Yuu & Seth: Osaka.

"IK WIL GEEN SPELLETJE," riep Seth, die Yuu naar zich toetrok en hem paniekerig in de houdgreep hield.
"G-..ga.. verder," beval hij monotoon, niet in staat ook maar enige vorm van intonatie in zijn vocabulaire te brengen.

Als eerste moest vermeld worden dat Seth's woorden Yuu het hoofd op hol brachten. Seth die hem beval om verder te gaan. Waarom zou hij daar nee tegen zeggen? Yuu's handen gleden alweer naar beneden om Seth zijn zin te geven e-.
HO WACHT.
Als een razende schoten Yuu's handen weer omhoog en duwden ze Seth tegen zijn schouders van zich af.
Dit was de perfecte gelegenheid om Seth te plagen.
'Verder? Waar moet ik mee verder gaan dan?' vroeg hij zogenaamd op een onschuldig toontje, maar de blik in zijn gezicht wist wel beter.

Seth keek Yuu even verstrooid aan.
"Hoezo, met DAT natuurlijk, g-ga.. door, nu, nu! Dat had je beloofd!" paniekte Seth, die Yuu's handen naar beneden duwde en hem gefrustreerd aangaapte.

'I'm sorry, I don't know what you're talking about,' zei Yuu, die geamuseerd toe keek hoe Seth zijn handen weer naar beneden begeleidde. Ooh dit was te leuk om waar te zijn. Hij boog zich naar voren om in Seth's oor te fluisteren. 'Leg me eens uit, waar moet ik nou precies mee verder gaan?' vroeg hij met een brede grijns op zijn gezicht, terwijl hij met zijn vingertoppen langs Seth's onderbuik streek en hem daar zachtjes kietelde.

Seth verkrampte en rolde zich verwilderd op tot een bolletje.
"STOP, STOP, IK KAN NIET.. AAAARG!" tierde hij, terwijl hij zijn vingers gefrustreerd in de lakens plantte en verwoed naar adem hapte.
"GA VERDER VERDOMME OF IK GA SCHREEUWEN," brulde hij met een rood hoofd.

'Schreeuwen? Wat ga je schreeuwen dan?' vroeg Yuu, die met zijn vingers rondom het gebied danste waarvan Seth zo graag wilde dat hij er weer actie ondernam. Hij rolde van Seth af op zijn zij en steunde met zijn elleboog in de lakens en met zijn hoofd op zijn hand. Zijn gezicht stond uiterst geamuseerd terwijl hij naar de ongelofelijk gefrustreerde Seth keek. Hij streek met zijn hand over Seth's bovenbeen.
Dit was veel leuker dan het spelletje dat hij bedacht had.

Seth keek Yuu even halfkwaad halflaaiend aan, greep toen zijn hand, gaf er een ruk aan, en deposeerde het op een bepaalde plek.
Een trillerig opgelucht zuchtje onstnapte aan zijn lippen, en hij krulde zich tegen Yuu's borstkast aan terwijl hij zijn ogen sloot en verwilderd de opluchting de boel liet sussen.
Jesus sodding christ.

Yuu kroop grijnzend weer over Seth heen terwijl hij braafjes het zaakje afrondde. Nadat hij dat gedaan had streek hij met zijn handen langs de zijkanten van Seth's lichaam weer omhoog terwijl hij zijn lippen geamuseerd weer op die van Seth drukte en al snel weer afdwaalde naar zijn kaak, hals en uiteindelijk naar zijn oor.
'En nou niet denken dat ik al klaar met je ben,' bromde hij in zijn oor. Nog even bleef hij bovenop Seth liggen, terwijl hij even grijnzend in Seth's oor beet en weer een zoen in zijn nek drukte. Nadat hij dat had gedaan ging hij weer rechtop zitten. Met de sadistische grijns weer op z'n gezicht prikte hij in Seth's buik. 'Ik ben zo terug,' zei hij met een knipoog. Hij rolde van Seth af en verdween in zijn inloopkast.
Tijd voor een spelletje.

Seth schoot verfromfraaid overeind, en bleef helemaal alleen en totaal van de baan op het enorme bed zitten. Verstrooid streek hij door zijn al even verstrooide haren, en met een rood hoofd keek hij beteuterd toe hoe Yuu zomaar verdween.
"Hé!" riep hij met schorre stem. "Waar ga jij heen? Kom terug!" Toen Yuu niet binnen een miliseconde terugkwam herhaalde hij zijn bevel, en kroop hij al wat richting het uiteinde van het bed.

