The rozen garden.

'Nee dat is het niet,' zei Kyosu en keek naar zijn voeten. 'Ik heb het gevoel alsof ik hem kwijt raak,' zei hij en keek Mimiko met een bedroefde blik aan. 'Alsof, hij minder om me geeft.' zei hij en wendde zijn blik weer naar zijn schoenen. Hij was heel slecht in dit soort dingen, daarom keek hij de andere kant vaak gewoon op.

Mimiko had Kyosu nog nooit zo gezien, en kreeg opeens een enorme stoot van medelijden om hem. 'Tuurlijk geeft Lune heel veel op je', zei Mimiko en ze kroop nog iets dichter tegen hem aan en sloeg haar armen om zijn middel. 'Je moet niet zo raar denken', zei ze kalm.

'Ja maar toch. Het voelt zo klote, dit was al de tweede keer. De eerste keer was toch ook een beetje mijn eigen fout,' Kyosu merkte dat hij nu echt over van alles aan het ratelen was. Hij keek mimiko aan. 'Ik ben blij dat je er voor me bent,' zei hij met een glimlach. Er stond water in zijn ogen.

Mimiko zag de tranen in zijn ogen waarna een traan over zijn wang rolde. Met haar mouw haalde ze hem weg. 'Niet huilen', zei ze terwijl ze hem iets steviger bij zijn middel pakte. 'Lune houd heel veel van je.. en we waren dronken', zei ze schuldig.

'Ja ik snap het,' zei Kyosu terwijl hij met zijn mouw zijn gezicht droog veegde. 'Ik ga vanavond wel naar hem toe,' hij keek Mimiko even tevreden aan, en daarna omhelsde hij haar. 'Dankjewel.' zei hij zacht.

Weer voelde Mimiko de warmte door haar lichaam gaan en toen ze naar haar knokkel keek zag ze ze oplichten. Haar adem kolkte en ze probeerde ze weer uit te krijgen. Maar ze bleven an staan en hoe langer Kyosu haar vast had hoe feller ze begonnen te schijnen.

Toen Kyosu haar los liet merkte hij dat Mimiko's handen helemaal op begonnen te lichten. Geschokt keek hij haar aan. Ze heeft dus duidelijk specialiteit lich&donker, en hij wist precies wat dit betekende. Hij had het zelf ook wel eens gehad, toen hij een meisje leuk vond en zij zoenden, begonnen zijn vingertoppen helemaal op te lichten. 'Mimiko..' vroeg hij en keek haar vragend aan.

Mimiko keek geschrokken naar haar handen en verborg ze zo snel mogelijk als ze kon achter haar rug. Maar het was al te laat. 'Ja?', vroeg ze terwijl ze op haar lip beet.

Kyosu keek mimiko nog steeds verbaasd aan. 'Je handen..' begon hij. 'Ik heb zelf ook licht en donker, ik weet wat het betekend,' zei hij en keek Mimiko aan. 'Je vind me toch niet..?' vroeg hij met een aarzeling in zijn stem.

Er kwam een enorme brok in Mimiko's keel. Ze wist niet waar ze heen moest kijken dus staarde ze maar ergens naar. Haar vuisten zaten nog steeds verstopt achter op haar rug en ze beet op haar lip. Voorzichtig wierp ze een blik en ze knikte kort.

Kyosu keek Mimiko met een enorme verbaasdheid in zijn ogen aan. Hij wist even niet wat hij moest zeggen. Nou moest hij ook wel toegeven dat zij ook wel iets had.. Alleen dat kon hij niet maken. Hij keek Mimiko nog steeds aan. 'Dus dat betekend..' stamelde hij. 'Maar je hebt..'

Mimiko voelde de tranen in haar ogen komen en snel keek ze weg. 'Het spijt me', zei ze schor n op een fluister toon. Waarom kon ze nooit haar gevoelens in de hand houden. Het liefst wilde Mimiko weg maar ze moest deze confrontatie maar onder ogen komen.

