KERMIS! (18+)

'Mijn buik deed daarstraks nog pijn van de honger en het lachen. Maar nu gelukkig niet meer.' zei ze tevreden.

'Zijn we allebei weer helemaal gezond' zei Toushirou tevreden grijnzend. Hij klopte even op zijn benen, alsof hij ze beloonde.

'Ja ja, beloon jij je benen maar.' zei ze grijnzend terwijl ze haar patat naar binnen werkte. Eenmaal toen het bakje op was vond ze het te ver lopen naar een prullenbak, en besloot ze haar materiële beheersing te gebruiken om het bakje in de prullenbak te laten vallen.

Toushirou liet zich onderuit zakken op het bankje. 'Ik heb zin om te slapen' zei hij droog. Hij gaapte. 'Altijd als ik in een achtbaan ga heb ik eerst een enorme adrenaline kick en dan word ik heel moe'

'Daar weet ik een geweldige oplossing voor.' zei ze enthousiast terwijl ze opsprong en Toushirou meesleurde naar een andere achtbaan. Er was bijna geen rij meer, aangezien het al vrij laat begon te worden. 'Twee kaartjes alsjeblieft.' Ze betaalde en nam de kaartjes in ontvangst, waarna ze neerplofte ergens achteraan in de achtbaan.

Toushirou hobbelde achter haar aan en plofte naast haar neer. 'Oké, nu krijg je dus nog meer geld van me' zei hij lachend. 'Hopelijk krijgen we nu geen pech' zuchtte hij.

'Nee, ik doe niet aan leningen. Ik doe alleen aan giften.' zei ze. 'Trouwens, ik hoop het ook niet want dan sterf ik echt.' jammerde ze. 'There we go.'

Toushirou schudde afkeurend zijn hoofd. 'Wacht maar, ik betaal het terug' zei hij zelfverzekerd. Hij schreeuwde over het geluid van hun optakeling heen. 'Er kwam wel een hele mooie foto van!' riep hij grijnzend.

'Dat zeker!' zei ze lachend terwijl ze met een rotgang naar beneden gingen. Een hoge meisjesgil ontsnapte uit haar mond terwijl ze haar armen omhoog hield. Na nog geen twee minuten stonden ze weer stil. 'Wow.' zei ze zacht.

Toushirou zat weer vol energie. Hij stapte trillend op zijn benen uit en grijnsde breed. 'Nu kan ik weer voor vijf minuten niet stilzitten' ratelde hij achter elkaar, half op en neer springend.

'O o o o o o o o dan gaan we naar de trampoline!' zei ze enthousiast terwijl ze de huppende en springende Toushirou mee trok naar de enorme trampoline. Ze deed haar flatjes uit en begon te springen. 'WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW.' schreeuwde ze. Het was blijkbaar een magische trampoline, want het ding lanceerde je wel zo'n 10 meter hoog.

Toushirou sprong hyperactief op het trampoline. Hij voelde zich 5 jaar oud, maar vond het fantastisch. Hij maakte een salto; hij ging zo hoog dat hij alle tijd had.

Yumiko zag af en toe Toushirou voorbij vliegen. 'Wat ga ik HOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOG.' zei ze al springend. Ze deed allerlei simpelde trucjes zoals een salto, op haar kont landen en dat soort dingen.

Toushirou stapte lachend van het trampoline af. 'We zijn echt mongolen' merkte hij droog op.

Yumiko volgde zijn voorbeeld, al duurde het even voor ze eraf kon springen doordat ze zo hoog ging. 'Klopt.' zei ze blij terwijl ze haar schoenen weer aan begon te trekken. 'Hé, het valt me nu pas op dat die Iris weg is.' zei ze terwijl ze om zich heen keek.

Toushirou had zijn gympen aangetrokken en schoot in de lach door Yumiko. 'Echt waar?' vroeg hij. Hij kon zich niet voorstellen dat ze het niet doorhad, ze had het immers gezegd. 'Wat lief van je'

'Dat kind is ook als sneeuw voor de zon verdwenen zeg..' mompelde ze, nog wel verstaanbaar. Ze had het gewoon echt niet gemerkt dat het kind was vertrokken.

Toushirou moest nog harder lachen. 'Wat ben je toch heerlijk wakker' lachte hij. Hij klopte haar even op haar schouder. 'Goedemorgen Yumiko'

Yumiko snapte er even helemaal niks meer van. 'Naja, waar gaan we nu in? Reuzenrad? Schietkraam? Zweefmolen?' zei ze terwijl ze om zich heen keek naar de velen attracties.

Toushirou tikte bedenkelijk op zijn kin. 'Ehmmmm' dacht hij hardop. 'Botsauto's' zei hij kwaadaardig grijnzend.

'Allebei apart of samen en wie rijdt er dan?' vroeg ze zich af. Ze begon alvast te zoeken naar de botsauto's, en liep er snel heen.

Toushirou volgde. 'Laten we samen ergens gaan zitten, dan grijp jij het stuur maar en dan ben ik de Tomtom' zei hij grijnzend, terwijl hij plaats nam in de rij.

'Deal.' zei ze grijnzend. Dit kan nog leuk worden. Ze ging in een donkerblauw autootje zitten met nummer 18. 'Stap in, Toushirou.'

Toushirou knikte grijnzend. Hij sprong enthousiast het wagentje in en keek om zich heen. Het meerendeel leek nogal angstig. 'We beuken ze helemaal kapot' zei Toushirou op zo'n gemaakt duivels toontje dat het eerder komisch was.

Yumiko deed even haar best op haar neppe evil laugh en greep daarna naar het stuur. 'Even tomtom instellen.' zei ze terwijl ze op zijn neus drukte, aan z'n oren trok en daarna op z'n hoofd sloeg. 'Bestemming: zo veel mogelijk bumpers.'