De Holle Boom.

Te titel zegt het al, er staat een hele dikke boom in het midden van het bos, hij is helemaal hol van binnen waardoor je naar boven kan klimmen. Als je in de top bent kan je er weer uitklimmen en op de takken zitten, je hebt dan een uitzicht over het hele bos.

Personen; Er is niet veel ruimte om te klimmen dus eentje kan er in klimmen, en er kunnen er 3 boven zitten. Er om heen kan natuurlijk ook, maar niet té veel, dus. Iris heeft de boom ontdekt, dus niemand weet dat deze boom hol is en dat je naar boven kan klimmen.
Regels; Houd je aan de aantal personen, please.

IRIS HEEFT LUNE MEEGENOMEN NAAR DE BOOM EN..
..ALICA EN YOKO-CHAN HEBBEN HEM ONTDEKT.

Iris dwaalde een beetje rond, ze zag een grote boom staan, veel groter dan alle andere bomen. Ze liep er een rondje omheen met haar rond de boom, aan de achterkant ontdekte ze een hol gat. Ze stak haar hoofd erin en keek naar boven, ze zag een lichtstraal van boven. Ze kroop erin en spreidde haar voeten zodat ze naar boven kon klimmen. Uiteindelijk bij de top klom ze eruit en klom op een tak. Ze zag allemaal bomen, ze had een uitzicht over het helebos, ze keek naar de andere kant en zag MHS, ze glimlachte. Dit moet ik aan Yoko-chan vertellen.. Of nee, als Lune rust wil, aan Lune, ze grijnsde.

---- New ----

Iris trok Lune mee, 'Kijk!' zei ze enthousiast terwijl ze naar de boom wees. Ze grijnsde, ze wist wel dat Lune niet begreep waarom het zo bijzonder was omdat het holle gat aan de andere kant was.

Lune keek droog naar de boom, 'wow wat en mooie boom..' zei hij sarcastisch.

Iris moest lachen, ze liep naar de achter kant van de boom, ze staarde naar het gat. Ze volgde de boom naar boven, ze knikte naar Lune dat hij er in kon. Ze grijnsde geheimzinnig.

Lune kroop naar Iris, hij keek om zich heen, 'gaaf..' mompelde hij terwel hij omhoog keek. Hij snoof de lucht van het hout op, 'waar neer heb je dit ontdekt?' vroeg hij toen aan Iris.

Iris grinnikte, 'Gister,' zei ze zacht. Ze keek over de bomen heen naar MHS. Ze zag wat kinderen voorbij rennen, ze luisterde naar hun gegil.

Lune krabbelde wat aan het hout, 'net een geheime schuilplaats..' hij keek alsof hij een jongentje van 5 was en een nieuwe race auto had gekregen. 'Kei Kikke..'

Iris had nog steeds een big smile op haar gezicht, 'Nou, weetje ik dacht misschien van wege..' haar glimlach verdween. '.. Mauw enzo.. Wil je, weetje wel, alleen zijn,' zei ze zacht. Ze werd een beetje rood, dus keek ze de andere kant uit.

Lune snoof even, 'Mauw was gewoon een lul.. Hij heeft me niet eens gedag gezegt en ik heb maar 1 smsje van hem ontvangen,' Lune ging nonchalant met zijn hand door zijn haar. Maar diep van binnen was hij nogsteeds verdrietig, ookal wist hij best dat hij genoeg andere liefde's na mij zou kunnen krijgen..

Iris schrok even, 'Lune, je vergist je, je maakt het jezelf alleen aar moeilijker als zegt dat Mauw een lul is,' zei ze streng. 'Mauw was aardig, en je moet het nou eenmaal accepteren dat hij geen gedag heeft gezegd, want misschien was hij bang om overgehaald te worden,' ze zuchtte even en het zou haar niets verbazen dat hij nu tegen haar zal schreeuwen en weggaan. Nouja, hij komt er wel overheen.. Ze keek naar beneden, naar de grond.

Lune haten het als hij iemand anders haar of zijn gelijk moest geven, 'Mauw was wel een lul..' snauwde hij. Hij sprong op, maar knalde met zijn hoofd tegen een stuk hout aan, 'gotver..'

Iris haalde haar schouders op, 'Wat jij wilt, maar ik vind Mauw geen lul, want ik had precies hetzelfde gedaan,' zei ze zacht. Ze horde een 'bonk', daarna richtte ze haar hoofd op Lune, ze grinnikte en keek de andere kant weer uit. Hij weet heus wel dat hij fout zit..