'Ik volg het nu even niet meer,' zei Kyosu lichtelijk gefrustreerd. 'Je vind Lune leuk, maar tegelijk ook..' hij stopte even. 'Mij?' Hij probeerde Mimiko aan te kijken, maar die ontweek het om hem in zijn ogen te kijken.

Mimiko slikte. Tuurlijk was het verwarrend. Maar hoe kon ze dit uitleggen. Voorzichtig keek ze hem aan. 'Ik wist eerst nog niet dat je.. nou ja gay was..', begon ze fluisterend. 'Toen begon ik je leuk te vinden daardoor kon ik me over Lune heen zetten..', zei ze schor. Snel keek ze weer weg bang voor zijn blik.

Kyosu slikte. Dat hij samen met Lune was, maakte het nog niet zo dat hij niet meer op meisjes zou kunnen vallen. 'Ik val op beide, eigenlijk..' zei Kyosu en krabte even achter zijn oor. Hij wist hoe verwarrend het klonk, maar hij kon er verder ook niets aan doen. Hij keek naar de grond.

Mimiko keek hem verbaast aan. Hij was bi, net als haar. Een klein beetje hoop kwam weer terug maar ze probeerde haar lach weg te laten aangezien dit sirieus was. Toch vlogen haar mond hoeken omhoog en vielen daarna weer terug. 'Dus.. je bent bi', vroeg Mimiko met een iest blijere ondertoon maar nog steeds verward

'Ja..' zei Kyosu en veegde even zijn haar uit zijn gezicht. Toen hij Mimiko bekeek wist hij niet wat hij nou moest voelen. Een beetje verward en zenuwachtig tegelijk plukte hij aan zijn haar. Hij wist niet wat te zeggen, laat staan wat te doen. Hij beet op zijn lip.

De stilte was ongemakkelijk. Toch voelde Mimiko hoe blij ze opeens was. Wetend dat hij ook op meisjes viel. Ze keek hoe hij met zijn haar speelde en haalde haar vuisten weer achter haar rug, die nu alleen nog dof opgelicht waren. 'Dus..', zei ze terwijl ze haar handen weer opende.

Kyosu haalde even diep adem, en blies het toen weer uit. Hij moest even wat dingen op een rij zetten, in zijn hoofd. Hij keek Mimiko aan. Zullen we maar wat gaan doen dat ons bezig houd?' vroeg hij droog. In zijn achterhoofd had hij bloederige vechtspelletjes in gedachten, maar hij wist niet zo zeker of mimiko dat nou wel zo leuk zou vinden.

Mimiko knikte. 'Julie jongens hebben toch altijd van die bloederige vecht spelletjes', zei Mimiko met een grijns. Ze had ontzettend veel zin om even haar agressie er uit te spelen.

Kyosu sprong zowat op van etnthousiasme. 'Ja! ik heb er op mijn kamer wel een paar liggen!' zei hij en ging gelijk staan. 'Kom, ik moet even spelen!' zei hij droog. Het was alsof mimiko zijn gedachtes kon lezen, het zou wel aan de specialiteit liggen.

Mimiko sprong ook op en liep achter Kyosu aan.

new, ~

Iris kwam aan slenteren, ze was verdrietig. Lloyd wat dood, gewoon dood. Ze kon het zich gewoon niet realiseren. Ze kende Alecia dan wel niet maar ze had wel medelijden met haar. Ze beet weer op haar lip om haar tranen te bedwingen. Ze ging in het gras liggen en sloot haar ogen om na te denken.

((Whii, zal Shayla Iris dan maar proberen te troosten?))

Shayla liep langzaam de tuin in. Ze had altijd gehoord van iedereen dat rozen 1 van de mooiste bloemen van de planeet waren. Ze kon ze niet zien, maar wel ruiken en de geur was heerlijk.

Iris hoorde hoorde iemand aankomen, ze kneep haar ogen dicht. Ze wilde nu alleen zijn, geen Shayla geen Yoko-chan geen Mimi-chan.