Kamer 8350; Lily en Cosette.

'Ik heb meer tijd in Akihabara doorgebracht dan in Tokyo zelf,' zei Cosette. Ze maakte een peaceteken en glimlachte. Ze was altijd al een Otaku-achtig meisje geweest.

Miyoko glimlachte. 'Dat is mooi.' Ze dacht terug aan Japan, ze miste Japan. 'en, waar kom jij vandaan uit France?' ze knipoogte, en stak een peaceteken op, die ze bewoog tot een konijntje.

'Bordeaux.' Cosette glimlachtte. 'Dus niet verward raken door mijn achternaam. d'Auvergne.. Cosette d'Auvergne.. Cosette uit Auvergne..

Miyoko lachte. 'Dat is dus een van de 4 plaatsen die ik ken,' grapte ze. 'Mijn moeder was helemaal fan van Bordeaux. Zij ging er bijna elk jaar heen, maar ze wilde ons niet meenemen.' Haar oogjes trilde, maar ze zag er nog steeds lief en vrolijk uit.

'Het is niet veel bijzonders,' zei Cosette. Dat vond zij tenminste. Logisch, als je er elke dag bent.

Miyoko grinnikte, en wist even niet meer waar ze het nu over moest hebben. Dat had ze de laatste tijd vaak, terwijl ze normaal zo veel praate. Misschien was ze gewoon.. Tja, uitgesproken. Even had ze ene binnenpretje.

Cosette sprong op. Ze kon niet lang stil zitten. Wiebelend, van het ene op het andere been, probeerde ze iets te bedenken wat ze kon gaan doen.

Miyoko lachte, en sloeg op haar bovenbeen. 'Woah, jij bent de eerste op MHS die net zo niet-stil kan zitten, als ik.' Als je goed op Miyoko had gelet, zag je dat ze telkens haar voet bewoog, en haar handen net zo goed.

Cosette keek naar Miyoko. 'Stilzitten in moeilijk!'

((Ik ga :3 Moet Natuurkunde afmaken TT-TT))

Miyoko knikte. 'Haha, ja zeker!' ze stond ook op, en sprong eventjes heen en weer. Na 20 seconden ging ze weer zitten, en lachte.


((okeeeeee, byeeeeeeee ))

Cosette lachtte. Ze ging weer zitten en begon met haar vingers op haar benen te tikken. Ze glimlachte naar Miyoko. Ze mocht haar wel.

Hij hoorde van miyoko dat het meisje die tegen zijn deur was hier woonde, en hij besloot er voor te komen, hij klopte op de deur en hij wachte af..

Lily had stilletjes op haar bed zitten tekenen, maar toen ze geklop hoorde keek ze op.
Een beetje verbaasd liep ze naar de deur en deed die open.
Ze zag de jongen, Zero toch, die ze samen met Miyoko had ontmoet op zijn eerste dag.
Ze keek hem vragend aan, maar zei niks.

Zero hoorde de deur opengaan en hij keek he meisje Lily tegen zich over. ''De laatste keer..was je zo stil..'' Hij tilde zijn hoofd op en ze waren op oog level. '' Dus mag ik je dan beter leren kennen..'' Hij deed 1 stap naar voren en bekeek de reactie..

Lily zei nog steeds niks, maar haar gedachte werkte op topsnelheid.
Wou hij... Haar spreken...? Niet-niet weten waar Miyoko was ofzo...? Het was raar...
Ze deed een stapje opzij, zodat Zero erlangs kon en sloot de deur achter hem.
Ze ging weer op haar bed zitten en legde haar tekening weg.

Zero bekeek de kamer en hij zag Lily die iets verbergde..hij ging expres op de bed zitten en hij zetten zijn handen naar achteren. '' Vertel me hoe jij bent..want je was zoo verlegen..nu zijn wij 2en alleen..'' Het was zich opgevallen dat zij zich..stil hield..

Cosette kwam vrolijk de kamer binnenlopen, maar bleef vrijwel meteen stilstaan. Haar blik ging van Lily, naar de jongen en weer terug. 'Oh.. Stoor ik?' vroeg ze, terwijl ze moeite deed om een lachje in te houden.

Lily was opgelucht toen Cosette binnen kwam.
Ze had zich niet helemaal op haar gemak gevoeld bij Zero, maar ze wist niet goed waarom niet.
'Nee,'Zei ze snel tegen Cosette.'Je stoort niet.'

Cosette glimlachte. 'Gelukkig!' Ze bekeek de jongen. Wat haar meteen opviel waren zijn ogen. Ze hadden verschillende kleuren.

Zero bekeek het meisje die binnen kwam, haar opvallend blije humeur was niet te missen. '' Nee helemaal niet '' Zij hij non chalant. '' kom erbij '' Nu kon hij meer weten over de personen op deze school..

Cosette ging op haar bed zitten. 'Cosette d'Auvergne!' zei ze tegen de jongen.

Zero hij keek door naar de andere kant . '' Zero'' Zei hij..hij weigerde zijn gezicht..inclusief zijn ogen niet te zien..Hij vond iets raars..maar wel goed..aan dit meisje..

Cosette keek verbaasd naar de jongen, Zero. 'Is er iets?'

Hij keek terug naar haar. ''Wat je zit nu toch...wat wil je dan..'' Hij keek haar rustig aan en hij vond iets niet meer interresant..maar tsja..hij wou weer als Incubus meer weten..

Cosette trok haar wenkbrauw op. Ze vond hem maar raar. Nee, niet raar.. Dat is niet het juiste woord.. Eerder vaag. 'Hoe.. bedoel je?'