The rozen garden.

Kyosu glimlachte. Hij bekeek mimiko met dezelfde bestuderende blik terug aan. Ze had heel mooi lang paars-rozig haar, en de zon deed het glanzen. Alles leek mooier te kleuren tussen alle rozen in.

Mimiko keek naar zijn ogen die niet blijer konde staan. Mimiko had niet door had hij terug keek en ze bleef hem min of meer aanstaren. Zijn haar was warrig alsof iemand er eens even flink had doorheen zitten aaien. Ze voelde zichzelf warm worden toen ze recht in zijn ogen keek. Snel keek Mimiko de andere kant op en lachte even.

Kyosu had mimiko verscheidende seconden aan zitten staren. Zijn dag was weer goed. Hij glimlachte naar mimiko. 'Weetje, ik ben eigenlijk blij dat ik hier nu zit met een aardig meisje op een prachtig mooie plek, dat doe ik veel liever dan weer teruggaan naar Masao.' zei hij en bekeek de rozen in de tuin.

Mimiko keek hem weer aan en knikte. 'Ik ook', zei ze en ze ging wat dichter bij Kyosu zitten. Al de problemen was even vergeten en ze genoot van dit moment. Een nieuwe vriendschap kon het begin zijn van haar nieuwe start, misschien kon ze door hem Itachi en Lune vergeten en Mendua vergeven.

((MIJ VERGEVEN. JIJ STOMME TRUT riep mendua toen ze gillend haar gedachten binnen kwam rennen, IK MOET JOU VERGEVEN SKANK.)) ((ik ben echt grappig soms ))

Kyosu plukte een grote witte roos uit de grond, en deed hem in het haar van mimiko, ((how cliché)). Hij keek haar tevreden aan. 'Haha sorry, op mijn vrolijke momenten ga ik hele rare dingen doen.' zei hij droog, met een flauw glimlachje erachteraan.

Mimiko keek naar de prachtige wit roos in haar haar. 'Dankje', zei ze met een lieve glimlach. 'Het best schattig', zei ze lachend ze gaf hem een klein kusje op zijn wang iets totaal nieuws aangezien Mimiko best verlegen was. Haar wangen werden rood en snel legde ze haar handen op de rode blushjes.


((Werkt altijd :'D))

Kyosu was lichtelijk verrast door het kusje van mimiko. Hij werd een beetje rood en keek naar zijn voeten. 'uh, graag gedaan hoor.' zei hij met een glimlach en keek haar snel even aan.

Mimiko voelde in haar zakken om te kijken of ze nog sgaretten had, maar de laatste die ze kreeg was van Miyoko. Ze keek weer naar Kyosu. Een warm gevoel stroomde door haar lichaam. De roos in haar haar was dat wel lichterlijk cliché maar het was lief. Zo lief dan geen enkele andere jongen erop zou zijn gekomen.

Kyosu had een onvermijdelijke glimlach op zijn gezicht staan, die er onmogelijk af te krijgen was. Hij keek mimiko aan. 'dus.. wat wil je gaan doen?' vroeg hij met een lach.

Mimiko voelda haar maag knorren. Typish haar altijd honger. 'We kunnen wat gaan eten ergens in Beverley Hils?', zei ze grijnzend.

((Dat maak ik dan wel even aan x'D))

'hnn goed plan, ik heb inderdaad ook al wel honger.' zei hij en wreef even over zijn maag. 'Ken jij nog een goed restaurantje ofzo dan?'

(( éhe, restaurant met kaarslicht, kyosu betaalt XD ))

((Doen we :'DD))

'Ja, en anders zoeken we gewoon wat', zei Mimiko grijnzend terwijl ze opstond.

Kyosu wilde nu eigenlijk een gat in de lucht springen, maar dat deed hij niet. 'Ach, we komen vanzelf wel een tent tegen met eetbaar spul.' zei hij droog en stond op.

(( xD maak jij het topic aan? ))

((theheeh als itachi online was gingen wij daar lekker ook heen. XD))

Mimiko lachte. 'Nou het mag best een beetje lekker smaken hoor', zei ze grijnzend.


((Jepp already done :3))
((Mendua de stalkert DD': ))

NEWNEW

Toen ze daar aan kwamen plukte Mimiko een donker paarse roos en gaf hem aan Kyosu. 'Om het goed te maken', zei ze lachend.

'Haha, het is al goed hoor.' zei hij vrolijk toen hij de roos aanpakte. Hij bekeek het ding, hij hield van de donkere kleur. Met een tevreden gevoel ging hij zitten op een van de bankjes die er stonden.

Mimiko liep hem achterna en ging naast hem tegen bankje zitten en kroop iets tegen hem aan. Het warme gevoel dat ze had als ze samen met Kyosu was bleef maar Mimiko probeerde het te negeren want er zou toch niets van komen.

Kyosu snoof de geur van de rozen op. Het rook zo zoet, het gaf een heel goede sfeer. 'Achja..' zei kyosu lachend. Hij merkte dat mimiko dichterbij was komen zitten, en vreemd genoeg vond hij het niet eens storend. 'Hoe staat het verder in je leven?' kyosu was eigenlijk best nieuwesgierig naar wat zij dacht, of voelde.

Mimiko keek hem even verbaast aan maar toen ontstond er een klein lachje. 'Ach ja het gaat op het moment wel prima.. geloof ik'. Mimiko bedacht dat ze nog steeds ruzie had me Mendua, Zero wilde vermoorden en dat ze stom dronken Lune had gekust. 'Ja het gaat wel..', herhaalde ze weer. 'En jij dan?', vroeg ze met een grijns.

Meteen verdween de glimlach van Kyosu's gezicht. 'Het gaat.. wel goed,' loog hij. Het ging juist wat minder met hem, maar hij probeerde het niet te laten merken. Zijn gezicht stond van vrolijk ineens, heel erg bedroefd.

Mimiko keek hem bezorgd aan. Aan zijn blik te zien ging het helemaal niet zo goed. 'Wat is er?', vroeg ze terwijl ze haar hand op zijn knie legde.

'Ach ik, ik weet niet,' zei hij stamelend. 'Lune..' bracht hij uit. Hij had geen idee hoe hij het uit moest leggen, maar het voelde in ieder geval wel vertrouwd bij mimiko. Hij had gewoon moeite met het uiten van zijn gevoelens. Hij keek mimiko even wanhopig aan.

Mimiko voelde weer schuld gevoel op komen. 'Het was niet Lune's schuld, het het was allemaal mijn schuld. Je moet niet boos op hem zijn'. Alles rattelde er in een keer uit en ze keek hem schuldig aan.