Ondergrondse gang

Vlakbij het meer is een ondergrondse gang. De ingang bevind zich in een holle boom. Het is vrijwel niet te zien, maar het is er wel degelijk. Wel is de ingang enorm gammel, en staat hij op instorten.

Toegang: Alleen Nicholas en Yumiko
Regels: /

Yumiko liep richting het meer met haar boek. Ze hoopte dat ze zich hier wel kon concentreren. Er was immers niemand op het moment. Ze ging tegen een boom aanzitten en sloeg haar boek open. Eindelijk kon ze rustig lezen.

Nick, die aan de andere kant van de boom zat, hoorde iemand neerploffen. Hij had al een tijdje naar de boom gestaard. Hij was hol, maar hij was niet van plan om in zijn eentje een gang in te gaan. Hij keek om het hoekje."Yumi!" zei hij. Gelijk begon hij te kletsen."Ga je mee deze boom in? Er zit een gang achter, maar ik wil niet alleen gaan. Het is niet dat ik niet durf, maar.." hij stopte met praten. Even."Ga je mee?"

Yumiko snoof even en keek op. Nicholas. Eigenlijk was hij wel de laatste waar ze nu zin in had. Hij had hun vakantie afgezegd, en dat had ze hem nog niet vergeven. Bovendien had hij haar de deur uitgezet, ook niet leuk. En bovendien geloofde ze hem niet. 'Ja vast, en er wonen ook vast kabouters in.'

Nick haalde zijn schouders op. Als ze zo zou doen.. dan ging hij toch maar alleen. Hij wou niet wachten. Hij stapte de boom in en kroop door de gang naar beneden. Hij maakte een vuurbal in zijn handen en verlichte de gang.

Yumiko zag Nicholas ineens in de boom verdwijnen. What the fuck? Zou hij dan geen geintje hebben gemaakt? Ze stond op, waardoor haar boek op de grond viel. Ze had het niet eens door dat ze het vergat. Ze ging het gat door, maar gleed uit. Een luid gerommel was te horen, waarna het pikdonker werd in de gang. 'Ehh oops?'

Nick draaide zich om, zijn vuurbal VERLICHTTE!!!! alles nog."Wat heb je gedaan, trut? Wil je ons dood hebben ofzo?" siste hij. Het floepte er uit. Hij keek naar de grond. Maden. Maden!?

'DENK JE GODVERDOMME DAT IK DIT EXPRES DOE?' schreeuwde ze. Ook Nick's vuurbol ging uit op het moment dat de gang instortte, alsof het de magie blokkeerde. Zij zelf kon ook niet echt veel meer zien.

(( als ik dit niet doe dan zou Yumiko ook gewoon kunnen teleporteren dus ja XD ))

((jij mag niet beslissen of zijn vuurbal uit ging dus hij blijft aan!!!))

Nick keek rond met de vuurbol."Oké.. wat nu?" Hij zuchtte, en leunde tegen de wand van de gang. Hij had niets aan de vuurbol, alleen dat ze nu konden zien. Door die vuurbol kwamen ze er echt niet opeens uit."trouwens, waarom heb je nu opeens zo'n hekel aan mij?"

(( oke XD ))

'Je zei onze vakantie af.' mompelde ze. 'WACHT EENS! Ik kan teleporteren!' ze probeerde het. Even verdween ze, maar op dezelfde plek kwam ze terug. Verwonderd keek ze om zich heen. 'Het werkt niet.' zei ze bijna fluisterend.

Nick gromde."Ik werd gevraagd om met iemand anders op vakantie te gaan. Japan is toch net iets spannender dan London, en ik wou niet dat er nog iets tussen ons zou gebeuren. Snap je." hij keek rond en ging op de grond zitten.

'Dan had je het ook niet aan moeten bieden.' zei ze quasi beledigd. 'En sowieso hoefde er van mij niets te gebeuren, just like friends. Maar dat zit er blijkbaar ook niet meer in.' Ze leunde tegen de "muur" aan.

Nick schudde zijn hoofd."Daarvoor zitten we al te diep bij elkaar in het hart voor," zei hij, en hij keek omhoog naar haar. Hij zuchtte.

'Ik kan je eruit trekken.' zei ze op een enorm serieuze manier. Eigenlijk meende ze het ook gewoon, al klonk het enorm dom.

Nick knikte."Doe je best. Ik zal niet tegen stribbelen. Eigenlijk verdwijn ik het liefst nog uit iedereens hart," fluisterde hij. Behalve uit dat van Carter..Ik bedoel Rusine Maar dat zei hij niet hard op.

'Goh wat doen we lekker depressief.' zei ze terwijl ze met haar ogen rolde. Ze plofte neer op de grond en leunde tegen de muur aan. Hoe moesten ze hier ooit uitkomen? Waarschijnlijk was de ingang ook de enige uitgang geweest..

Nick stond op en begon door de gang te lopen, zonder om op Yumiko te letten. Hij rilde, en maakte de vuurbal groter. Hij haalde zijn neus op en streek weer door zijn haren. De gang maakte een bocht, en hij liep mee.

'Hé wacht eens op mij.' Ze zette haar versnelling in en was binnen een seconde naast Nicholas, aangezien ze met versnelling zo'n 70 km/u ging was dat niet zo moeilijk.

Nick zuchte."Kon je niet gewoon daar blijven?" katte hij. Hij liep wat door de gang. Op een gegeven moment stonden ze bij een ondergronds meer. Er waren meerder gangen, meerder ingangen. Hij slikte."Godscrimineel."

'Nee.' antwoordde ze slechts. 'Oké Nick, ik heb geen zin in echte ruzie dussehh.. let's just forget about it?' zei ze met een gemaakte glimlach erbij, die omging in een enorm verbaasde blik toen ze het meer zag. 'Jesus christ.'

Nick mokte wat."Nee, niet 'just forget about it'. Daar heb ik helemaal geen zin ik." Hij keek haar aan. Toen keek hij haar het meer."Zwemmen?" zei hij grijnzend. Het water was prachtig helder. Helderder dan het nieuwe meer.

'Wat dan? Moeten we nog jaren hierover door mopperen?' vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'You first.' Ze wilde eerst even kijken. Misschien was het meer wel enorm koud.

"Ja, gezellig." Nick keek haar niet aan toen hij zijn shirt en broek en schoenen uittrok. Alles behalve zijn boxer. Toen sprong hij in het water."GOSH GOSH GOSH. Wat een heerlijk water."

'Oke vooruit.' mompelde ze. Eigenlijk wilde ze helemaal niet uit de kleren. Maar aan de andere kant had ze toch niets meer te verbergen voor hem. Ze trok haar jurk en schoenen uit en ging daarna eerst even zitten met haar teen in het water. Het was niet koud, ook niet echt warm. Het was gewoon.. perfect.

Nick zwom rond, vrolijk. Hij werd helemaal gelukkig van dit water. Hij lachte en dook onder water. Opeens werd het water ijskoud, en benam hem de adem. Hij trappelde wild met zijn voeten, en zwaaide heen en weer met zijn armen.