Room 5671: Anju & Scorpio

((Rusine heeft alijd jurkjes met ritsen op de achterkant, voor het geval er nog een keertje gestrippokerd wordt ;D))

Gefrustreerd over dat de knoopjes niet sneller opengingen, voelde Rusine dat Scorpio haar jurkje openritste. Uiteindelijk was ook het laatste knoopje open. STOP NOU! GENOEG! Zie je, daar gaat je jurkje al, wie weet wat er volgt! bleef haar hoofd roepen, maar Rusine zelf wilde er niet naar luisteren en ging door, terwijl haar handen over zijn armen heen gleden waardoor het overhemd van zijn schouders afzakte.

Scorpio's gedachten waren dichtgeslagen, het was stil. Hij dacht niet eens na bij wat hij deed, alles leek automatische te gaan. Met zijn handen bleef hij haar lichaam strelen, en liet zijn handen vervolgens over haar armen glijden zodat ook haar jurkje van haar schouders afzakte.

Rusine, die nu dus in een jurkje stond dat zeg maar om een rondje om haar voeten lag ((yougetme)), voelde ineens een windvlaag over haar blote rug waaien en ineens besefte ze zich dat ze in haar ondergoed stond te zoenen met een jongen die ondertussen zelf ook al half uitgekleed was terwijl ze nog geen 24 uur eerder met een andere jongen had zitten zoenen. In haar hoofd vormden zich twee gedachtes. 1, dit gaat fout en je gedraagd je als de eerste de beste slet en 2, hoe kan ik nou al in mn ondergoed staan terwijl hij nog steeds zijn broek aan heeft? Terwijl ze over die twee vragen nadacht, haperde ze even en fronsde. En toen kwam Nicholas binnen.

Dit was een van die hele breekbare momenten, als je ook maar íets zei kon het alles gelijk verpesten en zouden Scorpio en Rusine zich realiseren waarmee ze bezig waren. Scorpio duwde Rusine zachtjes het bed op zodat hij nu met zijn handen zijn gewicht steunend boven op haar lag, en bleef haar door zoenen, dit keer ietsje minder zacht.

Rusine was nog steeds die twee vragen aan het overdenken toen ze voelde dat ze op bed werd neergelegd. Het tedere zachte zoenen ging werd wat ruwer, maar het kon haar niet schelen. De eerste gedachte was uit haar hoofd verdwenen, en op de tweede besloot ze antwoord te geven door aan zijn riem te gaan prutsen. Die ging vrij makkelijk en Rusine liet zijn broek even met rust om aan zijn wang en nek en haar te zitten.

Scorpio liet zijn ene hand naar beneden glijden zodat die nu op haar heup rustte en liet de andere naar haar wang glijden en streelde die met zijn duim. Zijn gedachten leken nog steeds bevroren te zijn, want hij hoorde geen stemmen meer schreeuwen. Hij stopte even met zoenen om haar goudbruinige ogen te bestuderen, maar drukte al gauw weer zijn lippen weer tegen de hare. Hij miste ze.

Rusine opende verbaads haar ogen toen ze stopten met zoenen, en ineens besefte ze wat ze eigenlijk aan het doen was. Maar dat besef ging meteen weer weg toen ze zijn lippen weer voelde. Ze sloot haar ogen weer en begon aan zijn broek te klooien, die ze al snel los had gekregen en naar beneden trok om daarna weer aan zijn haar en nek te zitten.

Scorpio had zelf geen schoenen aan, dus gleed zijn broek er gemakkelijk uit. Zijn hand besloot maar weer een verkenistochtje te maken, en gleed over haar lichaam heen. Hij voelde zijn hart hard in zijn hoofd boeken, en begon het behoorlijk warm van binnen te krijgen.

Rusine voelde de sluiting van haar bh irritant in haar rug prikken, wat haar terug naar de bewoonde wereld bracht. Heel langzaam maakte ze haar mond los van die van Scorpio, waarna ze hem aankeek. Haar handen, die heel dwangmatig zijn hele schouders en nek en gezicht hadden onderzocht en aangeraakt, verslapten en lagen nu zachtjes om zijn nek en met haar vingers in zijn haar op zijn slaap. Haar rechtervoet zat in zijn knieholte en met haar linker raakte ze nog zachtjes de grond aan. Maar ze bewoog niet meer en bleef Scorpio raar aan staren.

