij aarzelend.

Terra bewoog geen spier toen hij de doffe plof achter hem hoorde, geen mens kon zo een geluid maken.
Het gehijg van het wezen kwam dichterbij en als Terra nu niks zou doen was het over dat was in ieder geval zeker "Lune...ga weg.." fluisterde hij, wat hem ook ging overkomen moest niet ook met iemand anders gebeuren, zachtjes maar vastberaden draaide hij zich om.

(dam dam daaa)

((Lune zou naast de donkere Kyosu nu extra liefheid uitstralen *Sarcasme*))

'Terra!' riep Lune blij, hij dacht er even niet bij na wie het was.. Dat het Terra de pervert was maakte hem niet zoveel uit op het moment. Hij was niet alleen. Hij keek verstoort op, 'nee? Ik ben wel sterker dan dat jij bent.. Jij zou weg moeten gaan zodat ik jou kon beschermen?'