Yuu & Seth: Osaka.

Yuu negeerde knarsertandend Seth's protesten. Hij racete op abnormale snelheid door de drukke straten van het centrum van Osaka en stopte uiteindelijk op een parkeerplaats naast een straat waar nogal veel uithangborden met uitbundige lichtjes en kleurtjes hingen. Yuu parkeerde de auto, sprong eruit en sleurde Seth met zich mee de straat door. 'Hmm, eens even kijken... waar zat ie ookalweer...' mompelde Yuu, die een bepaald soort hotel waar hij wel eens eerder was geweest in gedachten had. Daar hadden ze een kamer waarin hij eens mooi wraak op Seth kon nemen.
Uiteindelijk stopte hij voor een knalroze hotel. 'Ah, there we are,' zei hij met een sadistische grijns op zijn gezicht. Hij had Seth nog altijd aan zijn capuchon vast en sleurde hem mee naar binnen. 'Time to have some fun.'

"H-h..hey! What are you doing!" protesteerde Seth, die langzaam ontwaakte uit zijn roes (DIE BLOSJES DIE BLOSJES!!) en nu toch wel ongerust begon te worden.
En niet alleen omdat het hele hotel felroze was.
Ook omdat..
"Y-yuu.. WHY ARE THERE HANDCUFFS ON THE WALLS?!?!?" Seth begon plots nog veel heviger te spartelen en schreeuwde het uit.
"IK WIL NIET WEER VASTGEBONDEN WORDEN LAMMELOSLAAMMELOS!"

'Just shut up,' gromde Yuu, die voor een muur met allemaal kleine tv-schermpjes stond en naar een bepaalde kamer zocht. Yes. Zijn favoriete kamer was nog leeg. Snel drukte hij de knop in en liep hij naar het donkere balietje om even te betalen, waarna hij Seth meesleurde richting de liften en hem naar binnen duwde. Pas toen de lift veilig dicht ging durfde hij Seth los te laten.
Oh wacht.
Ze waren in een lift.

"NOOOH HELP HELP HELP!" brulde Seth, die paniekerig naar de dichte deuren van de lift stoof en met zijn vuistjes op het roze metaal bonkte.
"I DON'T WANT TO BE IN THE HANDCUFFHOTEL, LET ME GO, LET ME GOO!" jammerde hij met overslaande stem.

Yuu zette zijn handen naast Seth's gezicht tegen de deur en leunde dreigend over hem heen.
'This is your punishment for thinking that picture was cute,' gromde hij tussen zijn tanden door. Zijn ogen gloeiden gevaarlijk op. Op de achtergrond klonk een vrolijk tingelmuziekje dat totaal niet bij de situatie paste.
Ondertussen bewoog de lift langzaam omhoog, richting de 25e verdieping, waar Yuu een kamer besteld had.
Of naja... kamer...

"I.. don't want to be punished!" piepte Seth, die met opgetrokken schouders en fijngeknepen ogen elk moment verwachtte te worden aangevallen.

Een luide ping klonk door de lift en de deuren schoven open. Yuu ving Seth op met zijn armen en sleurde hem even later weer aan zijn capuchon door de gang. 'Too bad,' bromde hij, terwijl hij helemaal door liep naar het einde en daar een sleutel in een deur stak. Er klonk een luide klik en niet veel later werd Seth een ruimte in gegooid. Yuu kwam hem achteraan en deed de deur op slot, terwijl hij de sleutel diep in zijn zak stak.
Tevreden keek hij de ruimte rond. Hier en daar stonden wat schoolbanken waar allemaal kettingen en handboeien aan gelegd waren. Aan het schoolbord hing een uniformpje waar Yuu breed van begon te grijnzen. Zelf liep hij naar een grijze kast en trok die open. Tevreden keek hij naar de labjassen die erin hingen.
Dit was de perfecte ruimte op Seth op de ultieme manier te straffen.

"Why are we at school?" piepte Seth met grote ogen, die op zijn tenen door de kamer liep en-..
"..WHY ARE THERE HANDCUFFS AT SCHOOL?!? YUU I WANT TO GO.
NOW."
Hij draaide zich met een ruk om en keek hem smekend aan.

