De treurwilg

Terra schudden zijn hoofd "Nee bedankt....ik eet niet echt meer..." hij zuchte, sinds de steen was gebroken smaakte alles anders en vulde niks meer.

'Echt niet.. Je doet toch niet aan de lijn he?!' Lune keek Terra bezorgt aan, 'het is hartstikke goede chocolade! YamYammie!' hij maakte een suf gebaar, hij leek op iemand die in een reclame spotje speelden.

Terra moest even lachen "Nee joh...ik heb zo`n speciaal dieet....ik drink alleen nog maar" hij glimlachte en keek naar de regen die ongenadig neer bleef kletteren.

'Oké dan.. ' Lune rilde, 'het's koud..' zei hij met trillende lip. 'Ik ga maar weer eens terug, naar de school.'

Terra keek hem rustig aan "Ok..." hij knikte en bleef droog zitten, hij had nog geen behoefte om terug te gaan.

'Dan ehm, zie ik je nog wel..?' Lune stak zijn hand op, en raapte de teken spullen van de grond, 'oh en Terra, eh bedankt.. Van dat daarnet,' Lune blooste even, en draaide zich snel om.

Mimiko kwam aangelopen. Toen ze Lune en Terra zag bleef ze even op een afstandje staan. Zou Terra het hem ook laten zien? Langzaam liep ze naar hen toe en ze keek ze even afwezig aan. Haar hersenen waren nog niet helemaal bij het moment en na een veel te lange tijd afwezig gekeken te hebben zei ze pas iets. 'Hee', zei ze nog steeds even afwezig als ze had gekeken.

Lune wou net weglopen, maar zeg dat Mimi aan kwam lopen, 'Hoi Mimi..' hij werd van rood naar spier wit, de woorden hoi Mimi kwamen er nogal raar uit.. Zijn stem schoot over.

Mimiko keek hem verbaast aan. 'Gaat het wel?', vroeg ze bezorgd. Lune's gezicht was totaal wit geworden bij het zien van haar en ze dacht dat het aan haar lag. Snel keek ze even naar haar kleding. Alles zat goed..

NEW

Lily liep samen met Shayla op de treurwilg toe. Het was er stil, precies zoals ze verwacht had. De stam was oud en hij leek nog treuriger te hangen dan een normale treurwilg. Maar het kon haar niks schelen, want het was op het moment 1 van de rustigste stukjes van MHS.

Shayla liep samen met Lily naar de wilg. Even verminderde ze haar tempo, toen ze de geur opving van het vreemde groene meer. Het rook sterk naar een onbekende geur, maar ze probeerde het te negeren. Tegen haar hoofd kwamen de hangende takken en bladeren, wat een kietelend gevoel gaf.

Lily liep naar de boom toe en klom 1 tak hoog, zodat ze net boven de blaadjes uit kon kijken. Ze keek even het terein rond en klom toen weer naar beneden. Ze ging zitten en leunde tegen de boom aan. Ze keek Shayla even aan. 'Is er iets?' Vroeg ze toen ze haar uitdrukking zag. Zelf wierp ze even een onwillekeurige blik op het meertje, dat er hevig op los borrelde en siste. 'Weet jij wat dat is?'Vroeg ze, met een vlaag van walging in haar stem doorklinkend.

((Ik moet zo gaan, misschien nog 1 bericht ofzo...))

Fabian liep wat onderzoekend rond, ergens vlakbij een treugwilg bleef hij staan. Hij zag meisjes. Meisjes. Hij glimlachte en bleef op een afstandje naar ze kijken. Hij zei niets en liet zijn handen even door zijn haren glijden. Daarna liet hij zijn ogen over beide meisjes glijden. Maar verzette verder geen stap.

Shayla schudde haar hoofd en fronsde haar wenkbrauwen nadenkend. 'We zijn niet meer alleen.' Zei ze opeens na een lange stilte en draaide zich een beetje richting Fabian nadat ze zijn aanwezigheid gevoeld had. 'Een nieuweling.' Deelde ze mee aan Lily.

