Sportvelden

Miyoko trok haar wenkbrauw op, en zuchtte. 'En dan vind jij het gek dat je geen vrienden meet over houd?' ze schudde haar hoofd, en draaide zich naar Toush. 'Nou, ik ga maar. Ik zie je straks nog wel een keer.' Even stak ze haar hand op, en liep met opgeheven hoofd weg. 'Domme snol..' mompelde ze.

Toushirou's gezicht betrok door de bitchfight en hij hield zijn handen omhoog. 'Hé, chill een beetje jij' zei hij tegen Yumiko, al hoopte hij vurig dat Miyoko het nog een beetje op zou vangen om niet de moed in haar schoenen te laten zinken. Ymuiko had haar hoogstwaarschijnlijk in vier stukken ergens in het meer gedumpt, als ze was gebleven, maar toch.

Eenmaal toen Miyoko uit het zicht was richtte ze zich weer op Toushirou. 'Altijd als ik met jou wil praten, of als ik iets wil vertellen, komt dat mislukte barbiepopje aanhuppelen.' zei ze geïrriteerd.

Toushirou lachte om Yumiko's irritatie. 'Je klinkt precies als Scarlett' zei hij met een enorme grijns, expres om haar een beetje de plagen. 'Ik denk dat het toeval is. Maar hé, misschien ben je wel vervloekt. Ik natuurlijk niet, want ik vind haar wel aardig'

Yumiko gromde even na zijn opmerking over Scarlett. 'Je bent een idioot dat je zo'n idioot mag.' bromde ze, terwijl haar irritatie al zakte aangezien het kind buiten beeld was.

Toushirou grijnsde. 'Arm meisje' zei hij met een gefaked pruillipje. Hij plofte weer neer op de grond en maakte een random ijsfiguurtje, wat hij wel vaker deed als hij zich verveelde. Het leek als je heel goed keek misschien op een stuk gatenkaas. Geen ijssculptuur carrière voor hem dus.

'Pff ik wil zo graag niveau drie bereiken. Ik wil kunnen teleporteren, en energie bij mijn tegenstander opzuigen en zelf hergebruiken. Niveau drie is gewoon een stuk beter dan niveau twee. Twee suckt.' Ze verheugde zich enorm op haar examen.

Toushirou slikte. 'Dan kan je me echt vermoorden ofzo' zei hij huiverend. Eigenlijk was telekinese een best zieke specialiteit. 'Dan kan ik je maar beter te vriend houden'

Yumiko grijnsde even. 'Maar dat is al van het begin af aan.' zei ze lachend. 'Nee hoor, Tou. Ik zou jou nooit wat doen, al maak je me nog zo boos. Jij de enige hier die ik kan vertrouwen.'

Toushirou glimlachte. Eigenlijk voelde hij zich behoorlijk gevleid door dat compliment en hij voelde zijn wangen toch een klein beetje roze worden. 'Ehm, dankje' stamelde hij onzeker. 'Nouja, ik durf eigenlijk niemand aan te vallen omdat bijna iedereen me mag. Stom eigenlijk' voegde hij er met een ietwat hoge stem aan toe.

Yumiko glimlachte even. 'Dat komt omdat je zo'n allemans vriendje bent. Enne.. ik niet. En dat is nog een understatement.' zei ze terwijl ze even op haar achterhoofd krabte. 'Maar ik ben de kwaadste niet, je moet me gewoon niet boos maken, irriteren of vervelen.' zei ze nog steeds glimlachend, alleen dit keer iets minder.

Toushirou glimlachte. 'Ja, dat geloof ik wel' zei hij zacht. Hij klopte een paar keer op haar hoofd. 'Ik weet in ieder geval dat je aardig bent. Maar tegen een select groepje mensen' voegde hij er nog snel aan toe. 'Ik denk alleen niet dat Miyoko daarin zit'

Yumiko grinnikte even. 'Dat zeker niet, maar daar heeft ze zelf voor gezorgd.' zei ze zacht. 'Máááár moet jij nog iets oefenen? Ik heb zin om te trainen, voor jou dan. Ik kan mijn aanvallen en verdedigingstechnieken van niveau 2 wel dromen.' De laatste zin sprak ze nog al verveeld uit.

