Het meer+omgeving.

Marauwdon ging zitten en zuchte "Geen idee....en dat is denk ik het probleem juist..." hij keek naar de lucht en glimlachte even om zijn eigen onbenul.

Lily kneep haar ogen een beetje samen.
'Hmm...'Zei ze.'Lastig.'
Ze zuchtte.
'Maar je komt er wel uit.'Zei ze.'Je moet niet allemaal dingen tegelijk willen verklaren, begin met 1 of 2 dingen.'

Marauwdon knikte "Ja...maar alles lijkt zo ingewikkeld..." verloren herrineringen kwamen terug in fragmenten, een klein meisje met grote gele ogen en groen haar maar hij herkende haar niet.
"Ik begin dingen te herrineren die volgens mij helemaal niet hebben bestaan.....en ik voel dingen die ik niet hoor te voelen..."
De glimlach van het meisje stond helder en sterk op zijn geheugen gebrand maar hij kon zich niet herrineren waar hij haar had gezien.

Lily glimlachte meelevend.
Ze pakte zijn hand vast.
'Met dit soort dingen moet je het gewoon laten komen.'Zei ze.'Probeer niet zelf dingen te herrineren.'

Marauwdon knikte en zuchte even diep "..Je hebt gelijk...problemen lossen zichzelf meestal wel op.."

Lily knikte.
Ze glimlachte even en keek toen naar haar spiegelbeeld in het water.

Mauw keek naar de lucht en sloot even zijn ogen "..Ik wou dat ik me haar kon herrineren..." het kleine meisje glimlachte nog altijd naar hem maar om de een of andere reden kreeg hij er een slecht gevoel bij.
"Misschien heb ik haar ooit gezien....misschien wel gekend...ik mis een groot deel van mijn verleden..."

Rusine liep vrolijk het grasveld dat langs het meer lag op. De zon scheen op haar gezicht en ze was gewoonweg vrolijk.

Lily liet zijn hand los en stond op.
Ze rende naar haar tas en haalde daar haar tekenboek en een potloot uit.
Ze liep snel weer terug.
'Probeer haar te tekenen, misschien helpt het als je het beeld een tijdje voor je kan zien.'Zei ze terwijl ze hem het boek en het potloot gaf.

'Hmm, we'll see about that,' mompelde Scorpio. Het was niet dat hij een hekel had aan meren, maar hij wist nu al zeker dat het zo'n vrolijk plekje was waar de zon helder scheen en de bloemetjes schitterden. Bah.

Marauwdon pakte het papier aan "Euhm....ok...misschien helpt het wel..." zachtjes aan begon hij te tekenen, het beeld in zijn gedachte was nogal helder, een klein meisje met lang groen haar en gele ogen die naar hem glimlachte.



((http://animehistory.files.wordpress.com/2009/07/01.jpg))

Rusine liep naar het bankje waar ze de eerste keer ook had gezeten, onder de enorme wilg in de schaduw waar de zon niet in het water schitterde. Heel even liet ze haar vingers over de eeuwenoude in het hout gekraste teksten van verliefde koppels, vrienden en vijanden. Daarna ging ze zitten. 'You don't like it, do you?' vroeg ze hem met een half teleurgestelde blik.

Lily keek toe terwijl hij tekende.
Ze zei niks omdat ze hem niet van zn concentratie wou afleiden.

Lune-Chan liep langs de waterkant, terwel hij zacht een paar liedje zong. Hij was in zijn rust-trance en het rare gevoel wat hij had gekregen
van de pillen was weg getrokken, hij zag alles weer helder en zijn gedachten stonden weer op 100 procent, of hoewel..

Scorpio ging naast haar zitten en keek haar eerst een tijdje aan, maar liet zijn ogen vervolgens naar het meer wandelen. Als je het meer van dit plekje bestudeerde had het iets speciaals. Hij keek op toen Rusine weer begon te praten, en wachtte even met antwoordden. Haar toon klonk half teleurstellend wat hem schuldig liet voelen. En dat had hij bijna nooit. 'Err, nee .. ik - .. It's okay, from this point then ..' antwoordde hij, en glimlachte zwakjes voor het eerst. Hij meende het wel.

Marauwdon liet de tekening zien en zuchte "...Zo iets...alleen dan beter" hij fronste met een glimlach en sloot zijn ogen "Maar waar ze vandaan komt....geen idee..."

Lily knikte.
'Het komt vast nog wel.'Zei ze.
Ze keek naar het water.
'Je moet nu je gedachte afleiden. Kom nog even zwemmen, ik heb een grot ontdekt, onder water. Het is er erg stil en heel mooi.'

((Kmoet eten en dan me vader helpen dag dag))

Miyoko kwam aangelopen, ze zag dat het best druk was. Ze liep een stuk verder, en ging tegen een grote eikenboom zitten. Haar iPod-oortjes deed ze in haar oren. Ze dacht na over Iris, Lune en Mauw-Chama. Vond ze Mauw leuk? Toen dacht ze verder over Lune. Ik kan Mauw niet leuk vinden, want dan haat Lune me. Maar ik kan Lune niet leuk vinden, want dan haat Iris me.. er biggelde een traan over Miyoko's wangen.

Shimara zat met haar rug tegen een boom aan en hield haar ogen dicht. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat ze sliep. Maar dat deed ze niet, ze was klaar wakker.

Verveeld liep Yumiko langs het meer, terwijl ze tegen een blikje aanschopte wat er zojuist had gelegen. Dode boel..

Miyoko zag dat Yumiko er aan kwam. Ze liep op haar af. 'Ehm, Yumiko.. kan ik even met jou praten?' hakkelde ze

'Doe wat je niet laten kunt.' zei ze met een gemeen lachje erbij. Met haar standaard evil look keek ze Miyoko aan.

(( XD standaard evil look, ahh i like ))

Miyoko keek Yumiko bang aan. 'Ik, ik.. wil geen ruzie meer Yumiko.' ze slikte hard. 'Het was nooit mijn bedoeling, om je uit je rust te halen.' en ze keek naar de grond

Lily lag nog steeds in het water.
Ze had nu even wat rust nodig.
Ze haalde diep adem en dook onder water, naar de opening van de grot.
Ze ging er doorheen en kwam weer bij het kleine eilandje uit.