'you're not going anywhere.' zei Yuu op een duister toontje terwijl hij een labjas uit de kast trok en hem aan trok. Hij keek grijnzend naar Seth, terwijl hij de razernij in zijn lichaam liet overspoelen door zeer lustige gevoelens. 'time for your punishment,' fluisterde hij donker. Zijn handen rijkten uit naar Seth's lichaam en trokken hem naar zich toe, terwijl een Yuuish blik op zijn gezicht verscheen.

Yuu in labjas, met die.. grijns.. en..
Seth was al onder hypnose voor hij zichzelf kon tegenhouden, en voor hij wist waar hij nou precies mee bezig was, klemde hij zijn hand om de jas en duwde hij zijn ander onder Yuu's overhemd.
"mmhh," mompelde hij met blosjes op zijn wangen, en halfgesloten ogen. Zijn blik gleed naar boven, en hij zette nog een stap in Yuu's richting.
De kamer interesseerde hem geen ene moer, want daar was Yuu.
God in Labjas.

Ow wat had die jas toch altijd een fantastisch effect. Yuu huiverde van de aangename gevoelens die door hem heen schoten van Seth's aanrakingen. Al snel wist hij niet meer dat hij hier gekomen was om Seth te straffen. Zijn handen gleden verslavend onder Seth's shirt over zijn rug terwijl hij hem tegen zich aan duwde. Heel even keek hij Seth nog met een klein grijnsje aan, vlak voordat hij zijn lippen gretig op die van hem duwde.

Seth ging totaal op in de betovering van de labjas, en kroop met zijn handen omhoog onder Yuu's overhemd, terwijl hij zijn ogen half gehypnotiseerd openhield om Yuu's gezicht te kunnen blijven aanschouwen.
Yuu in labjas.
Yuu in labjas.
Mmmhh.. waar waren ze ookalweer?

Yuu duwde Seth tegen de tafel die achter hem stond. hij tilde Seth in een vlaag van wilde verlangens op en zette hem op het tafelblad. Zijn knie drukte hij tussen Seth's benen, terwijl zijn wangen rood kleurden van opwinding. Zijn handen klemden zich vast in Seth's haren en zijn lippen hield hij wild op die van hem. Waar die plotselinge gretigheid opeens vandaan kwam wist hij zelf ook niet. Guess he was just being Yuuish.

Als een lappenpopje liet Seth zich meevoeren met Yuu's getil en geduw, zolang zijn lippen maar op die van hem konden blijven vond hij alles prima.
Beter dan dat, eigenlijk, ja, alles was perfect.
Zijn handen waren véel en véel te ongeduldig voor het duizelingwekkende aantal knoopjes, en zonder Yuu's lippen los te laten rukte hij aan Yuu's overhemd, waar een paar knoopjes vanaf sprongen.
Hij leunde een miliseconde terug, keek glunderend naar het ontblootte torso (EN DE LABJAS EROMHEEN), en drukte toen zijn lippen in Yuu's hals.
Zijn hoofd stond op nul, zijn lichaam was slap, en het enige waar hij nog van op de hoogte was, was Yuu. Die in labjas stond.
En tegen hem aan.. en.. mmhh.



((omg ik weet niet waarom maar ik vind deze post zelf dus best extreem ofzo ahahah oke sorry))

((Seth's going wild ))

Yuu had absoluut geen problemen met Seth's gretigheid. Dat hij zijn peperdure overhemd had gemold maakte hem ook niet zoveel uit. wat hem wel uitmaakte was dat Seth nog én een vest én een shirt aan had. Dat was dus veel teveel. In één beweging ritste hij Seth's vest -of eigenlijk zíjn vest- los en trok hij het ding van Seth's schouders, zodat hij nu iets gemakkelijker met zijn handen onder Seth's shirt kon glijden. Een tevreden glimlachje verscheen op zijn gezicht. Hij duwde Seth iets verder op de tafeltjes, schoof wat rinkelende kettingen en handboeien aan de kant en zette zijn knie op het tafelblad, zodat hij wat meer over Seth heen kon buigen.
Waar was die dreigende woede gebleven?
Ach, die kwam zo wel weer terug.

