Kamer 2334 (Alan/Terra) (18+)

Terra sloot zijn ogen "Het komt wel goed hoor..." hij merkte dat ze lichamenlijk reageerde op iets en dacht dat ze weer nadacht over Cosette,Lune en Kyosu hij had geen enkel idee dat ze zich net zo voelden als hij in vlagen had.

Mimiko keek hem verstrooid aan toen hij er weer over begon. Ze moest zich in houden niet te gaan huilen. Ze knikte. 'Tuurlijk', zei ze zo kalm mogelijk. Ze greep naar Terra's hand en kneep er even in.

Terra verwikkelde zijn vingers met die van Mimiko en ademde zachtjes in en uit, hij genoot van haar geur "En al doet het dat niet dan zal ik er voor je zijn..."

Mimiko voelde de rode blush op haar wangen en keek naar de grond. 'Weet ik toch', zei ze terwijl ze hem lief aan keek. Warmte golven stroomde door lichaam. En alles begon te tintelen. Ze moest bijna moeite doen om hem niet te bespringen. Weer even werd ze kwaad opzich zelf. Slet, en woord dreunde in haar hoofd en ze keek snel weer weg.

Terra drukten even een kus in haar haar om haar gerust te stellen of misschien om gewoon de aanraking op zijn lippen te voelen, het was allenmaal een beetje vaag.
Alan spookten door zijn hoofd maar eigenlijk hoefde dat helemaal niet hij had niks vasts met hem....nog niet...of..opnieuw veranderde zijn brein in chaotische letter soep.

De kus op haar haar van Terra maakte het Mimi alleen nog maar moeilijker om zich in te houden. Zonder er ook maar bij na te denken liet ze haar hand ijn zijn haar verdwijnen en staarde hem nog steeds dromerig aan. 'Dankje', zei ze afwezig.

Terra wist voor het eerst oprecht te glimlachen "Geen dank..." hij leunde nog altijd met zijn hoofd tege dat van Mimiko en wreef zachtjes over haar schouder, het was fijn...dat puizige fluf gevoel onderin zijn maag.

De film die nog steeds speelde en die nu misschien ergens bij het eind was had Mimiko totaal niet meer gevocht. Haar blik bleef steeds maar terug komen op Terra en steeds wanneer ze naar hem keek voelde ze weer hoe warm ze werd.
Haar gedachte bleef haar tegen houden en steeds als ze verkeerde neigingen had vlogen de namen door haar hoofd. Ze nam een klein hapje van haar pannekoek die nog steeds naast haar lag koud te worden. Niet omdat ze honger had maar uit afleiding. Een afleiding die niet van lange duur was. Toen het stukje in haar maag verdween vlogen haar ogen weer naar Terra en weer kwam het warme tintelende gevoel.

Terra nam een hapje van zijn pannekoek met jam en zat gewoon niet op te letten, zijn hersenen liepen op vollen toeren en probeerde uit te vinden waarom hij dat warme fluf gevoel had.
Hij keek even naar Mimiko en maakte nu zeker oog contact.....

Mimiko staarde recht in de diep blauwe ogen van Terra. Ze kneep haar vuisten samen, maar hoe hard ze ook probeerde weg te kijken het leek alsof haar blik zat vast genaaid aan die van Terra.

Het was een beetje een vage ingeving maar hoe zou Mimiko proeven? hij legde zijn hand tegen haar wang en keek haar nog altijd even rustig aan, wat was hij aan het doen? Mimiko was zijn beste vriendin...

Mimiko ogen vlogen in een seconde naar zijn hand maar werden toen weer terug gesleurd naar zijn blik.
Zijn hand op haar wang, het voelde zo warm, veilig en vertrouwd. Maar het verwarde haar. Hij was haar vriend. Beste vriend. Maar op dit moment leek het wel meer. Haar hand vloog naar zijn knie en liet hem rustig heen en weer strijken.

Terra kwam dichtbij genoeg om zijn voorhoofd tegen die van Mimiko te zetten,hij sloot zijn ogen "Mimiko...is dit wel goed?" het was het enige wat er bij hem op kwam.

Mimiko wilde dat het goed was. Ze wilde in Terra's armen zijn. Zonder er bij na te denken knikte. Haar gedachtes schreeuwden dat het niet goed was. Ze scholden haar uit en riepen het niet te doen. Maar Mimiko negeerde het. Ze kon niet anders meer.

Terra liet zijn vrije hand zich in haar haar glijden en drukte tergend zachtjes zijn lippen tegen die van haar, ze smaakte zoet en fris tegerlijk het was gewoon niet echt uit te leggen.

Mimiko's hand die op zijn knie lag gleed om hoog tot aan zijn middel. Ze zachte lippen van Terra die haar lippen raakte maakte haar nog warmer dan toen het nog bij kijken bleef. Ze voelde zich als een kachel die op hol sloeg.

Terra nipte zachtjes aan Mimiko haar lip en liet zijn hand die in haar haar zat zachtjes zakken, hij nam een seconde afstand en keek haar even aan.
Ze was minstens zo verslavend als die zoete smaak van Alan, waarom zat hij nu weer aan hem te denken....ach misschien kon hij weer een beetje de oude Terra worden.

Mimiko keek aan met een speelse grijns. Misschien had ze dit gewoon even nodig om alles en iedereen te vergeten. Lune Kyosu Cosette. Alles. Haar andere vrije hand legde ze op zijn onder rug. Ze voelde hoe Terra hand door haar ging en het maakte haar nog meer verlangen naar Terra.

((HOE KAN JE?! VUILE *Deze tekst is weggelaten omdat het te pijnlijk is* ))

((Lol XD))

Terra drukte haar zachtjes tegen het bed en drukte opnieuw zijn lippen tegen die van Mimiko, even nam hij afstand "Één ding we hoeven nu niet meteen iets vasts te hebben...." hij wou het wel helemaal duidelijk hebben.

Mimiko liet zich naar achter gaan door Terra en sloeg een arm om zijn rug heen. Weer de warme lippen, weer het fijne gevoel. Toen hij los liet keek ze hem nog steeds met een speelse grijns aan en schudde haar hoofd. 'Geen zorgen', zei ze terwijl ze hem weer tegen zich aan duuwden.

((Teehee poor Lune))

Terra grijnsde en drukte zachtjes zijn lippen tegen Mimiko's kaaklijn en nam de zoete smaak in zich op, "Gewoon voor de lol" de speelse grijns kwam niet van zijn gezicht en hij liet zijn hand die hij tegen haar borst had gedrukt zachtjes naar beneden glijden.

Mimiko legde haar hoofdschuin neer en kreeg tintelingen toen Terra's lippen over haar kaak heen gingen. Haar andere hand gleed over zijn broek heen tot aan zijn plekje en liet haar daar even rusten. 'Gewoon voor de lol', herhaalde ze met een grijns die zich alleen maar uitbreide.

Terra likte met het puntje van zijn tong Mimiko haar nek en de punten van zijn tanden raakte net haar huid, ondertussen liet hij zijn hand onder haar shirt op haar buik rusten en wreef hij hem zacht heen en weer om het warmer te maken.
Hopelijk kwam er nu eens een keer niemand binnen.

Het stukje tand van Terra in haar nek gaf haar een rilling. Ze voelde hoe zijn handen op haar buik lagen keek hem grijnsend aan. Ze liet haar wijs en middel vinger van de hand die op zijn broek ruste onder zijn broek rant glippen en gaf hem een kus in zijn nek.