Kamer 6666 - Darcy en Rusine

Scorpio wist niet hoelang hij precies onder de douche stond, maar toen hij wat duizelig en misselijk werd deed hij het water uit en stapte uit de douche. Hij greep net op tijd de muur vast om overeind te blijven, en keek vervolgens op naar de deur. Rusine ..
''R-Rusineee?'' riep hij en keek om zich heen. Waar was Rusine, en waarom stopte deze vervloekte kamer niet met draaien?!

Rusine schrok op toen hij riep. Ze was half in slaap gevallen en had daarom niet gemerkt dat de douche uitgezet was. 'Jaja,' riep ze zachtjes, terwijl ze naar hem toesnelde. Zijn toestand was nog niet echt verbeterd. Snel griste ze een handdoek tevoorschijn en sloeg deze om hem heen. 'Shhh.. ik ben hier..' fluisterde ze nu weer.

Scorpio knipperde een paar keer met zijn ogen toen Rusine weer in zicht kwam, misschien om te checken of ze echt was en glimlachte toen. ''Ik dacht dat je weg was ..'' fluisterde hij, als een klein kind en kneep even zijn ogen dicht. Alles bewoog ..
''Rusine ..'' mompelde hij weer en deed zijn ogen weer open, hij keek even rond maar liet zijn ogen gauw weer op Rusine wandelen. ''Het spijt me,'' voegde hij er bijna onhoorbaar aan toe en kneep zijn ogen weer heel evenjtjes dicht.

Rusine kon er niets aan doen, Scorpio was gewoon te vreselijk bezig. Met een zwak glimlachje en haar ogen gesloten sloeg ze haar armen om zijn nek en drukte een kusje op zijn kaak. 'Dat hoeft niet Scorpio.'

Scorpio sloeg een van zijn natte armen ook om haar heen en hield zichzelf staand met zijn andere, anders zou hij nog omflikkeren en Rusine verpletteren. Even bleef hij zo staan en liet haar toen los. ''Als je wilt dat ik ga .. moet je het zeggen,'' zei hij vervolgens en wreef even in zijn ogen. De duizel en misselijkheid was nog steeds niet weg.

Rusine schudde haar hoofd. 'Je vindt de weg naar je kamer toch niet terug.' En als je nu weg gaat, kom je nooit meer terug. Rustig wreef ze met de handdoek door zijn haar en over zijn rug en borst. Daarna drukte ze de handdoek in zijn handen. 'Hier, droog je even verder af,' mompelde ze afwezig.

Scorpio knikte braaf en opgelucht en droogde wat afwezig de rest van zijn lichaam terwijl hij naar Rusine staarde, bang dat als hij even weg keek ze weer weg zou zijn. Hij droogde snel zijn haren en glimlachte toen.
''Done!!"

'Goedzo, kom.' Rusine fluisterde nog steeds terwijl ze zijn hand vast pakte en hem mee haar kamer in trok. Daar zette ze hem op het onbeslapen bed aan de andere kant van de kamer neer.

Scorpio ging op het bed zitten en keek op naar Rusine.
''Waar ga jij slapen?'' vroeg hij en keek haar met twee grote ijsblauwe ogen geduldig aan. Nu hij zat was de duizel iets minder, of het leek zo. Hij hoefde tenminste geen moeite te doen overeind te blijven. Hij pakte Rusine's hand vast en vlocht zijn vingers in de hare.

'Daarzo,' wees Rusine, naar haar eigen bed. 'Jij slaapt vandaag hier, maar dan moet je me wel beloven dat je nu rustig gaat slapen,' fluisterde Rusine op een rustig en lief toontje, alsof ze tegen een kind sprak.

Scorpio keek even naar het bed waar Rusine op wou gaan slapen, en keek Rusine daarna weer aan. Het bed leek kilometers ver weg, hij wou haar dichtbij hem. Hij schudde zijn hoofd en kneep zachtjes in haar hand.
''Ik wil dat je hier slaaaapt,'' fluisterde hij terug en keek haar hopend aan.

Rusine schudde rustig haar hoofd. 'Je moet rustig slapen zodat je morgen weer helemaal helder en nuchter bent. Je krijgt er toch alleen meer spijt van,' fluisterde ze met een zucht.

