KERMIS! (18+)

Toushirou grijnsde. 'Oké, tomtom gelokaliseerd' stelde hij vast. Hij hoorde een startsignaal en alle autootjes begonnen te rijden. 'DAAR!' riep hij keihard, wijzend op een jongen van hun leeftijd die hem ineens nogal angstig aankeek.

Yumiko trapte het gaspedaal in en scheurde op het ventje af. Een harde knal was te horen en het ventje leek zo'n beetje gelanceerd te worden.

Toushirou barstte in lachen uit. 'Probeer om te draaien' zei hij zo monotoom mogelijk. Hij wees naar een meisje, dat ouder leek. 'Kijk! Een uitdaging! Erop af!' riep hij.

Yumiko scheurde erop af als een snelheidsmaniak en uiteindelijk knalde ze er tegenop. Ze kreeg even een vuile blik van het meisje en Yumiko kon alleen maar een grote grijns terug geven.

'Bestemming bereikt' zei Toushirou breed grijnzend. 'Ik ben verzekerd!' riep hij tegen het meisje, maar die scheurde alweer weg. 'O my god die moeten we echt hebben' zei hij, wapperend met zijn handjes, kijkend naar een super dik jongetje. Het zag er nogal gay uit.

'Achteruit, schakelen, stuur 90 graden naar rechts, gassen..' BOEM! Dat was alweer het volgende slachtoffer, die er ook niet zo blij uitzag na de botsing.

Toushirou klopte trots op Yumiko's schouder. 'Dat gaat lekkerrrrrrrrr' zei hij grijnzend. Hij zocht om zich heen naar een nieuw slachtoffer. 'Aha, jochie op 3 uur' zei hij triomfantelijk.

'VOLLE VAART VOORUIT!' zei ze met een gemene grijns op haar gezicht naar het jongetje toe, wat hopeloos probeerde hen te ontwijken, maar hij had geen kans. 'En bestemming bereikt.'

Toushirou lachte. 'Oké, ik moet het gezicht van dat meisje nog een keer samen zien trekken' lachte hij. 'Kijk daar is ze. Oké, beuken'

'Ai ai kap'tein!' zei ze plechtig terwijl ze zich een weg baande door de vele autootjes. 'Doel vastgesteld. Gas. En KABOEM.' Het meisje's gezicht was serieus te prachtig voor woorden als ze geraakt werd.

Toushirou lachte bij het zien van haar gezicht en stak zijn tong uit. 'WE HOUDEN WEL VAN JE HOOR' riep hij haar nog na. Hij keek om zich heen. 'Ik vind het zielig om té kleine kindjes te beuken..' mompelde hij.

((HAHAHA EVEN DE ILLUSTRATIE http://spicytunas.com/wp-content/uploads/2008/05/angry-maka.jpg ))

'Kleine kinderen steken nog een kop boven me uit.' zei ze grijnzend. 'New target, new target.' zei ze terwijl ze een jongen in een botsauto zat die steevast probeerde om iedereen te ontwijken.

Toushirou lachte. 'Dat is natuurlijk waar' gaf hij toe. Hij volgde haar blik en zijn grijns werd nog breder. 'Top. Crossen.' zei hij.

'Links. RECHTS, rechtdoor, links, RECHTS, en..' BOEM! BAF! POEP! En toen ging het belletje en stonden alle botsauto's stil.

Toushirou stapte lachend uit. 'Jammer dat hier geen foto's worden gemaakt, want dan had ik wel wel vijf gekocht. Wat een prachtige gezichtsuitdrukkingen heb ik vandaag geleerd, zeg' lachte hij terwijl hij door de uitgang liep.

'Het is nu 10 uur, nog 2 uur en dan gaat de kermis sluiten. So.. what we're gonna do?' vroeg ze terwijl ze haar verliefde blik op het schommelschip liet hangen.

Toushirou zag meteen dat Yumiko gretig naar het schommelschip staarde en knikte instemmend. 'Oké, een rondje schommelschip en dan terug naar school?' vroeg hij.

'Sounds great to me.' zei ze terwijl ze binnen no time twee kaartjes had gekocht voor het schommelschip. 'Wel achteraan, in het midden suckt.' zei ze.

Toushirou lachte en nam achterin het schommelschip plaats. Hij wenkte Yumiko. 'Het was me wel een dagje' zei hij grijnzend. Hij stopte zijn foto van de achtbaan in zijn broekzak om hem niet kwijt te raken.

Ze vouwde voorzichtig de foto op en deed hem onder haar jurk, zodat ze hem niet zou verliezen. Hij moest immers een mooi plaatsje op haar nachtkastje krijgen. 'Daar gaan we, maar niet over mij overgeven als je het op voelt borrelen.' zei ze grijnzend. Het schip kwam langzaam in beweging, en bewoog van links naar rechts.

Toushirou lachte. 'Ik ga gewoon op je mikken, of ik steek expres mijn vinger in mijn keel' zei hij plagerig. Toen ze op redelijke hoogte zaten stak hij zijn armen in de lucht. 'Yaaaaaaaaay' [Oké dat moest gewoon]

Yumiko grijnsde even geamuseerd en volgde daarna Toushirou's voorbeeld. Ook haar armen gingen de lucht in, en een klein adrenaline kickje zorgde ervoor dat ze net zo'n idiote kreet uitkraamde als Toushirou zojuist had gedaan. Het ritje duurde echter maar een minuut, of zelfs korter. Voor ze het wist stonden ze alweer stil, en moesten ze uitstappen. 'Back to school I guess?' zei ze met een pruillipje.

Toushirou keek droevig. 'Ik denk het' zei hij triest. 'Ze gaan zo toch dicht.. Nouja, we kunnen altijd nog terugkomen. Let's go!' zei hij me iets meer enthousiasme.

Yumiko knikte instemmend. Langzaam en vol tegenzin sjokte ze achter Toushirou aan. Ze keek nog even achterom naar de zee van lichtjes die de kermis vulde, maar ook die ging dezelfde minuut nog uit. Duisternis vulde nu de kermis, die wel uitgestorven leek in maar een paar luttele seconden.

Toushirou keek achterom, en bleef even stilstaan op op Yumiko te wachten. Hij liep rustig naar school, en bleef voor de ingang staan. 'Nou, ik zie je vanzelf wel weer. Met trainen ofzo, denk ik' zei hij glimlachend.