Yuu negeerde Seth's bevelen al waren ze erg verleidelijk. Hij liep door naar het einde van de kast waar een hele stapel met dozen stond. Yuu haalde al fluitend een doos van de stapel waar een label op zat dat al half vergaan was. Alleen de letters ...nky en st... waren nog leesbaar. Met een niet-zo-onschuldige grijns op zijn gezicht opende Yuu de doos en haalde hij er met wat geklinkel en gerinkel iets uit. Hij schopte de doos onder een kledingrek en liep met zijn oude speeltje de kast uit. In de voorbijgang greep hij nog even naar een zwarte sjaal die over een kledingrek lag. Met de sjaal in zijn ene hand en met zijn andere ding(neenietzo'ndingmaria) achter zijn rug liep hij terug naar Seth.
'Driedubbel, zei je toch?' zei hij met een grijns, terwijl hij het bed weer op kroop en Seth weer tegen de lakens duwde. Hij legde de sjaal even op bed en boog zich naar Seth toe om zijn lippen afleidend op die van hem te drukken, terwijl zijn hand naar Seth's arm gleed, waar hij met een klik iets om zijn pols sloot. Razendsnel klikte hij het andere uiteinde vast aan het bed. Hetzelfde deed hij met Seth's andere pols, die hij met een ander paar handboeien aan de andere kant van het bed vastklikte.
Zo. Nu kon hij tenminste niet wegrennen.

Het ene ogenblik sprong zijn hart drie meter de lucht in, toen Yuu weer bij hem in de buurt kwam, maar het andere moment werden zijn handen zomaar..
wa.. waar ging Yuu met zijn handen heen?!
"H-.. HEE IK ZIT VAST!" brulde Seth nogal verbijsterd, en tegelijkertijd kwaad, terwijl zijn blik richting Yuu schoot en hij paniekerig aan de handboeien rukte.

Yuu ging bovenop Seth zitten en keek hem op een gevaarlijke manier aan, terwijl hij de zwarte sjaal pakte en zich naar Seth toe boog. 'Om je driedubbel terug te betalen, moet ik er natuurlijk wel voor zorgen dat alles... driedubbel voelt,' zei hij alsof hij aan het beredeneren was waarom de kip er eerder was dan het ei. Hij keek geamuseerd naar Seth's kwade gezichtje.
'En om dat voor elkaar te krijgen, moet ik er ten eerste voor zorgen dat jij me niet in de war brengt met die handjes van je, en ten tweede...'
Yuu tilde Seth's hoofd op en knoopte de sjaal zo voor zijn ogen om hem zijn zicht te ontnemen. '...werken je overige zintuigen een stuk beter als ik één onbelangrijk zintuig uitschakel,' fluisterde Yuu in Seth's oor. Zijn handen had hij op Seth's borst gelegd, waar hij Seth's hart stevig hoorde kloppen.
'Zo,' zei hij, terwijl hij naar beneden daalde en zijn lippen in Seth's hals drukte.
'Nu is het tijd voor je driedubbel.'

Seth wist niet zeker wat hij moest doen, dus lag hij er maar totaal versteend bij.
Aan de ene kant wilde hij niets liever dat Yuu zijn driedubbel zou uitvoeren, maar aan de andere kant..
WAAROM MOEST HIJ DAARVOOR VASTGEBONDEN WORDEN?
Hij besloot echter dat hij de driedubbel belangrijker vond, en bleef met ingehouden boosheid en een aanwakkerende hoeveelheid verlangen doodstil op het bed liggen.

Yuu nam een besluit. Hij bedacht zich dat alles veel en veel heviger zou voelen als hij alles heel langzaam deed, naast het feit dat Seth niets meer kon zien en alles sowieso veel heviger zou voelen dan normaal. Vandaar dat hij zijn vingertoppen op een zeer langzaam tempo lichtjes langs Seth's bovenbeen liet strijken. Zijn lippen streken zachtjes van Seth's hals naar zijn schouder en uiteindelijk over zijn borst. Zijn verhitte adem stootte tegen Seth's warme huid, terwijl hij langzaam met zijn handen langs de zijkant van Seth's lichaam afdwaalde, via zijn schouders, nek en gezicht naar zijn haren, waar hij er zachtjes met zijn vingers doorheen streek. Hij keerde met zijn lippen weer terug naar Seth's gezicht, waar zijn hete adem tegen Seth's lippen aan wasemde. Kort daarna drukte hij zijn lippen, overspoeld door zijn eigen lust, iets minder zacht dan al zijn andere handelingen waren geweest op die van Seth, waar hij even compleet in een mengeling van gelukzalige gevoelens verdronk.