Dit was het. Dit was wat het moment brak, zo breekbaar dat blikken het moment zelfs konden breken. Een nieuwe vloed overspoelde zijn lichaam, ookal wist hij niet wat het was. Spijt? Schuld? .. Realisatie? Slikkend keek hij Rusine een poos aan, afwachtend. Zou hij nu overeind moeten komen, en stoppen? Verlangend keek hij even naar haar lippen, maar liet zijn ogen weer terug wandelen naar haar staar. Dit was fout. Fout. Hoe kon hij iets wat zo fout was, zo graag willen?

Rusine verroerde zich niet, maar bleef hem met diezelfde rare blik aankijken. 'Wat zijn we in hemelsnaam aan het doen?' vroeg ze, terwijl ze van een afstandje toehoorde hoe gebroken en smekend en verlangend haar stem klonk. Haar hoofd was leeg en ze kon zich gewoon niet bewegen. Zijn ogen zijn echt prachtig.

'I- .. I don't know,' bracht Scorpio moeizaam uit en weigerde overeind te komen. Get off her, she obviously doesn't want this. And neither do you. Het was verstand tegen lust en verlangen. Na enkele seconden had verlangen opgegeven, dit was onverstandig en fout. Moeizaam kwam hij overeind en viste zijn broek van de grond en trok die vervolgens aan.

Rusine sloeg haar ogen neer. Het horen van haar eigen stem had ze misschien nog kunnen vergeten en doorgaan met wat ze aan het doen was, maar nu hij antwoorde, was het voorbij. Ze voelde haar hand uit zijn haar glijden en naast haar op het dekbed terecht komen. Heel even sloot ze haar ogen, waarin ze haar hoofd leeg maakte. Daarna kwam ze in stilte overeind en ging ze opzoek naar haar jurkje, dat niet verweg op de grond lag. Nog steeds in stilte liet ze haar blik over Scorpio gaan. Waar was ik mee bezig? Wat heb ik gedaan? Zowel haar denkvermogen als haar geheugen als haar wil bleven stilzwijgen.
Met haar ogen nog steeds op Scorpio gericht trok ze haar jurkje aan, maar al snel bedacht ze zich dat ze het ritsje hier niet dicht ging krijgen. In haar kast op haar kamer lag een heel handig haakje waarmee dat ging, maar dat had ze hier niet. Daarom besloot ze de rits nog maar even op te laten en haar schoenen, die ze nog steeds walgelijk vond, weer aan te doen. In stilte bleef ze zichzelf keer op keer vervloeken.

Scorpio keek op naar Rusine. Waarom moesten ze stoppen? Ze deden toch niks fout? Hun konden er niks aan doen. Het hoorde bij deze oncontroleerbare gevoelens. 'I lied,' mompelde hij en liep naar haar toe. 'I did know what we were doing,' fluisterde hij en legde zijn vingers op haar kin en tilde die vervolgens op zodat hun ogen nu kruisten, en drukte daarna vervolgens een teder zacht zoentje op haar lippen. 'I'm sorry if you didn't want it,' voegde hij er fluisterend aan toe en bleef haar verontschuldigend aankijken.

Zijn stem, zijn vingers, zijn lippen. Dit kon toch niet alles zijn? Ze had toch zeker niets met Nicholas? Toch? Met haar ogen afgewend van de zijne, aangezien ze de veronschuldigende blik niet aankon, niet nu, duwde ze haar mond nog een keertje op die van hem. Zijn reactie. Alles draaide nu om zijn reactie. Als hij reageerde alsof hij het wilde, dan zou er misschien meer zijn. Anders niet. Anders zou ze hem uit haar hoofd zetten en dit heel voorval vergeten. Dan zou ze straalhard tegen Nicholas liegen dat Scorpio niets werd. Maar als hij wel wil..

