Kamer 5630, Fay en Yuno's kamer

Fay knuffelde terug en kneep haar ogen dicht. Ze wist dat ze Yuno vreselijk zou gaan missen, of ze nu kort of lang weg zou blijven.

Yuno zuchtte diep. 'Ik ga je missen,' zei ze toen. 'Kom je ooit nog op vakantie op Rhodos?'

Fay grinnikte. 'Ik denk dat ik er kom wonen. Zon, zee en strand. It's all I need,' antwoordde ze. En dat woonde op Ayao.

'Dat zou leuk zijn,' grijnsde Yuno uiteindelijk. 'Ik kom zo snel mogelijk terug, als ik terug kan komen. Maar ik weet niet hoe mijn ouders gaan doen. Misschien draaien ze wel door. En op dit moment help ik liever mijn ouders dan dat ik hier ver weg ben. Als het hen helpt dat ik een normaal meisje ben, dan ben ik wel een normaal meisje,' zei ze vastberaden.

Fay liet Yuno weer los en keek haar in onderzoekend in de ogen. Toen glimlachte. 'Ik wens je heel veel succes, met wat je ook doet,' zei ze.

'Dank je,' zei ze. 'Weet je, je bent de enige hier die echt de moeite nam om afscheid van me te nemen. Dank je,' herhaalde ze haar woorden. Toen haalde ze haar ketting van haar nek en gaf hem aan Fay. 'Hier, neem deze. Ik koop wel een nieuwe op Rhodos.'

'Ik neem geen afscheid. Ik zie je wel weer - alleen is de tijd tussen het weerzien eits langer dan we gewend zijn,' antwoordde Fay schouderophalend. Ze glimlachte en gaf Yuno nog een kleine knuffel. 'Je bent het type persoon die de moeite waardis om "tot ziens" tegenz eggen.'

Yuno glimlachte en zei verder niets. Ze had nooit gedacht dat weggaan hier zo moeilijk was, ook al was ze er maar een korte tijd geweest. Maar ze wist zeker dat ze vooral Fay niet ging vergeten. Zij was degene geweest die haar door de oorlog had gesleept en met wie ze op drank was gaan jagen, wie ze had betrapt met Matt enz oveel dingen meer.

((weet je, dan stuur ik je af en toe wel een pm van Yuno waar je dan over kunt schrijven xD of niet xD))

Ook Fay zweeg. Ze besefte dat ze beide dachten aan de dingen die ze samen mee gemaakt hadden. Het geroddel en het kletsen als ze 's avonds beide niet konden slapen en het al ver na middernacht weg, het lachen en het elkar vertrouwen. Het betrapt worden in de bezemkast bij Matt- ho, stop, daar niet aan denken, nog niet.
Ze glimlachte. 'Ik hou echt kapot veel van jou,' zei ze tegen Yuno.

((Ja, wel zo handig xP Was ik al van plan je toe te dwingen xP)

Yuno grinnikte. 'Dat is dan wederzijds. Ik hoop dat je een neiuwe roommate krijgt die veel leuker is dan ik, want dan heb je nog meer lol,' zei ze.

'Nah. Acht de kans laag in,' antwoordde Fay, en ze trok een gezicht.

'Joh, dat komt vast wel,' zei Yuno.

'Niet zo'n leuke als jij,' antwoordde Fay.

'Ik geloof er niets van. Ik ben heel irritant, vooral dat ik alles ga ontkennen,' zei Yuno.

'Nee, dat is juist leuk aan je,' zei Fay, ze glimlachte omvervolgens op haar lip te bijten. 'Wanneer ga je?'

'Had ik dat niet gezegd? Ik vertrek morgen,' zei Yuno, die direct weer triest werd.