Tent van Miyoko, Iris en Lily Jenna Mella.

(( omgggg, ieeee iedereen's gonna die ))

Miyoko pakte de enige foto die ze van Yumi had, en begon te bidden voor haar. Haar ogen waren helemaal rood van het uilen..

((Nuuuu D: I don't wanna dieeee~))

((Ik laat Yoko niet zo achter!! *Superhero* dan ben ik maar even op twee plaatsen te gelijkertijd..))

Lune-Chan liep naar de tent van Miyoko, Alsjeblieft lieve god..laat haar der zijn.. 'Yoko?' riep hij hees.

Miyoko hoorde de stem van Lune, ze reageerde niet. Ja, fuck op. Moest je net maar reageren. Ze probeerde zich stil te houden, maar haar snikken kwamen uit haar keel. 'Ja wát.'

'Yoko het spijt me echt, ik weet dat ik een slappe stomme lul ben en dat ik naar je had moeten komen inplaats van zo sukkelig te blijven zitten en ik weet dat je me het liefst door de plee wil spoelen.. Het spijt me.. Maar daarom ben ik hier, ik kan je niet laten huilen, echt het spijt me, spijt me, spijt me.' Lune had nog nooit zoveel keer in zijn leven het spijt me gezegt, 'Het spijt me.'

Miyoko keek hem met rode, huilerige ogen aan. 'Ja, het is al goed.' Zei ze met lange snikken. Snel vrommelde ze de foto van Yumi onder haar kussen, en pakte een flesje drinken. Ze begon langzaam te drinken, maar ze verslikte zich. Al hoestend kon ze er 'Chikushou.' uit krijgen.

'Wat zeg je?' Lune keek naar de foto, 'Wie is dat?'

Miyoko boende snel haar tranen weg. 'Ik zei fuck.' Miyoko keek naar Lune, hoe had hij de foto gezien kunnen hebben? 'Dat is Yumi...' Toen ze Yumi zei, kreeg ze weer tranen in haar ogen.

'En Yumi is het waart om zo te huilen, omdat?' Lune keek Yoko vragent aan.

((Ik ga effe douche..))

Miyoko had geen zin om het Lune te vertellen, hij moest er zelf maar achter komen. Miyoko dacht eens na, nee dat zou te lullig zijn. Lune was wel haar beste vriend. 'Yumi.. Yumi is.. eergister..' Miyoko huilde zo hard, dat ze bijna niet meer kon ademen. 'Overleden..' Miyoko keek naar Lune. De tranen stroomde over haar wangen.

'Overleden..? Wat waarom hoe?' Lune-Chan wist dat hij nu teveel vragen zou stellen in een keer, hij slikte. En sloeg zijn armen om Yoko heen en drukte haar tegen zich aan, zelf huilde hij niet. Dat deed hij nooit.

Miyoko werd rustiger toen Lune haar knuffelde. 'een Legend.. viel haar aan.. zonder enige reden.' mompelde ze. Miyoko dacht na over hoe het er uit had moeten zien. Yumi met grote huilende, paarse ogen, die ze van haar oma had geerft. Creperend op de grond..

'Hebben die dan zoveel kracht?' Lune was even met zijn gedachten heel ergens anders, stel je hebt de kracht om iemand te vermoorden.. Hij schudde snel die gedachten van zich af, 'Ik bedoel, dat is echt..Afschuwelijk..'

Miyoko huilde niet meer, maar de pijn was er nog steeds. 'Ja, en vooral als je een klein meisje van 12 jaar aanvalt..' zei ze met een zachte stem. 'Ik.. moet overmorgen naar de begravenis in Japan.. ik vroeg me af.. of je..' Miyoko keek Lune aan.

Lily kwam stilletjes de tent binnen.
Ze zag Miyoko en een andere jongen zitten.
Meteen zag ze dat Miyoko gehuild had.
'Miyoko?'Vroeg ze bezorgd.