Waarom deed ze dit? Ze kon toch niet verwachten dat ze dit kon flikken, en daarna weer terug lopen naar Nicholas? Hij mocht ze dan niet uiten, maar hij had ook gevoelens. Maar een laatste kus kon geen kwaad, toch? Langzaam, en voorzichtig beantwoordde hij de zoen teder.

Nee. Nee. Nee. Nee. Waarom? Waarom? WAAROM? Waarom kon het niet gewoon over zijn? Haar hart leek te willen exploderen, maar haar hoofd weigerde aan dat plan mee te werken. Heel langzaam voelde ze haar arm weer naar zijn kin gaan, en via zijn wang naar zijn oor en via zijn oor naar zijn nek.

Scorpio's handen leken weer een eigen wilskracht gecreëerd te hebben, en plaatsten zichzelf op Rusine's heupen, waarna ze vervolgens op haar rug gleden en Rusine tegen Scorpio aandrukte. 'Rusine,' fluisterde hij onder het zoenen door. 'Do you want this?' Hij wou antwoorden. En haar acties verwarde hem.

'I..' Praten terwijl ze aan het zoenen was, was niet erg makkelijk. Ze wilde haar lippen niet van de zijne af halen, maar tegelijkertijd wilde ze wel antwoorden. 'I.. I don't know.' Ze wist dat ze het niet moest willen. Ze wist dat ze moest stoppen. Ze wist dat dit fout was. Ze wist dat ze Nicholas niet meer onder ogen zou kunnen komen als ze zo doorging. Maar wilde ze dat allemaal nog wel? 'I shouldn't want this, right?' fluisterde ze terwijl ze haar hand over zijn blote rug liet glijden. Hij had zijn overhemd nog niet aan.

Scorpio wist daar helaas geen antwoord op. Maar haar antwoord gaf wel antwoord op zijn vraag. She wants this. Hij wist niet of het verstandig was. Maar hij wist wel dat hij dit wou. Ontzettend graag. Voorzichtig duwde hij haar tegen de muur en liet zijn handen weer over haar armen glijden zodat haar jurkje weer op de grond zou vallen.

I guess I do want this. En met die vrolijke gedachte voelde ze haar jurkje weer over haar armen op de grond vallen. Zijn broek zou zo wel komen, ze wilde hem nu niet loslaten. Haar vingers verstrengelden zich in zijn haar en de andere hand gleed over zijn gezicht langs zijn kaaklijk over zijn nek naar zijn schouder.

rawrrr.

De stemmen die net aan het argumenteren waren, hadden besloten zich allebei koest te houden. Het was allemaal vredig. Als ze dit allebei wouden, waarom zou het fout zijn? She wants this, I want this. What's stopping us? Hij voelde hoe zijn mond haar mond verliet en kusjes op haar kaaklijn begon te drukken, langzaam naar haar nek ging en toen weer terug naar haar mond.

ik vind deze toepasselijker

Toen zijn mond de hare verliet, vreesde Rusine even dat het weer afgelopen was en dat ze zich aan kon kleden en vertrekken, maar toen het verder ging op haar kaaklijk en nek en toen weer terug naar haar mond, was die vrees weg. Ze zou het ooit wel met Nicholas goed praten. Waarom denk je nu, NU aan hem? Heel even schudde ze haar hoofd, en de gedachten waren weg. Haar vinger gleed over de bobbels van zijn ruggegraat totaan de rand van zijn broek, die het volgde naar de voorkant om de riem weer los te maken.

Scorpio liet zijn handen van haar wang weer over haar lichaam glijden, zodat ze uiteindelijk weer op haar heupen belandde, en daarna verder gingen met de verkenningstocht. Hij voelde een rilling over zijn ruggegraat toen met haar vingers over de bobbels van zijn ruggegraat heen voelde gaan, naar het randje van zijn broek.

Rusine voelde de rilling onder haar handen, maar besloot er niet op te reageren. Haar vingers gingen verder met zijn broek los maken, terwijl ze de koude muur nog steeds tegen haar rug voelde. Toen de broek los was, gleed deze naar de grond, waarna haar vingers zich een heel klein stukje onder het randje van zijn boxer begaven, maar bijna meteen weer over zijn rug en borst naar zijn hoofd gleden.