Seth liet zich totaal bedwasemd op het tafeltje vallen en trok Yuu veel te verslaafd met zich mee. Met een ademhaling die maar niet een regelmatig ritme wilde aannemen, en twee ogen die veel te veel glunderden om nog enige vorm van rationaliteit te bevatten, rukte hij Yuu's overhemd aan de kant.
Zijn ogen werden groot, zijn ademhaling werd wilder, en hij gaapte de ontblootte dokter even met een extreem verslaafde blik aan.
Hij hapte naar adem, keek verward omhoog, en wist niet zo goed waarom hij zo graag wilde dat Yuu NU VERDORIE NU DICHTERBIJ ASDLFKSJDFL.
Ohgod.
Het werd erger.
Een paar weken geleden was het nog niet zó erg.
Zijn gezicht kreeg een paniekerige uitdrukking, maar zijn handen negeerde zijn hoofd totaal, dus trokken die verslingerd aan de labjas.
Met immense gretigheid drukte hij zijn lippen op die van Yuu, terwijl de frons op zijn voorhoofd vervaagde, en de paniek langzaam.. maar zeker..
hmmmmmmhh, dokter... Takano..

Yuu handen sloten zich om de stof van Seth's shirt. Hij trok zich even terug, schudde zijn wilde haren uit zijn gezicht en keek Seth met een gevaarlijke grijns aan terwijl hij het shirt over zijn hoofd trok. Seth's haren waren nu nog veel meer door de war dan eerst waardoor hij nog veel onweerstaanbaarder was dan even geleden. Gedreven door zijn intense lust dook hij weer bovenop Seth, terwijl zijn warme handen al snel zijn rug gevonden hadden.

Met twee totaal bedwelmde blosjes op zijn wangen gleden zijn handen naar beneden, en wist hij Yuu's broek na lang frutsen en friemelen naar beneden te duwen.
Zijn mond gleed open, en zijn ademhaling werd nog veel onregelmatiger.
Langzaam dwaalden zijn ogen van de broek, naar Yuu's onweerstaanbare hoofd, en uiteindelijk naar de labjas.. die..
de.. labjas.
Gedreven door een intens verlangen dat ONmogelijk kon worden gestopt door zijn rationele hoofd (dat Yuu's woorden welzeker nog herinnerde), gleden zijn handen naar de rand van Yuu's boxer.
Met een vuurrood hoofd, dit keer niet van schaamte, liet hij zijn handen welja onder de rand door glippen.
Zijn hoofd was zelfs te bedwasemd om een extreem euforische grijns tevoorschijn te toveren, of om even goed te laten merken dat hij helemaal niet een aaibaar schaap was. Nee, zijn intenties waren puur en alleen om-..
Yuu.. in labjas..
In een lokaal, op een tafel! MET DIE BLOSJES.
Nee, Seth was niet bepaald meer tot rede vatbaar.

Yuu hapte naar adem toen Seth plotseling regels begon te overtreden. Zijn handen grepen naar Seth's armen en heel even overwoog hij om zijn handen snel weer uit zijn boxer te trekken toen er plots een stoot van geluk door hem heen schoot en zijn greep verslapte. Een rode blos verscheen op zijn wangen terwijl zijn handen weer teruggleden naar Seth's rug om zich daar weer vast te grijpen.
Oké vooruit dan maar.

Seth hapte naar adem en drukte zijn lichaam nog iets meer tegen dat van Yuu, terwijl zijn ogen half opengleden, en hij totaal gehypnotiseerd naar Yuu's gezicht zocht.
Zonder ook maar enige intentie te hebben zijn handen uit Yuu's boxer te halen, drukte hij zacht zijn lippen tegen die van Yuu.
Zijn hoofd stond op nul, zijn lichaam op honderd, en het enige wat hij wilde was.. nouja.
Yuu dus.



