6234, De kamer van Mendua en Mimiko Chan

Mendua zuchten diep. 'weetje wat, zodra hij hier is, joh dan pak ikh em gelijk lekker op jou bed. Nou goed?' zei ze zwaar geïrriteerd.

Mimiko kwam kwaad de deur van de badkamer weer uit. 'Snap je dan niet dat het moeilijk voor me is', ze gooide haar handoek naast haar bed en pakte een paar schoenen uit de kast. 'Wat zou je doen als Itachi jou ex was en je zag ons lekker basten in een tentje', zei ze en ze strikte geïrriteerd haar veters.

((Batsen x'DD zover ging het volgens mij niet eens?))

'wat ben jij ongelooflijk blind en dom.' zei Mendua nog bozer. Nu was het echt genoeg geweest voor haar. 'Batsen is met kleren uit, we lagen alleen te zoenen. Er was misschien meer gebeurd, ALS JIJ NIET BINNEN KWAM LOPEN.' schreeuwden ze.

'Nou dan is het maar goed dat ik binnen kwam lopen', zei ze en strikte nog kwader haar eiegn veter. Toen ze klaar was stond ze boos op. 'Misschien had je nu anders een of andere soa van die player', riep ze en ze liep kwaad de deur uit.

Mendua liep achter haar aan, maar bleefi n het deurgat staan. 'HOEZO EEN PLAYER?' riep ze haar achterna.

Mendua zuchten en zel iep de kamer weer in. Ze ging op Mimiko haar bed liggen en hoopten dat haar schoenen het vies zouden maken. Ze vormde met haar handen een vurubal en ging over gooien van hand tot hand.

Itachi kwam aanlopen, hij kwam Mimiko-chan tegen, hij liep achter zich kijkend in haar kamer. Toen keek hij verbaasd naar Mendua die op Mimiko-chans bed lag, 'Wat had zij?' vroeg hij terwijl hij nog even achter zich keek.

'Boos, en jaloers denk ik. Omdat ze ons zag.' zei ze met een enorme zucht.

Itachi haalde zijn schouders op, 'Ze moet niet zo zeiken, zei wees mij af,' zei hij grijnzend. 'Maar goed,' zei hij terwijl hij naar het bed liep en zijn hand uit stak om haar op te trekken.

Mendua pakten zijn had vast, en ze trok zich aan hem op. Ze stond voor hem en drukte een kus op zijn nek, aangezien ze niet verder kwam. 'En nu?' zei ze met een lach op haar gezicht.

-newnewnew?-

Miyoko deed sneaky de deur open, om te kijken of er niemand was. Snel liep ze naar Mendua's bed, en legde er een tekening neer. Na enkele seconde liep ze de kamer uit, en sloot de deur.

*new?*

Mimiko kwam binnen gelopen in kleren die ze al een tijdje aan had. Ze waren vies en ze stonken. Mimiko keek de kamer rond en was blij weer terug te zijn.

Miyoko zocht mendua, dus liep naar haar kamer. Ze klopte een vrolijk deuntje op de deur, en wachte tot iemand de deur open deed. Zoals gewoonlijk streek ze haar haar glad, wat automatisch weer statisch werd.

Mendua liep de badkamer uit, en ze keek naar de poster die ze had opgehangen naast haar bed. Ze ging zitten op haar bed.

Mimiko slikte toen ze Mendua zag. Ze kon ook niet weg want er werd geklopt. Snel vluchte ze de badkamer in om te gaan douchen.

Miyoko klopte nog een keer op de deur. 'Mendua?' Even wriemelde ze aan haar kettinkje.

Mendua keek raar, maar toen hoorde ze de stem van Miyoko, snel liep ze naar de deur. 'Heeei Miyoko!' zei ze zodra ze de deur open had gedaan.

Miyoko zat net aan haar lip, toen Mendua de deur open deed. Lachend keek ze haar aan. 'Hoooi!' zei ze vrolijk, terwijl ze Mendua een knuffel gaf. Meteen daar na liep ze naar binnen, en ging op haar bed zitten. 'Hoe gaat het met mijn friend?' vroeg ze, terwijl ze bolle wangen maakte.

Mendua voelde haar knuffel, en deed daarna de deur achter haar dicht. 'Hmm, wel goed!' zei ze met een lach op haar gezicht. 'Maarja, mimiko vluchten net de badkamer in toen ze me zag... weet jij iets wat gebeurd kan zijn, alweer?' zei ze raar. 'Hoe gaat het trouwens met jou?' zei ze met een grijns.

Miyoko trok haar wenkbrauw op. 'Waarschijnlijk nog boos van dat ene.' ze glimlachte. 'Ja goeed! Had je trouwens mijn tekening nog gevonden?' ze bloosde, en keek de kamer rond. Ze kon hem eigenlijk nergens zien liggen.

Mimiko hoorde ze praatte en voelde tranen op komen. Snel ging ze onder de douche staan om alles te vergeten.

Mendua knikten, en wees de tekening aan. 'Daar hangt ie!' zei ze glimlachend.

Miyoko sloeg zich zelf voor het hoofd, en lachte. 'Vind je hem mooi?' ze bloosde, en keek naar Mendua. Zelf vond ze hem wel mooi gelukt, ookal leek het niet op hun tweeën.

Zero hoorde dat het meisje Mimiko van het bos hier woonde..Hij wou weten wie zij was..het was voor eventjes dankzij zijn lichaamsverlichting dat hij haar kon zien..nu echt serieus..Hij klopte aan en wou weten wie er was..

Mimiko kwam onder de douche vandaan en deed snel een jurkje aan. 'Doe wel open', zei ze schor. Toen ze open deed zag ze een vaag bekend gezicht. Mimi dacht diep na en herinnerde dat het de jongen uit het bos was. 'Hallo?', vroeg ze verbaasd.