Kamer 2334 (Alan/Terra) (18+)

Alan trok Terra nog dichter tegen zich aan. Het liefst zou hij hem nooit meer loslaten.

Terra kreeg het voor elkaar zijn vrije arm rond Alan te slaan en drukte zijn lippen tegen Alan's nek, hij kon hem nu volledig van hem maken door hem zachtjes te bijten en gewoon even te proeven maar zou hij daar wel blij mee zijn?
"Vind je het erg als ik bijt?" de woorden kwamen er zacht uit een combinatie van een fluister en een zware ademhaling.

Alan schudde, licht hijgend, zijn hoofd. Hij deed zijn hoofd naar achter.

Terra gebruikte nog altijd zijn hand om ervoor te zorgen dat Alan zelfs als hij zou bijten de pijn niet eens zou voelen.
Hij had nog nooit iemand in de nek gebeten maar zijn nicht had hem verteld dat dat één van de mooiste ervaringen zou zijn die je kon hebben want op dat ene moment zou je alles kunnen voelen wat de persoon waar je mee bent ook voelt en andersom..

Alan beet op zijn lip. 'Bijt nou maar,' zei hij met een trillerig lachje, niet omdat hij het eng vond, hij wou gewoon weten of Terra écht zou bijten.

Terra opende zijn mond een stuk en zetten zijn tanden tegen Alan's nek, zachtjes likte hij eerst maar al snel nam zijn goudkleurige kant het over en beet hij Alan, in z`n nek.
Een golf van warmte overspoelde hem terwijl hij de zoetige druppels proefde.

Alans ogen gingen, puur uit verbazing, wijd open. Hij beet hem écht, bloed en ál.

(( Dat deed hij zélf niet bij Iris, MAG ZE NU BINNEN KOMEN?! ))
(( * wacht ongeduldig op antwoord * OKE, ZE KOMT /grijns ))

Iris kwam aanlopen, ze wou Alan is wat beter leren kennen. Ze stond stil voor de deur, daarna realiseerde ze zich pas dat dit ook Terra's kamer war. Toch klopte ze aan.

Terra's perfecte moment werd ruw verstoord door geklop aan de deur en nu voor het eerst sinds tijden werd hij echt woedend, hij liet Alan voorzichtig los en knoopte zijn broek nog blouse dicht.
Hij legde de deken over Alan heen en trok de deur met een gezicht waarmee je mensen door kon dood branden aan "WAT!?"

((Je had natuurlijk ook gewoom niet open kunnen doen 8D!))

Alan keek verbaasd op. Hij trok de deken verder over zich heen en ging rechtop zitten.

Iris wenkbrauwen gingen omhoog, zo had ze Terra nog nooit gezien. 'Ehm, hoi,' begroette ze hem aarzelend terwijl ze naar binnen gluurde.

Alan sprong uit het bed. Hij was helemaal vergeten dat hij in alleen een boxer rondliep. Hij liep naar de deur en keek over Terra's schouder naar Iris. 'Hi?'

Terra pakte haar bij haar schouder "Ja vandaag dus geen bezoek uur..." niemand hoefde te weten wat hij zojuist had gedaan en al helemaal niet iemand waarvan hij niet zeker wist of ze het wel geheim konden houden.


((Kben weg Bye bye))

Alan keek naar Iris. 'Ik denk dat je beter weg kunt gaan,' zei hij met een lachje.

((Doeii :3))

Iris keek hem geïrriteerd aan, ze had heus wel door wat ze aan het doen waren. Al helemaal toen ze Alan in zijn boxer zag staan. Maar ze hielt zich in, ze wou niet wéér problemen met Terra krijgen. 'Is niet erg hoor Alan, hij deed hetzelfde bij Lune,' zei ze grijnzend. Ze wist dat ze het alleen maar om te pesten deed, maar het floepte er gewoon uit. Met een arro glimlachje liep ze weg. Aan het einde van de gang barstte ze in lachen uit, dit had ze écht niet van haar zelf verwacht. Ze rende haastig door.

((topictitel aangepast. Leek me wel verstandig nu ik zo die laatste pagina's doorblader xP))

Carter wrote:((topictitel aangepast. Leek me wel verstandig nu ik zo die laatste pagina's doorblader xP))

((Hihi >w< srry was even vergeten))

Terra keek Iris met een vernietigende blik aan, waarom dacht iedereen dat er wat was gebeurd tussen Lune en hem! hij had dat ventje niet meer aangedaan dan wat geduw en gespeel voor de rest had hij hem niet naakter dan in z`n zwembroek meegemaakt.
Zijn ogen stonden op helder goud en meteen speelde er al een plannetje rond in zijn hoofd..
Hij zou zich nooit meer laten storen door mensen en deden ze het wel dan konden ze problemen verwachten, zijn lichaam bego zacht groen licht uit te stralen van woede maar Terra had het niet eens meer door.

Alan keek Terra verbaasd aan. 'Ehh.. Terra, wat doe je?'

De stem van zijn kamer genoot trok hem terug uit zijn woedende gedachten en hij keek met nog altijd een frons op z`n gezicht om.
Het zacht groene licht was spontaan verdwenen "Sorry?"

'Je gaf groen licht,' zei Alan droog, alsof het heel normaal was.

Terra keek hem een beetje verbaasd aan en plofte neer op de stoel, af en toe als hij zichzelf liet gaan gebruikte hij wel eens een beetje van zijn kracht zonder dat hij het merkte....
"Als er nog een keer iemand me stoort op zo een moment dan ga ik niet eens open doen....irritante kinderen..."

'Had je dat niet eerder kunnen bedenken?' zie Alan met een zucht.

Terra keek Alan zuchtend aan "De vorige keer dat ik dat mens negeerde brak ze me deur bijna in twee.....ik ga die deur verstevigen.."
Hij liep naar z`n kast en trok er een metalen buis uit "...Zou dit sterk materiaal zijn?"

'Ik zou er twee pakken,' zei Alan.

Terra keek hem met een glimlach aan "Misschien wel beter"
"Ik krijg dat mens nog wel een keer..." zijn gezicht vertrok weer naar onweer en hij ging weer op de stoel zitten "Eerst had ze me al aangevallen in het bos...en nu komt ze met al die leugens aanzetten..."