Hij zette een paar passen dichterbij. Hij had duidelijk gehoord wat het meisje zij. Ze was toch niet achtelijk? Ze wist toch wel dat hij het dan ook wel kon horen. Hij glimlachte zelfverzekerd. 'Een nieuweling, dat klopt. Nu ben ik tenminste nog nieuw.' Hij keek naar het andere meisje, herkende haar van het dak, maar negeerde het. 'Ik ben Fabian. Dus ehm dit is jullie chillplek?'zei hij om een gesprek op gang te zetten. Hoewel om eerlijk te zijn hij hield niet zo van praten.

Shayla trok even haar wenkbrauw op, maar trok uiteindelijk licht haar mondhoeken op, waardoor het leek alsof ze een beetje glimlachte. 'Shayla, Shayla Tsumarino.' Zei ze met een beetje wantrouwe in haar stem. 'Het is niet echt ONZE hangplek nee. Dus maak je maar geen zorge, de plek is vrij voor iedereen.'

'Oh, daar maakte ik me ook helemaal geen zorgen om.'zei hij op een directe toon. 'Al moest ik weg, dan zou ik nog blijven. Al was het alleen maar om naar jou te kunnen kijken.' Hij zette een pas dichterbij en staarde naar het meertje. Daarna richtte hij zijn blik weer op Shayla. 'Ik denk dat deze plek mij wel gaat bevallen.'zei hij meer tegen zichzelf dan tegen Shayla.

Alecia wou net naar Shayla toe lopen toen ze zag dat ze niet alleen was. Ze had haar iets willen vragen maar durfde niet dichterbij te komen vanwege ze niet alleen was.

((Die versiertrucs helpen niet op Shayla, ze is zo slecht met realties XD))

Shayla haar ogen werden groot van verbazing en ze trok uiteindelijk ook haar wenkbrauw nogeens op. 'Juist...' Zei ze en draaide met haar ogen. 'Je bent hier pas een paar seconden en ik weet nou al wat voor een type jij bent.' Na die woorden draaide ze zich weer richting Lily terwijl ze zich liet neervallen op het gras.

Hij grijnsde breed en ging dichterbij haar staan. 'Een mensenkennis heb je dus. Dat is mooi.'zei hij knipogend. 'Trouwens ik hou ervan dat meisjes meteen voor me gaan liggen. Ben ik overigs ook wel gewend.'zei hij grijnzend en nam haar helemaal in zich op. Hij hield wel van zulke typjes, niet om iets mee te doen. Maar om ze gewoon zenuwachtig te maken of hun te irriteren. Daar kon hij van genieten en hij wist dat het fout was. Maar het maakte hem niks uit.

Shayla schoot meteen op en ging overeind zitten na die woorden. Wat denkt die gast wel niet? Komt net hier naar binnen gewandeld en meteen BOEM!? Ze wierp een vernietigende blik naar hem toe, terwijl ze zich moest inhouden hem niet weg te blazen met een wervelwind. Dat had ze nog nooit mee gemaakt, dus hoe moest ze zich hier tegenover gedragen?

Alecia wachte ff af tot wanneer die gast weg ging. Er was iets dat haar niet beviel dus besloot ze maar ver uit zijn beurt te blijven.

'Het neemt je de woorden uit de mond of niet schat?'zei hij glimlachend en hij ging naast haar zitten. 'Dus .. Shayla.' - 'Waar komt die naam trouwens vandaan? Het klinkt best .. erotisch. Vind je niet .. Shayla?' Deze keer haalde hij extra nadruk op haar naam. Gewoon om het haar nog ongemakkelijker te maken dan ze al had.

Shayla zette van irritatie haar nagels in het gras en ze beet hard op haar tanden. 'Sch... Scha... SCHAT!?' Dit klonk niet meer geïrriteerd, maar gewoon kwaad. Ze was zo kwaad nu, dat ze niet eens meer de aanwezigheid van Alecia opmerkte. 'Luister eens glibber, ik ben niemand zijn schat, dus zeker die van jou niet!' Riep ze kwaad en drukt hard met haar wijsvinger op zijn borst. Zelf vond ze dat ze zich nog aardig wist in te houden, maar ze had het gevoel dat dit niet lang meer zo door zou gaan.

Alecia keek verast op. Ze had Shayla nog niet zien kwaad worden en wist eigenlijk ook nog niet van wat Shayla kwaad werd. Nu was dat al een stuk duidelijker.