((godverjezus ik moet echt stoppen mezelf in situaties te wringen))

Yuu's lichaam leek met de dag heftiger te reageren op Seth's aanrakingen. Hij veranderde steeds meer in een slappe vaatdoek zodra Seth zijn handne op hem legde.
'S-set-h...' stootte Yuu moeizaam uit, terwijl hij in Seth's ogen keek met een blik die hem zowat smeekte om het onverdraaglijke gevoel dat hij Yuu bezorgde vooral voort te zetten. Zijn wangen waren vuurrood, zijn haar plakte aan zijn voorhoofd. Zijn blik verdronk langzaam in die van Seth. Zijn principes waren niets meer dan kleine stemmetjes heel ver in zijn achterhoofd die hij door het razendsnelle gebonk van zijn hart niet eens kon verstaan. Hij voelde hoe zijn benen langzaam slap werden en klemde zijn armen meteen steviger om Seth heen. De hitte die door zijn lichaam gierde bezorgde hem een intens geluk waar zijn adem alleen maar zwaarder van werd.
Het feit dat Seth zijn broek nog aan had en hij niet was hem even ontgaan.

Seth leunde voorover, draaide om Yuu heen en duwde hem met een gehypnotiseerde uitdrukking op het tafelblad, waarna hij weer over hem heen boog. Zonder ook maar zijn subtiele gedoe te stoppen.
Zijn lippen streken van Yuu's kaaklijn, naar zijn borst, en toen hij bij de labjas..
de..
labjas..
Hij keek verfromfraaid omhoog, en dwaalde met zijn vrije hand naar Yuu's wangetjes.
"You're.. so.. cute," mompelde hij in Yuu's oor, waarna hij zijn lippen ertegenaan duwde.

Yuu versteende. De woorden die Seth in zijn oor fluisterden brachten hem in één keer weer terug naar de werkelijkheid. Een tijd lang bleef hij versteend staan, terwijl hij met grote ogen voor zich uitstaarde. Daarna knepen zijn ogen zich echter snel tot spleetjes en keek hij Seth met een intens dreigende blik aan.
'Whát did you just say?' gromde hij, terwijl hij Seth's hand uit zijn broek trok, hem in de houdgreep nam en hem zo uiteindelijk op de grond tegen de muur onder het schoolbord smeet om voor hem neer te zakken en hem gevaarlijk aan te kijken.
'You just made me remember why we're here,' fluisterde hij op een dreigende toon. Het kon hem niks schelen of hij Seth misschien pijn had gedaan door hem zo ruw tegen de grond te smijten. Die pijn vergat Seth zo toch wel weer. Straks zou hij smeken om pijn in ruil voor wat hem te wachten stond. Met roodopgloeiende ogen kroop Yuu naar Seth toe. Hij duwde hem tegen de muur en schoot direct met zijn handen naar Seth's broek om die als de wiedeweerga uit te trekken.

Seth was helemaal niet in staat om pijn te voelen. Of om op iets anders te letten dan..
Zijn totaal verslingerde blik gleed terug naar Yuu's gezicht, en voor hij het wist gleed zijn hand opnieuw in Yuu's boxer. Als hij al op de hoogte was van Yuu's humeur, was zijn lichaam sowieso niet in staat om ook maar enige vorm van schaamte of angst te voelen.
Zijn ogen gledend dicht en hij trok met zijn vrije hand Yuu's boxer volledig naar beneden.

Nouja zeg.
Dit was toch echt wel de druppel.
Er draaide zich een switch om in zijn hoofd en een totaal nieuwe Yuu kwam naar buiten.
Binnen twee tellen had hij Seth bij zijn polsen gepakt, zijn hand ALWEER uit zijn broek getrokken en hem tegen de grond geduwd. Met zijn ene knie steunde Yuu tussen Seth's benen. Met zijn handen hield hij de polsen van Seth boven Seth's hoofd tegen de grond.
'You've really done it now,' gromde hij met een vreemd soort razernij in zijn ogen. Met zijn handen hield hij Seth's polsen in bedwang, terwijl hij met zijn lippen over Seth's borst gleed en uiteindelijk stopte bij één van de twee meest gevoelige plekken op Seth's borst, om er eens even goed zijn tanden in te zetten.
Time for his punishment.