Seth's hele lichaam leek in brand te staan. Met trillende handen, en haar dat aan zijn voorhoofd begon te plakken, kronkelde hij verwilderd over het bed, terwijl Yuu's aanrakingen als bliksemschichten door zijn lichaam schoten.
Zijn handen wilden naar Yuu, maar ze zaten vast. Dat was iets dat hem steeds meer begon te irriteren.
"Maak me... los," mompelde hij met een schorre stem tegen Yuu's lippen.

'Nee,' zei Yuu koppig terug. Er verscheen een grijns op zijn gezicht, terwijl hij zijn gezicht even terug trok en met zijn vingers lichtelijk gehypnotiseerd over Seth's wangen gleed en ze uiteindelijk op zijn lippen legde. Een tijdje bleef hij zo zitten, terwijl hij met een verliefde blik naar Seth's prachtige gezichtje staarde dat helaas half verborgen zat onder een blinddoek, maar al snel besloot hij Seth maar weer te gaan vermaken. Zijn handen dwaalden af naar Seth's heupen, terwijl zijn lippen langzaam maar zeker van Seth's kaaklijn naar beneden afdwaalden, over zijn borst, over zijn buik. Uiteindelijk stopte hij vlak onder Seth's navel, om eerst met zijn handen die inmiddels wel gloeiend heet moesten zijn langs de binnenkanten van Seth's bovenbenen streek. Hij ging even in zijn hoofd na of hij de deur wel op slot had gedaan en toen zijn herinneringen dat beverstigden dwaalde hij met zijn mond af naar beneden, waar hij zich voor de tweede keer deze avond over Seth's DING ontfermde.

Ken je dat gevoel, dat je ineens HÉEl hard, (en dan echt héel hard) wil gaan schreeuwen?
Nou, dat was ongeveer het gevoel dat door Seth's lichaam raasde.
En gezien die kerel een zelfbeheersing had, dat hij zelf ver overschatte, duurde het niet lang voor hij..
.."YUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU," brulde.
Hijgend kromp zijn lichaam in elkaar, en probeerde hij absoluut niet meer om normaal te functioneren. Nee, het ging zelfs veel verder, er was helemaal geen plek meer in zijn brein voor rationele gedachtes.
Het enige wat Seth vaag besefte, was een hevig brandend verlagen dat hem zijn benen verwilderd om Yuu deed heenslaan, en een enorme woede jegens de handboeien.
Hij wilde.. hij wilde.. Yuu moest.. Hij wilde zijn handen hebben, hij wilde door Yuu's haar, hem tegen zich aanklemmen, en hem nooit meer laten ophouden, en en en en.
Een onregelmatig gekerm ontsnapte aan zijn lippen, en hij had zelfs geen tijd om de schaamte te voelen, want binnen no time was zijn mond bezig Yuu's naam met ongelofelijk veel decibel door de kamer te slingeren.
Dit was absoluut de geweldigste kwelling die hij ooit had gehad.

Yuu schrok een beetje van Seth's plotselinge geschreeuw. Niet dat hij het niet fantastisch vond dat Seth zijn naam uitschreeuwde, maar toch... er waren gasten beneden. Middenin zijn bezigheid besloot Yuu om maar even af te breken, aangezien hij toch al van plan was om het Seth zo onverdraagelijk mogelijk te maken. Hij schoot omhoog en duwde zijn wijs- en middelvinger in Seth's mond.
'SSSHT! Niet zo hard! We zijn niet de enige in dit huis!' fluisterde hij met gedempte stem.
Niet dat het nog zin had. Het hele huis had Seth nu toch wel al gehoord. Misschien dachten ze wel dat Yuu een hartaanval kreeg of iets dergelijks en stonden ze straks allemaal paniekerig op de deur te bonzen.
Nou, hij zou niet open doen voor hij klaar was. Voorzichtig haalde hij zijn vingers weer uit Seth's mond, duwde hij er even een kus op, waarna hij weer naar beneden afdwaalde en verder ging met waar hij mee bezig was.

"JA- DAN-.. MOET-.. JE- OOK-..NIET.. H-HA..HAAAH!" schreeuwde hij kwaad, terwijl hij het gevoel had dat hij stierf aan een soort fantastische.. fantastische.. veel te geweldige, verslavende kieteldood.
"H-..H-HOU OP!" brulde hij er gefrustreerd achteraan. Maar toen bedacht hij ineens iets. "N-HEE W-WACHT NIET OPHOUDEN, GA DOOR, GA DOOR," ging hij compleet tegendraads verder.
Seth was overduidelijk een beetje in de war.

