Kamer 5000. Andrew & Shito

Andrew probeerde haar niet begrijpend aan te kijken. 'Wat bedoel je?'

'Iets wat ik eigenlijk hoor te weten..' Cosette zuchtte nog eens.

Andrew schudde niet begrijpend zijn hoofd. Meisje.. Rare wezens. 'Dan eh, moet je daar achter zien te komen..?'

'Ik heb het gevoel dat ik het beter niet kan weten..' zei Cosette, 'dat ik het nieteens wíl weten.' Ze keek naar het plafond. Ze moest het gewoon uit haar hoofd zetten. Klaar.

ANdrew pakte Cosette's hand, en keek haar aan. 'Zet het gewoon uit je hoofd schat.' Hij glimlachte.

Cosette lachtte. 'Goed idee.' Ze glimlachte terug.

Andrew schoof iets dichter naar haar toe, en zette zijn thee neer. Hij spreidde zijn armen, om haar te knuffelen. Hij wachtte even haar reactie af.

Cosette grinnikte. Ze sloeg haar armen om Andrew's middel en legde haar hoofd op zijn schouder.

Andrew knuffelde haar even, en legde zijn handen tegen haar hoofd aan. Hij gaf haar een kusje op haar lippen, en glimlachte.

Cosette keek hem even verbaasd aan, maar ze glimlachte vrijwel direct weer.

Andrew draaide zich even om, en dronk weer wat van zijn thee. Hij bleef nog wel naast haar zitten.

Cosette nam nog een slok thee en zette toen de lege kop weer op het dienblad.

Na een lange stilte moest Andrew opeens lachen. 'Dus.. Lekkere gesprekstof hebben we?'

Cosette knikte. 'Inderdaad,' zei ze lachend.

Andrew wreef over zijn kin. 'Hmm.. waar gaan we het over hebben mijn schoonhied?' Hij glimlachte naar cosette

'Over..' Cosette dacht na. 'Hoe deuren invloed hebben op je sociale leven,' zei ze droog.

Andrew lachte, en sloeg op zijn knie. 'Deuren.. Ja, ze kan ze sluiten voor mensen die je niet in je kamer wilt hebben. Dan sluit je ze dus uit van jouw leven.' Hij knikte hevig.

'Je neemt me echt véél te serieus,' zei Cosette lachend.

Andrew keek een beetje beschaamd, en grinnikte. 'Ja wat moet ik anders! Dan hebben we tenminste iets om over te praten. Of je wilt het over bloemetjes en bijtjes hebben.' Hij deed een wenkbrauwwiebel.

'Klinkt interessant,' zei Cosette met een brede grijns op haar gezicht.

Andrew lachte, en zette een kak-accent op. 'De vrouwen hebben een anders geslachtsdeel dan de mannen. De mannen hebben een slurfje, en de vrouwen een spleetje!' Hij grinnikte.

'Dat heeft mijn vader me al verteld toen ik 8 was.' Cosette grinnikte.

Andrew maakte een 'jammer' gebaar met zijn arm. 'Oh, jammer. Nou, dan moet jij mij maar wat bijbrengen. Ik ken het vrouwelijke lichaam nog niet echt goed..'

'Aaaw.. Arme jongen.' Cosette trok een quasi-verdrietig gezicht en een pruillip.

Andrew deed net of hij huilde, en keerde zich met zijn rug naar Cosette. Hij liet een paar snik geluiden horen. 'Ik ben een zielig jongetje, whee.'