Toushirou lachte. 'Kun jij niet beter zelf trainen? Ik bedoel, als je binnenkort examen hebt moet je het ook wel een beetje op peil houden.. En ik vind het echt vervelend, ik pik aanvallen leren ineens steeds sneller op. Niveau drie gaat al best goed.. tja, of het moet als het helemaal ontwikkeld is echt super zijn of zo' zei hij met een schuin hoofd.

Zero liep het veld op en zag een paar mensen, hij liep naar een boom toe en zetten er een blad op, Hij liep langzaam naar achteren en hij bestudeerde eerst ze omgeving. Hij zag Toushiro, Yumiko, en nog 1 iemand op de bank met een pop bezig. Hij deed ze ogen dicht en begon ze krachten te bundelen.

Yumiko schudde haar hoofd. 'Niveau twee zit er al helemaal ingestampt. Jij kan denk ik beter met niveau drie oefenen.' Ze had echt geen zin om haar aanvallen nog maals te oefenen.

Toushirou grijnsde. 'Oké dan' zei hij droogjes, waarna hij opstond. Hij klopte zijn kont even af omdat er grassprietjes op zaten \o/ en stak zijn hand uit om Yumiko omhoog te helpen.

Yumiko knikte en nam Toushirou's hand aan, als hulpje om op te staan. Ook zij klopte even haar jurk af. 'Give me what you got.' zei ze grijnzend. Ze zou haar best doen, maar ze wist dat Toushirou nu eenmaal meer gevorderd was dan zij zelf.

Toushirou knikte hoopvol en ging klaarstaan. Hij wachtte even om Yumiko wat tijd te geven en wist toen een aardige tornado van wervelkou te creëren, niet veel hoger dan twee meter, maar Yumiko was ook niet zo groot. Het verbaasde hem dat hij tegenwoordig best snel aanvalde. Hij grijnsde blij, ook al wist hij niet eens of Yumiko hem houden ging of niet.

Yumiko's ogen werden even groot, maar niet veel later vernauwde ze ze tot spleetjes. Ze maakte een onzichtbare glaswand die ze voor de tornado plaatste. Ze zag echter de glaswand na zo'n 10 seconden breken, waarna ze snel aan de kant sprong. 'Verdomme.' mompelde ze.

Toushirou begon niet meteen te juichen om zijn overwinning, maar keek eerst of Ymuiko oké was. Kennelijk was ze opzij gesprongen. 'Oké dan!' riep hij blij, waarna hij iets te enthousiast met zijn armen begon te zwaaien en er uit zijn rechter hand ineens een straal sneeuw spoot, die langzaam naar beneden dwarrelde.

'Ehh.. juist ja.' zei ze terwijl ze even grijnzend naar de sneeuw keek. Verrassingsaanval. Ze grijnsde even kort en schoot toen plots een energiestraal op Toushirou af.

Toushirou staarde verbaasd naar zijn sneeuw toen hij ineens iets lichts op hem af zag schieten. Hij vloog een stukje naar achter toen hij hem raakte, en rolde over de grond. 'Dat was gemeen!' riep hij naar Yumiko, terwijl hij langzaam overeind kwam, en opnieuw zjin kleding af moest kloppen.

'Het was gewoon zo verleidelijk.' zei ze grinnikend, waarna ze weer klaar ging staan voor een volgende aanval van Toushirou.

Toushirou grijnsde. Hij had eigenlijk wel zin in een geintje, en daar was glibbergrond ideaal voor. Hij concentreerde zich, en al snel werd de grond in een straal van tot zo'n twee meter van Yumiko af veranderd in een glad oppervlak van glanzend ijs. Hij grijnsde.