Kamer 2334 (Alan/Terra) (18+)

Iris verstond dat als een teken; kom binnen. Ze liep zo kalm mogelijk naar binnen, Géén Terra om die gedachte grijnsde ze even. De vorige keer toen ze hier was, met Mimi-chan en Lune, zat Alan heel wat snoep naar binnen te werken, herinnerde ze zich nog vaag. Dus ze dacht dat ze hem nu wel wat kon opvrolijken met was chocolade, dat zij er nou verslaafd aan was, hoeft hij niet te weten. Ze haalde, een van haar, chocolade repen uit haar tas en brak een reepje af. Ze stak hem richtig Alans richting uit. 'Stukje?' bood ze aan.

NEWNEW

Twijfelend liep Mimiko naar Terra. Ze moest aan iemand vertellen wat er allemaal met Lune was gebeurt en de nuchterste persoon daarin was Terra. Hij was overgins ook de enoge die hij nog echt vertrouwde hier in. Ze stond voor zijn deur en klopte zuchtend aan. Al het moed dat ze bij elkaar had geschrapt was onderhand naar haar tenen gezakt.

Terra kwam een beetje slaperig overeind en liep naar de deur toe, zachtjes trok hij deze open "Ow hoi..." hij stapte opzij zodat Mimiko erlangs kon.

Mimiko liep zo snel als ze kon naar binnen. 'Ik.. eh hoop niet dat ik je stoor', zei ze met een klein schor stemmetje.

Terra deed de deur zachtjes in en keer Mimiko rustig aan terwijl hij op zijn bed ging zitten "Jij stoort me niet..."

'Oke', zei ze schor. Ze draaide zich naar Terra en voelde hoe de tranen al weer opkwamen terwijl ze nog niet eens wat had gezecht.

Terra keek haar nog altijd even rustig aan, hij zag wel dat er haar iets dwars zat, zou het die Lune weer zijn? alweer? als dat zo was.... "Vertel maar..."

Ze sloeg haar handen voor haar gezicht en probeerde weer wat rustiger te worden. 'Ik.. eh en Lune ..', begon ze trillend. 'Wij hebben .. je weet wel.. ', zei ze schor.

Terra ging naast haar zitten en legde zijn arm om haar heen "Daar hoef je toch niet voor te huilen?" hij legde zijn hoofd tegen die van haar, wacht maar Lune...als je haar echt pijn hebt gedaan zal het je bezuren...

Door Terra's aanraking begon ze weer op nieuw te snikken. 'Maar Kyosu..', zei ze terwijl ze hem hulpeloos aan keek. Hoe kyosu moest huilen deed haar nog steeds pijn. Hij was zo kwaad dat het niet normaal meer was voor hem.

Terra zuchte diep vanuit frustratie maar ook vanuit begrip "Tja...maar je bent toch niet de enige schuldige?..." hij wreef haar zacht over haar rug om haar een beetje te troosten.

Mimiko zuchtte en keek naar de grond. Het maakte niet uit wie er schuldig aan was. Ze was Kyosu kwijt én Cosette. 'Ik ben gewoon een slet', zei ze kil en ze sloeg haar handen voor haar gezicht.

Terra keek haar een beetje verbaasd aan "Zijn ze dood dan? als mensen er nog zijn ben je ze niet kwijt....je hebt alleen ruzie of problemen maar met een beetje inzet kan je dat weer goed maken....en wat dat slet betreft dat valt reuze mee...je ben je een slet dan ga je zonder reden met iedereen naar bed" hij wreef haar bemoedigend over haar rug.

Mimiko keek op naar Terra. Waarom praatte hij alsof ze niets verkeerds had gedaan? Alsof alles de normaalste zaak van de wereld was. Toch werd ze er altijd wat rustiger van, voelde ze zich beter en het gaf haar nieuwe hoop. Een klein lachje ontstond op haar gezicht en ze knikte. 'Dankje', zei ze schor. 'Dus jij bent ook niet boos?', vroeg ze terwijl ze hem angstig aan keek. Ze wist niet wat er allemaal tussen Lune en Terra speelde dus vroeg ze het voor de zekerheid.

"Waarom zou ik boos op je zijn?...." het was een beetje vreemd maar op één of andere manier dacht iedereen dat hij iets van Lune vond....ja hij vond er iets van ...een irritant ventje die om de drie dagen zijn deur in kickte....een beeld van Alan dreef even door zijn hoofd....waar zou die heen zijn gegaan?

Mimiko zuchtte opgelucht en er kwam een vraag op in haar hoofd die ze eigenlijk niet durfte te stellen. Ze draaide zich naar Terra en bestuudeerde hem even. Hij zag er gewoon niet uit als gay. 'Terra..', begon ze twijfelend en ze keek even naar de grond. 'Ben jij.. ehh .. homo?', zei ze terwijl ze hem zo onschuldig mogelijk aan keek.

Terra keek haar hardstikke rustig aan "Ik ben een beetje van beiden" hij glimlachte, het was zo ook veel makkelijker nog meer mensen om...tja ach nu had hij niet echt de behoefte aan duizend mensen "Jij ook neem ik aan anders had je het niet met Cosette"

Mimiko was blij dat hij niet kwaad was. 'Ja ik ook', zei ze terwijl ze naar de grond keek. Ze moest de tranen binnen houden aangezien de naam Cosette nog steeds zoveel pijn deed. Steeds als ze haar naam hoorden speelde het filpje zich weer af. Hoe Mimi haar en die nieuwe jongen betrapte. Het gesprek bij de treurwilg, alles.

Terra had een kopje thee in zijn handen en gaf die aan Mimiko "Eey het komt wel goed als je er aan werkt..."

Mimiko pakte het kopje thee aan die haar handen verwarmde. Ze wist dat het niet meer goed zou komen tussen haar en Cosette maar had geen zin om daar over te beginnen dus knikte ze maar instemmend terwijl ze een slok van de thee nam. 'Vast wel', zei ze schor.

"Zullen we een film kijken?" hij kwam overeind en trok een laptop van onder zijn bed vandaan....dat ding stond vol met ongeveer alleen maar films....en anime...

Mimiko lachtte. 'Is goed', zei ze terwijl ze in de kleermakers zit op het bed ging zitten. Een beetje afleiding kon ze wel gebruiken.

"Wat voor een soort films vind je leuk?? horror comedie actie kep eigenlijk alles wel..." hij starte de laptop op en keek even vanuit zijn ooghoeken naar Mimiko, ook al was Alan echt een super knappe vent had hij hem niet gekozen dan was het waarschijnlijk Mimiko geworden, waar zat die Alan eigenlijk?

'Ehmm..', zei Mimiko terwijl ze wat films bekeek. 'Doe maar horror', zei ze uiteindelijk met een brede grijns. Ze hield van horror films met veel bloed. Vooral als ze zich wat minder happy voelde was het heerlijk om naar een horror film te kijken. Mimiko zag hoe Terra naar haar keek en kreeg een kleine rilling. Snel keek ze terug naar de laptop en begon zenuwachtig met haar haar te spelen.

"Ok heb je Dead Space al gezien?" hij had die film misschien al tien keer gekeken maar hij bleef gewoon brilliant, dat zombie virus op zo'n klein ruimte schip en al dat bloed het was gewoon een vette anime film, de eerste keer had hij er gewoon rillingen van gekregen en sliep hij met zijn degen onder z`n kussen, het was misschien ietswat overdreven maar wel grappig.