Sportvelden

Jouw vriendelijkheid. 'Die verstijving van daarnet was echt dramatisch, maar mijn verdediging is zo mogelijk nog erger,' legde Rusine uit. Ze vond het eigenlijk best lachwekkend allemaal, maar bleef heel serieus kijken.

'Hmm hmm.' zei ze terwijl ze even nadacht. 'Zet eens een verdediging op.' ze bekeek haar houding nauwkeurig, je houding tijdens een verdediging was enorm belangrijk.

Rusine trok een gezicht en zette haar voeten een beetje uit elkaar en boog haar rug lichtjes, om daarna een reflectieschild te vormen. Met een opgetrokken wenkbrauw, dat ging gewoon vanzelf, keek ze Yumiko aan.

In plaats van een aanval erop af te vuren liep Yumiko naar Rusine toe. Ze ging naast haar staan en gaf haar een duwtje in haar zij. Als ze als een rots zou blijven staan was haar houding goed, zo niet was hij dat dus niet.

Rusine volgde het paarsharige monster met haar ogen, maar toen ze een duw in haar zij kreeg vond ze het wel weer goed. Uit reflex sloeg ze de arm van het kind weg. 'Blijf van me af.'

'Ik checkte je houding. En je bewoog, dus je houding is verkeerd. Je voeten moeten verder uit elkaar. Je houding is allesbepalend als het gaat om je verdediging.' zei ze.

Rusine schuiffelde met een moeilijk gezicht haar voeten wat verder uit elkaar. 'Sinds wanneer bezit jij zo'n enorme wijsheid?' Haar stem klonk niet vriendelijk, maar ook helemaal niet vijandig of afstandelijk. Ze klonk gewoon toonloos.

'Ik oefen een stuk meer dan jij, ik lees boeken, en bovendien let ik op in de lessen.' verklaarde ze. Ze bekeek haar houding en zette daarna een aantal stappen achteruit. 'Hou deze houding aan en zet je schrap.' zei ze, voordat ze een energiestraal op haar afvuurde.

Rusine trok een nog moeilijker gezicht. De eerste en enige keer dat ze over haar specialiteit had gelezen was toen ze Scorpio ontmoette en in de lessen opletten viel haar gewoon zwaar. En oefenen had ze dus geen tijd voor. Toen de energiestraal kwam, ving Rusine deze mooi op. En aangezien ze een reflectieschild had gemaakt, kaatste er een veel minder krachtige straal terug op Yumiko.

Yumiko maakte een energieschild om de straal te stoppen, wat niet zo moeilijk was aangezien hij door het reflecteren nogal was afgezwakt. 'Niet slecht, niet slecht.' moest ze toevoegen.

Rusine kon het niet laten een triomfantelijk lachje te glimlachen. 'Maar zeg het maar gewoon, ik heb nog ontzettend veel oefening nodig,' gaf ze openlijk toe.

'Toegegeven. Maar ik denk wel dat je het snel op zult pakken.' ze dacht heel even na. 'Zie je die boomtop daar? Probeer eens paarse donder erop..'

Paarse donder? Dat had ze nog nooit gedaan. Met een geconcentreerde blik deed ze maar wat, en wonderbaarlijk kwam er inderdaad een paarse donder tevoorschijn, die de boomtop met een ruime 50 centimeter miste. 'Hm.'

'Not too bad, maar lang nog niet goed genoeg. Een lichaam is nog niet eens een halve meter breed, dus je zou een stilstaand persoon ruim gemist hebben met deze aanval. Probeer het nogmaals, maar probeer je beter te concentreren op het doelwit.'

Rusine trok een glimlachje en vuurde nog eens. Ditmaal raakte de paarse donder wel degelijk de boom, maar het was zo zwak dat er verder niets gebeurde. 'Nouja, das al beter..' opperde ze met een hoopvol lachend gezicht.

Yumiko bekeek de aanval van Rusine op de boom. 'Als je iemand een aai over de bol wilt geven, inderdaad.' zei ze grijnzend. 'Try again, and try harder.'

Chagrijnig slikte Rusine een tegenopmerking in en vuurde ze nog een schot af. Ditmaal vatte de punt van de boom echter vlam. Paniekerig keek Rusine naar Yumiko naast haar. 'Oeps.'

'Doesn't matter. Waarschijnlijk staat Gaya hier in zo'n 3,2,1..' En daar was Gaya om het vuur te blussen, en vervolgens een korte preek te geven, waarna ze weer verdween. Yumiko grijnsde.

Rusine begon ook te lachen. En ze meende het. Het was geen geforceerd lachje, maar een echt lachje. 'Oké, dat was best leuk eigenlijk,'

'Dat bewijst maar weer dat de Heerseres elke actie van ons op de voet volgt. Een real life soap. Kom, we zwaaien even naar haar.' zei ze, terwijl ze daadwerkelijk even zwaaide.

--
De Heerseres zag op haar beeldscherm ineens dat Yumiko begon te zwaaien. Maar ze zwaaide naar de verkeerde kant, de "camera" was gericht op haar rug, wat er nogal debiel uit zag op deze manier.

Rusine schudde haar hoofd. 'Ik denk dat ze daar is,' meende ze heel serieus, terwijl ze zich omdraaide en met haar rug naar Yumiko toe stond, om daar gewoon maar te gaan staan zwaaien. Een glimlach sierde haar gezicht.

De Heerseres zat in haar kantoor heel geboeid naar de twee meisjes te kijken. Voor zover zij wist waren de twee gezworen vijanden, en nu stonden ze allebei samen zomaar te zwaaien, lachend. Toen de bruine, Rusine, haar recht aankeek en zwaaide, stak ze automatisch haar hand op om terug naar het beeldscherm te zwaaien. Snel besefte ze wat ze eigenlijk deed en legde ze haar hand stijf op het bureau.

Yumiko lachte om Rusine's zwaaiactie. 'Zou ze serieus álles zien? Dat zou best wel vies zijn. Stel dat ze kijkt als je onder de douche staat. Of erger.. op de pc met een samengeperst gezicht.' een rilling liep over haar lijf. Niet aan denken, is te vies. Niet aan denken, is te vies.

Rusine's gezicht vertrok. 'He bah, nu wil ik nooit meer douchen.' Met een samenzwerend gezicht schoten haar ogen door de lucht. 'Ik ben echt benieuwd of ze nog steeds zit te kijken.'