Sportvelden

'Geen spat veranderd, qua innerlijk dan he' zei Matt.

'Ohja?' vroeg Fay geamuseerd terwijl ze zich begon te irriteren aan het plukje - wat nadat ze het achter haar oor had geveegd meteen weer terug in de oorspronkelijke positie viel. 'Hoe was - en ben - ik dan?'

'Koppig en trots zijn toch de beste woorden die jouw karakter kunnen omschrijven' zei hij met lachende ogen

-new-

Verslagen liep Yumiko het sportveld op. Het was geen spat veranderd. Behalve dat het leeg was. Ongerept. Anders dan het meer, dat was compleet verwoest. Ergens wekte het zorgen bij haar op. De vrede was geen echte vrede. Het was enkel en alleen even stil. Het leger des duister kon niks tegen de MSA beginnen met Melissa erbij. De derde macht. Lang gezocht, en nu gevonden. En door wie.. Melissa Chevalier. Degene die ook indirect schuldig was aan de oorlog, door het Yumiko te vertellen.

Toushirou struinde over het schoolterrein en besloot naar de sportvelden te gaan. Hij had Yumiko sinds de oorlog uitbrak niet meer gesproken, en dat was behoorlijk lang, al hij keek hoeveel ze normaal met elkaar optrokken. Hij slaakte een zucht van opluchting toe hij haar in de verte zag en was zo vervuld van energie dat hij het laatste stuk naar haar toe sprintte. 'YU-MI-CHAAAAAAAAAAAAAAAAN!' gilde hij terwijl hij haar plat drukte.

In haar gedachten was Yumiko bij Magic Town, het gevecht in de steeg. Toen ze iets op haar af hoorde, en voelde komen, was het in haar gedachten alsof het een handlanger van Hiroto was. 'Hands off.' siste ze terwijl ze Toushirou moeiteloos van zich af gooide. Daarna stond ze op en bekeek ze het persoon 'Oh sorry, jij was het, I thought you were.. no nevermind.'

Toushirou voelde dat hij ineens op de grond lag en staarde verbaasd naar boven. 'Dat ik wie..?' bracht hij verslagen uit. Hij stond op en klopte wat zand van zijn kleren af. 'Ik ben diep beledigd,' lachte hij droogjes.

Yumiko schudde even snel haar hoofd. 'Nee, ik was nogal in gedachten verzonken zegmaar.' ze bekeek haar handen even. Al meer dan een maand was er geen energie uitgekomen. Alles had zich opgespaard. 'Watch this.' zei ze zacht. Tussen haar handen ontstond een actieve paarsachtige bol, die uiteindelijk een energiestraal werd. Ze schoot hem af op een boom, waarvan de complete bovenkant bezweek. Al zou het haar geen tweede keer lukken, was het wel leuk om dit een keer gedaan te hebben.

Toushirou grijnsde en keek toe hoe de boom zichzelf begon te herstellen. 'De bomen hier hebben ook altijd onder je te lijden. Traditie, hè? Maar waar dacht je dan aan?' ging hij verder, zonder enig benul waar die nieuwsgierigheid ineens vandaan kwam.

Yumiko draaide zich om, en keek Toushirou streng aan. 'Als ik niets zeg, zeg ik niets. Hou je nieuwsgierigheid in bedwang.' Door de oorlog was Yumiko eigenlijk bijna weer terug bij af. Haar blikken, haar grijnzen, haar woorden en zinnen, alles was weer zoals vroeger. Ze moest er nog even aan wennen dat het allemaal weer goed was.

Toushirou hief zijn handen op alsof hij gearresteerde werd door de politie en ging op de grond zitten. 'Hé, kalm aan joh. Is er iets?' vroeg hij half bezorgd en half geërgerd. Hij liet zijn handen zakken en legde die op zijn knieën.

