Kamer 8350; Lily en Cosette.

Ik heb geen zin om die hele naam te typen (A)

Simpele, tweepersoonskamer. Er staan 2 eenpersoons bedden en 2 kledingkasten. De muren zijn saaiwit, en de vloer heeft een houtkleur. Er is ook een kleine badkamer, met douche, toilet en wastafeltje.

Regels: Vrij, maar niet te weinig (A)
Toegang: Vrij voor Lily en Cosette, de rest klopt maar.

Lily loopt langzaam door de lange gang en kijkt op het briefje in haar hand.
Kamer 8348, kamer 8349...
Daar, kamer 8350.
Ze hoopde dat er al iemand was. Zij had de sleutel namelijk niet.

Cosette liep door de gang. Ze keek naar de kamernummers. Voor de deur van kamer 8350 zag ze een meisje staan. Snel zette ze een zo vriendelijk mogelijk glimlach op. 'Hoi! Moet jij ook hier zijn?' vroeg ze, terwijl ze de sleutel uit haar broekzak viste.

Lily keek opzij. Ze zag een meisje naar haar toe lopen, met een sleutel in haar hand.
Als antwoordt op de vraag van het meisje knikte ze, en deed een stap naar achter zodat ze erbij kon.

Cosette glimlachte en deed de deur open. Ze stak een sleutel naar het meisje toe. 'Ik denk dat deze voor jou bedoelt is.' De andere sleutel stopte ze terug in haar broekzak.

Lily pakte de sleutel aan en liep de kamer in.
Ze ging op 1 van de bedden zitten en keek om zich heen.
Het was een rustige kamer, en dat vondt ze fijn.

Cosette stond in het midden van de kamer. Met haar armen over elkaar geslagen keek ze door de kamer. 'Wat sáái!' Ze keek naar de witte, kale muren.

Lily moest onwillekeurig even glimlachen.
Ze begon langzaam haar koffer uit te pakken en legde een lief ijsbeertje bij haar kussen.
Haar kleren legde ze in een kast en daarna ging ze weer op haar bed zitten.

Cosette zuchtte. 'Ah well, saaiheid kan beholpen worden.' Ze begon haar kleding uit te pakken en in een kast te leggen. Vergeleken met de kamer waren haar kleren kleurrijk en vrolijk, met een paar donkere dingetjes.

Lily's kleren waren een beetje tussen die van Cosette en de kamer in.
Ze waren niet druk, maar ook niet saai ofzo.
Wel waren ze erg zwierig.
Lily deed haar mantel af en legde die over een stoel heen.

Cosette ging op het bed zitten. 'Hoe heet je eigenlijk? Ik ben Cosette d'Auvergne. Die achternaam mag je weer vergeten.' Ze glimlachte even.

Miyoko kwam vrolijk aanhuppelen, en klopte op de deur van Lily. Ze stapte binnen, en keek met grote ogen naar het nieuwe meisje. 'Wie..' stamelde ze. Snel liep ze naar Lily toe, en gaf haar een knuffel. Daarna richtte ze zich op het nieuwe meisje. 'Hi, Miyoko.' Sierlijk stak ze haar hand uit, en glimlachte,

Cosette keek op en glimlachte daarna. 'Cosette d'Auvergne!' zei zde vrolijk, terwijl ze Miyoko's hand schudde.

Miyoko knipperde even met haar ogen, toen ze de naam van het meisje hoorde. 'Oei, die ga ik zeker vergeten..' mompelde ze. 'Ben je nieuw hier?' Ja, het meisje was zeker nieuw, domme vraag. Anders had Miyoko haar al wel vaker gezien.

Cosette grinnikte. 'Ben ik gewent.' Bijna iedereen vergat haar naam, vooral haar achternaam. 'En, ja, ik ben nieuw hier.' Ze glimlachtte.

Miyoko ging naast Cosette zitten, en glimlachte. 'Aight, leuk. Ik weet zeker dat je het naar je zin zal hebben.' even slikte ze. 'Als ik wist dat er een nieuw meisje was, had ik wel wat lekkers mee gebracht, sorry!' ze lachte, en keek even naar haar schoenen.

Cosette lachte. 'Maakt niet uit hoor.' Ze was niet echt een snoepfan. Helemaal niet zelfs.

Miyoko grinnikte. 'Je komt zeker uit Frankrijk, aan je naam te horen?' Miyoko vond Cosette wel een aardig meisje, dacht ze. In ieder geval beter dan die Mido, dat was zo'n.. aparte jongen. Met een glimlach keek ze naar Cosette, vooral naar haar prachtige roze haar. Miyoko hield van roze, het was haar lievelingskleur .

Cosette knikte. 'Klopt!' Ze glimlachte weer even. 'Jij uit Japan, I guess?' Ze kende, in Frankrijk, een Japans meisje, dus ze wist hoe de namen ongeveer klonken.

Miyoko grijnste. 'Ofcourse! Welke andere idioot heeft anders zo'n idiote naam.' ze grinnikte. 'Oke, die zin was echt.. fout.' Miyoko was nog nooit in Frankrijk geweest. Het leek haar ook niks aan, eigenlijk. Die Franse taal was zo moeilijk!

Cosette lachtte. 'Ik ben een keer in Japan geweest,' zei ze. 'Het is een mooi land.' Ze dacht terug aan haar vorige vakantie in Hokkaido.

Lily stond op.
'Hee Miyoko!' Zei ze blij dat ze haar zag.
Toen wende ze zich tot Cosette.
'En ik ben Lily Mella,' Zei ze vriendelijk glimlachend.
Door de komst van Miyoko was ze plotseling veel vrolijker geworden.

Miyoko stak een peace teken op. 'Kawaii! Waar was je in Japan?' ze vond het meisje nu al aardig. Zij had waarschijnlijk veel geld, want een ticket naar Japan is erg duur. Miyoko glimlachte naar Lily, en stak haar tong een stukje uit, terwijl ze haar wangen opbolde.

'Sapporo!' zei Cosette vrolijk. 'En ik was 5 dagen in Tokyo. Het enige nadeel was dat ik niks verstond van wat de mensen zeiden.' Ze grinnikte. Haar japans bestond uit 4 woordjes.

Miyoko lachte zoals gewoonlijk, hard en aanstekelijk. 'Haha, nee dat begrijp ik. Als ik in Tokyo ben, versta ik ook de helft niet hoor. Ik heb een "plat" accent.' ze glimlachte. 'Maar ik vind het in Tokyo té druk..' ze draaide haar ogen, en stak haar tong uit.