''Neenenenee!'' zei hij gelijk en schudde zijn hoofd. Hij trok haar naar zich toe, zodat ze nu op zijn schoot zat en keek haar nog steeds aan. ''Ik krijg er geen spijt van Rusine! Blijf astjeblieft bij me,'' Zijn toon zat op de borderline van hopend, bijna smekend.

Rusine liet zich op zijn schoot trekken en bleef daar zitten. Ook haar vingers hield ze tussen de zijne. Met haar andere hand streek ze zachtjes over zijn wang. Ze zuchtte en sloot haar ogen. Zwijgend.

Scorpio kneep zachtjes in Rusine's warme handen en glimlachte toen ze op zijn schoot bleef zitten. Haar aanwezigheid alleen al maakte hem vrolijk, en de misselijkheid en duizel was niks vergeleken met het gevoel dat Rusine hem gaf.
''Astjeblieft?'' fluisterde hij weer. ''Ik beloof niks ehhh, stoms te doen!''

Rusine was ondertussen al half in slaap aan het vallen. Haar ogen gleden dicht en ze hield ze dicht, de puf om ze te openen kwijtgeraakt. Langzaam knikte ze, waarna ze haar hoofd op zijn schouder liet rusten.

Scorpio glimlachte wat idioot en waagde het niet Rusine een kus te geven, bang dat zijn koude lippen haar zouden wekken. Toen hij zeker was dat ze in slaap was gevallen plaatste hij haar op het bed en ging vervolgens naast haar liggen. Hij trok de dekens over hen heen en sloot zijn ogen. Hij voelde hoe hij gelijk al aan het wegdrijven was. In slaap vallen met een licht hoofd was niet bepaald moeilijk.

Rusine kroop met haar rug tegen Scorpio aan en viel toen meteen helemaal in slaap. Een glimlachje sierde haar gezicht.

Het duurde niet lang voordat Scorpio zelf ook volledig in slaap was gevallen, met zijn armen om Rusine heen.

Toen Rusine de volgende morgen wakker werd, scheen een zwak zonnetje tussen de gordijnen door. Deze kant van de kamer was ze helemaal niet gewend te zien als ze wakker werd, en dus bedacht ze zich waarom ze hier dan wel lag. Scorpio's arm om haar heen legde een hoop uit, net als de herinneringen aan de nacht ervoor. Met een gelukzalig glimlachje sloot ze haar ogen weer en viel weer half in slaap.

Doodmoe door vele slapeloze nachten bleef Scorpio met een regelmatige ademhaling doorslapen, zich niet eens bewust wat er de avond ervoor was gebeurd of waar hij precies was. Maar dat maakte nu even niks uit, hij sliep immers.

Afwezig streek Rusine over Scorpio's arm. Ze zou hier net zo lang blijven liggen als hij nodig vond, net zo lang als het nog kon. Eigenlijk wilde ze niet eens weten hoe hij zou reageren als hij wakker zou worden en er achter zou komen waar hij was. En hoe.

Langzaam werd Scorpio wakker, met hevige hoofdpijn. Hij hield zijn ogen gesloten. Hij had de nacht ervoor veel gedronken .. dat kon hij voelen. Hij had geen idee hoe laat het was, waar hij was, en tenslotte met wie hij was. Want hij kon voelen dat hij naast iemand lag. Misschien was dat een van de redens waarom hij zijn ogen nog niet waagde te openen.
Na een paar minuten deed hij het toch, langzaam opende hij zijn ogen maar verroerde zich verder niet.
Hij wist gelijk al waar hij was, eigenlijk wist hij dat al voordat hij zijn ogen opende.
Bij wie anders?

Rusine voelde dat ze zelf weer in slaap viel, maar wilde dit eigenlijk voorkomen. Als ze nu weer ging slapen, zou ze 's avonds amper kunnen slapen. En dus bewoog ze haar hoofd een beetje en sloot haar vingers om die van Scorpio heen, wiens hand voor haar neus lag.

Scorpio had geen idee wat hij de vorige avond had gedaan, maar hij lag in zijn boxer naast Rusine. Dat kon niet veel goed betekenen .. toch?
Toen hij Rusine's warme vingers voelde zuchtte hij even diep, maar verroerde zich nog steeds niet. Hij negeerde de hevige hoofdpijn en keek strak voor zich uit.