Yumiko schudde een enkele keer haar hoofd. 'Nee, er is niets.' antwoordde ze alleen. Er was ook eigenlijk niets, ze was gewoon weer haar oude Ayaoaanse zelf. En Toushirou was die blijkbaar niet meer gewend.

Ben slenterde naar de sportvelden. Hij had zin om een potje te basketballen. Als hij ergens een goed potje kon basketballen, voelde hij zich er al snel thuis. Dus daarom was dat een van de eerste dingen die Ben ging doen toen hij was aangekomen op Magic Highschool. Hij ging op zoek naar een basketbal en ging toen op weg naar het basketbalveld.

Taiga rende over de renbaan en zag een nieuw gezicht. helaas was het een jongen dus ze rende gewoon verder over de baan.

Fay stuiterde dribbelde met de bal naar het basketbalveld. Ze besefte vaag dat ze zo'n beetje alle sporten met dezelfde, versleten bal bespeelde, maar het kon haar niet schelen. Toen ze een andere jongen op het veld zag, bleef ze even staan om hem op te nemen. Hoewel ze de meeste mensen op de school nog niet kende, was ze er vrij zeker van dat ze hem uberhaupt nog niet gezien had. Vandaar dat ze een aanloopje nam, dribbelde en de bal in de basket schoot.
'Hoi,' groette ze de jongen, en ze gaf hem een grijns.

'Netjes!' zei Ben, doelend op het schot van het meisje. 'En hoi, trouwens.' Vervolgens schoot hij zelf de bal vanaf de drie meter lijn en het was (natuurlijk) raak. Hij grijnsde terug naar het meisje.

Taiga was bezig met haar zoveelste rondje en hield de 2 goed in de gaten. zelf was ze veelste klein voor basketbal met haar 1.54...

Ze grijnsde. 'Niet slecht,' zei ze plagend, doelend op zijn schot. 'Nee, grapje. Hij was goed. Maar jij bent lang; jij hebt voordeel,' voegde ze eraan toe, en ze schoof een pluk haar achter haar oor - opnieuw had het geen zin.
'Ik ben Fay,' stelde ze zichzelf voor.

Ben wrote:'Netjes!' zei Ben, doelend op het schot van het meisje. 'En hoi, trouwens.' Vervolgens schoot hij zelf de bal vanaf de drie meter lijn en het was (natuurlijk) raak. Hij grijnsde terug naar het meisje.

(( Niet patserig gaan doen he? :p ))

Iris kwam de sportvelden oplopen, ze zocht een van de oefenvelden uit en maakte in haar beide handen een ijsbal. Ze had pas een paar weken niveau 2, dus ze moest eens wat gaan oefenen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en richtte haar twee ijsballen op de roos. Daarna vuurde ze ze af, eentje zat midden in de roos en de andere zat er dik naast. Ze grinnikte.

(( Ben is patserig en uitsloverig :p))

'Ja, ik ben lang. En ik ben Ben, trouwens,' zei Ben. Hij gooide zijn bal naar Fay toe.

Taiga zuchte diep en rende richting het basketbal veld. ze pakte de bal en dribbelde de bal om Ben en Fay heen. "ik ben meschien niet lang maar wel snel." zei zeen dribbelde behendig om ze heen.

'Hey!' zei Ben verbaasd. 'Nog eentje. Het zit hier vol met meisjes.' Hij grijnsde erbij.

Taiga gooide de bal in Ben zijn gezicht. "laat dat maar uit je hoofd" zei ze en keek naar de langen jongen.

(( oeeeeh, hup Tiaga ))

Iris maakte er nog een paar en schoot ze af, ze keek even om zich heen. Ze zag een meisje, die ze al eens eerder had gezien met Fay en Matt. Ze grijnsde, ze zag hoe ze aan het dribbelen was.

Ben keek haar met grote ogen aan. 'Wat, ik doe toch niets?' Behendig ving hij de bal op en schoot hij nog eens. Mis. Hij pakte de re-bound en schoot deze keer wel raak.