Mendua der kamer

(( IRIS WAAROM PRAAT JIJ MET ITACHI OP IRIS. DIT NOEM IK NOU EHH.. EHH... GEMEENERIKERIJ! ZO LEG JE IRIS OP EEN HOGER LEVEL, TERWIJL JE NIET EENS MET HAAR SPEELD >=D SLECHT HOOR. *yay, capslock* ))

Miyoko wrote:(( IRIS WAAROM PRAAT JIJ MET ITACHI OP IRIS. DIT NOEM IK NOU EHH.. EHH... GEMEENERIKERIJ! ZO LEG JE IRIS OP EEN HOGER LEVEL, TERWIJL JE NIET EENS MET HAAR SPEELD >=D SLECHT HOOR. *yay, capslock* ))

(( Itachi is ook van mij ^,^ ))

Itachi grijnzde, 'Thanks,' zei hij lachend.

(( Maar ik moet gaan, me zusje weg brengen, zo terug.. ))

(( Yook, ik heb geen zin om in te loggen en weer uit ))

(( ja maar dat mag niet >=D Ga dan gewoon via een andere internet. *Lees firefox* ))

(( ahh, cyaa! ))

Miyoko wrote:(( ja maar dat mag niet >=D Ga dan gewoon via een andere internet. *Lees firefox* ))

(( ahh, cyaa! ))

(( welk internet ^^ ))
(( En nee, ik ga weg, en boeiee ))

((thehehe stel apen zijn jullie!))

Mendua grijnsetn. 'Dotje.'

Miyoko klopte op de deur, voor het haar onbekende meisje. Miyoko wiebelde zenuwachtige van de ene voet, naar de andere voet. Ik ken dit meisje nog niet, en ik heb nu wel behoefte aan een 'vriendin'. Als ze me tenminste kan uitstaan...

Itachi hoorde geklop, hij grinnikte, Wie zal het zijn, 'Doe jij maar open, Kleintje,' zei hij lachend.

Mendua stak haar tong uit, en rolde over Itachi heen en ging staan. Ze liep naar de deur en deed open. Ze had het meisje, voro zover ze wist nog nooit gezien. Mendua haar verlegen kant kwam weer opspelen en ze bekeek het mesije alleen maar van top tot teen.

Itachi stond op en liep naar de deur, hij glimlachte naar het meisje, 'Hoi, en wie mag jij zijn,' vroeg hij.

Miyoko glimlachte. Woahh, ik had geen gozer verwacht? Miyoko begon te haperen. 'Ik.. ik dacht.. Ik kom me-mezelf v-voorstellen..' Miyoko keek meteen naar haar voeten, die in haar gewoonlijke witte hakken zaten.

Mendua herstelden zich. 'Oh hoi, ik heet Mendua.' zei ze vrolijk, en ze stak haar hand uit. 'Wil je binnen komen?' en ze keek naar Itachi.

Miyoko keek haar een beetje bang aan. 'Miyoko Nakamura.' Zei ze zacht. Miyoko was eigenlijk nooit onzeker, maar nu wel. 'Ja, gezellig.' Opeens kwam Miyoko's zelfvertrouwen terug. Ze zetten een big-smile op.