Seth die 'GA DOOR GA DOOR' schreeuwde. Wilde hij hem dood hebben ofzo? Dit was werkelijk een stuk beter dan hij ooit had durven hopen.
Het feit dat Riko in de kamer ernaast hoogstwaarschijnlijk aan het meeluisteren was kon hem plots niet zoveel meer schelen. Hij ging vrolijk verder met waar hij mee bezig was, tot hij het idee had dat Seth wel vlak voor het hoogtepunt van zijn onverdraaglijke gevoelens zat. Aangezien op dit moment stoppen de vorige keer voor zeer vermakelijke resultaten had gezorgd besloot Yuu zijn plagerijtje weer te herhalen. Hij trok zich terug, kroop van Seth af en liet zichzelf geluidloos van het bed glijden, waar hij op de grond tegen de rand ging zitten, zijn ogen sloot en wachtte tot Seth door zou hebben dat hij 'weg' was. Een grijns die hij maar niet van zijn gezicht kreeg domineerde zijn gezicht.
Oh wat was hij gemeen. Arme Seth.

Voor een fractie van een seconde was het doodstil, maar langzaam.. Waar.. WAAR WAS YUU GODVERJEZUS HEEN €&@;!?#%^*$¥\!?
'YUU KOM NU TE.. AA..h.. TERUG JEZ..ZUS IDI..OOT!!!' brulde hij in een staat die minimaal uitermate wanhopig viel te noemen. Met een rood hoofd en een absolute chaos qua haar op zijn hoofd probeerde hij nog veel andere dingen te brullen, terwijl hij wild heen en weer schoot en door de sjaal probeerde te kijken. 
Maar spoedig werd de kwelling te erg om Yuu uit te maken voor alle vreselijke dingen in de wereld, en kon hij alleen nog maar brullend en kermend van frustratie door de lakens rollen. 
Dit was verdomme de verdomde tweede keer dat Yuu dit hem flikte. 

Yuu draaide zich om, legde zijn kin op de lakens en keek grijnzend toe hoe Seth het compleet verloor. Hij maakte zo min mogelijk geluid en bleef een tijdje zitten waar hij zat terwijl hij Seth compleet gek maakte. Na misschien een minuut of twee stond hij op en liep hij naar het uiteinde van het bed, waar hij nog éeeventjes keek hoe Seth uit z'n dak ging voordat hij het bed weer op kroop, Seth's benen ruw tegen de lakens duwde om vervolgens weer bovenop hem te duiken en zijn driedubbel af te ronden met zijn lippen.
Hij hoopte maar dat Seth tevreden was.

"BWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH," brulde Seth het hele huis bij elkaar, terwijl zijn lichaam spastisch reageerde en hij alle kanten op krioelde.
"WAAR DENK JE GODVERDOMME DAT JE MEE BEZIG BENT," schreeuwde hij er wanhopig achteraan, terwijl hij langzaam schor begon te worden en zijn stem een paar keer liet overslaan.
Maar bovenal, boven alles, zelfs boven de schrik, raasde een soort onbeschrijfelijk fantastisch iets waardoor hij nog een schreeuw slaakte en toen haastig zijn gebrul in het kussen smoorde.

Yuu likte tevreden zijn lippen af terwijl hij omhoog kroop zodat hij weer op gelijke hoogte was met Seth's gezicht. Zijn vingers streken langs zijn wangen naar de blinddoek en duwden hem voorzichtig omhoog. Met een ongelofelijk schuldige blik keek hij breed grijnzend in Seth's prachtige hazelnootbruine ogen.
'And? How was it?' vroeg hij, ook al kon hij uit Seth's reacties zelf ook wel opmaken hoe het geweest was. Hij wilde gewoon dat Seth het zou zeggen.

"..d..d.at w..was.." Hij beet op zijn lip en keek Yuu met grote, totaal verbijsterde ogen aan. Zijn hele lichaam sidderde nog na, en pas nu trok er een beschaamde blos over zijn wangen.
"D..da..t w..was," mompelde hij schor, terwijl hij moeite deed zijn onregelmatige ademhaling onder controle te krijgen.
Beteuterd keek hij de andere kant op, en fronste hij een diepe frons.
"Idiot," bromde hij trillerig.