'Wat weet jij nu van Mauw af? Nee jij bent nooit verlieft geweest of gedumpt. Je hebt geen idee hoe het is als je merkt dat de gene waarvan jij denkt dat het de ware was je zomaar verlaat.' Lune kreeg een kop als een tomaat. Elk woord sprak hij met een zachte slis. 'Jij weet daar helemaal niks van..' toen kroop hij door het gat de boom uit. En beende kwaat weg.

Iris keek met een neutrale blik na, Eikel, je weet helemaal niks van mij af, je praat BIJNA NÓÓIT met me, en dan zeg je dat ik nooit heb gehad.. ze werd kwaad, 'Ja, GA MAAR WEG, VLUCHT MAAR VOOR DE WAARHEID,' riep ze boos. Ze schrok van zichzelf en hield haar handen voor haar mond. Ze merkte dat ze de laatste tijd meer gedurft had, ze werd veel eerder boos schreeuwde vaak. Ze kreeg tranen in haar ogen omdat ze zo medelijden met Lune had, ze beet op haar lip om zich in te houden. Ze keek beschamend de andere kant op. Ja, laat me maar alleen, alweer.. Net zoals me ouders..

'JE WEET HELEMAAL NIKS VAN MIJ!' gilde Lune terug, hij huilde niet. Dat deed hij nooit, maar toch voelden hij een slap gevoel in zijn onderbuik, hij raakte iedereen kwijt..

Iris gaf hem gelijk, 'Ik mag dan wel niks van je weten, maar.. MAAR, laat maar..!' riep ze. 'Bedankt Yoko-chan,' zei ze zacht. Doe normaal, Lune! Ze was helemaal in de war en wist niet meer wat ze moest zeggen. Ze was boos, ze was verdrietig, ze had medelijden, maar GÉÉN zelfmedelijden en dat verbaasde haar het meest.

((Wat een drama DX))

Lune was terug naar het school terrein gerent, en had de woorden van Iris niet meer gehoort.

Iris zuchtte en klom naar beneden, ze liep naar MHS.

~ New ~

Iris liep haastig naar háár boom, ze klom in het gat naar boven. Ze ging op haar lievelings tak zitten en keek over het bos uit. Ze dacht weer terug aan Lune, hoe boos zij was hoe kwaad hij was. Ze zuchtte, daarna keek ze naar de plek waar Lune had gezeten. Ik had het hem nooit moeten vertellen..

Miyoko liep een beetje rond, en kwam een grote boom tegen. Ze zag dat er een of ander gat in zat, dus ze stak haar hoofd er door. Behendig kroop ze het gat in, totdat ze Iris zag zitten. 'Ier!' Miyoko was vrolijk, wat je ook wel aan haar stem kon horen

Shayla liep buiten wat rond, opzoek naar wat rust en een plek die ze nog niet kende. Dat deed ze vaker, om dingen te onderzoeken, zodat ze weer een beetje kennis erbij kreeg. Thuis kwam ze nooit buiten, dus dit was net een paradijs voor haar. Toen, opeens voelde ze de aanwezigheid van iemand anders, iemand die ergens hoger zat. En van iemand anders erbij. Shayla vermoede dat ze beide in een boom zaten, maar deze boom stond alleen en... als ze het goed voelde via de wind was hij hol. Ze liep er maar naartoe, wie weet kon ze hier nog iets nieuws ontdekken?

Iris schrok zich dood, Nee, hé.. Ze heeft me plek gevonden. ze keek Yoko-chan nep-glimlachend aan. 'Hi, Yoko-chan,' zei ze schor. Ze schraapte haar keel. Toen keek ze weer over het bos uit.

Miyoko glimlachte, en kroop naar haar toe. Ze vond dat het naar Lune rook. 'Hoe gaat ie meisje?' vroeg ze met een kleine glimlach. Ze had Iris gemist. Waarom weet ze niet, maar ze mistte Iris gewoon.

Iris hield haar schouders op zonder haar aan te kijken, 'Gaat wel, met jou?' zei ze nog steeds schor. Ze keek naar beneden en zag een meisje met lang zwart haar lopen. Ze hield haar adem in, ze keek naar Yoko-chan en legde haar vinger op haar lippen als teken dat ze stil moest zijn. Niet nóg iemand die deze boom hoeft te ontdekken..