Kamer 2334 (Alan/Terra) (18+)

'Eten,' zei Alan. Nog droger dan daarvoor.

Terra grijnsde "Natuurlijk...suiker addict zonder eten een week in de bossen...dat is een slechte combinatie" daarintegen hoefde Terra alleen z`n medicijnen mee te nemen.

'Dat loopt niet goed af..' zei Alan, met een schijnheilige grijns.

Terra haalde zijn schouders op "Als het zo erg word mag je wel een hapje van me arm nemen" droog plofte hij weer terug in zijn bed.

'Ik eet geen mensen!' Alan trok een quasi-sad gezicht en begon snoep te zoeken.

Terra trok zijn mond open "Ik wel...maar alleen als ze vervelend zijn of zoettig"

'Kanibalisme,' zei Alan, terwijl hij eten, en een paar kleren, in een tas propte.

Terra pruilde "Is dat zo erg?....ik dacht dat je er wel van genoot..."

'Zeg ik dan van niettt?' Alan glimlachte kort naar Terra en deed zijn tas dicht.

Terra sloot zijn ogen en bleef rustig op zijn rug in zijn bed liggen "Gelukkig niet...." een kleine grijns stond op zijn gezicht en één van zijn fel blauwe ogen keek Alan aan.

Alan zette zijn tas op de grond neer. Hij trok zijn shirt en jeans uit en ging onder de dekens van zijn bed liggen.

Terra keek Alan nog altijd even droog aan en nog droger kwam hij overeind om vervolgens bij Alan onder zijn deken te glijden "Jep dit is beter" hij wikkelde zijn arm rond Alan's middel, hij deed het er maar mee.

Alan grinnikte. 'Much warmer,' zei hij tevreden terwijl hij zijn hoofd tegen Terra's schouder aanlegde.

Terra drukte zachtjes zijn gezicht tegen Alan's nek en sloot zijn ogen "Dankjewel..." mompelde hij zachtjes.

'Waarvoor?' vroeg Alan verbaasd. Hij sloeg zijn armen om Terra heen.

Terra glimlachte "Alles..." om nu heel die lijst op te noemen waar hij Alan zou willen bedanken...dan was hij de hele nacht bezig.

'Jij ook bedankt,' zei Alan met een glimlach.