KERMIS! (18+)

Dankbaar nam hij de broek aan, schoot er haastig in en pas toen hij er zeker van was dat ook zijn haar, das en overhemd correct zaten, voelde hij zich gerustgesteld.
Hij gleed langzaam naar Yuu's gezicht, grijnsde even en legde toen een vinger op zijn lippen. "Ik ga naar links," zei hij langzaam en duidelijk, zodat dit niet fout kon lopen. "En jij gaat een minuut later naar buiten, en gaat dan naar rechts."
Hij wilde de tent uitlopen, bedacht zich, haastte zich snel terug om nog een zoen op zijn lippen te drukken, voor hij zich omdraaide en uit de tent verdween. Een glimlach wilde maar niet van zijn gezicht afglijden.

Yuu keek Seth met een brede grijns na en was in zijn hoofd nog zo aan het nagenieten dat hij pas vijf minuten later bedacht dat hij nu wel naar buiten mocht. Hij kwam de tent uit, ging in plaats van rechts rechtdoor ((he is so stubborn)) en besloot dat hij Rusine maar eens op moest zoeken, aangezien hij haar nog een hoop moest zeggen.

Rusine, die nogal pissig was toen dat reuzenrad NOG een rondje maakte, besloot maar gewoon weer doelloos rnd te gaan lopen.

Miyoko kwam de kermis oplopen. Het was nog niet echt druk, maar wat verwacht je van half 12 's morgens. Miyoko liep naar de appelflappen-kar, en kocht een lekkere grote. Met grote passen liep ze naar een bankje, en ging zitten. Met haar mond vol met appelflap, glimlachte ze. Ahh, heerlijk!

Yumiko zag de ijspegels niet echt aankomen, en voelde dat ze tegen haar aankwamen. Ze werd op de grond gegooid en greep even naar de pijnlijke plekken. Ze merkte het nu pas op dat alle lichten weer aan waren. 'Energie.' zei ze grijnzend. Ze probeerde de energie van de omgeving te gebruiken voor haar volgende aanval. Een energiebol met een diameter van zo'n 30 centimeter ontstond, en binnen no time was hij bij Scarlett.

Scarlett was ontzettend verbaasd toen Yumiko opens een mega grote energie bol te voorschijn toverde en in plaats van een poging te doen tot verdediging bleef ze naar de bol staren. Hoe kon die in godsnaam zo groot worden? Nog geen seconde later viel haar blik op de lichten die weer aan waren. Natuurlijk. Zij haalde haar energie uit kou.. en ijs. Yumiko deed dat uit energie. Nog hetzelfde moment werd ze geraakt door de energiebol en een heel stuk verderop tegen een muur gegooid, waarna ze door haar knieën zakte en voorover op de grond viel. Met moeite kon ze haar lichaam een heel klein stukje omhoog duwen, maar al gelijk zakte ze terug, Het was beter op de grond. Rustig. Koel. Het lukte haar toch niet meer op te staan nu, waarom zou ze die moeite nog doen? De pijn was verschrikkelijk, maar na een poos voelde ze het niet eens meer. Ze dacht nergens meer aan, had haar ogen gewoon gesloten. Wanneer ze weer wakker werd was het misschien over. Hoopte ze.

((opgeverhahahaha))

Tevreden wandelde Yumiko verder over de kermis nadat ze Scarlett in één had zien zakken. Mwuahahahahahaha.



(( oke sorry ))

Yumiko wrote:Tevreden wandelde Yumiko verder over de kermis nadat ze Scarlett in één had zien zakken. Mwuahahahahahaha.



(( oke sorry ))

((dat mocht nog niet hahahahha en jildou yumiko is gewoon een watje want ze is een niveau hoger en ze durfde gewoon nie tlanger tegen me te vechten omdat ze bang was dat ik won dus die sukkel dacht ooooh laat ik maar vals spelen en extra energie gebruik :w:w ik snap dit stuk zelf niet eens meer maar ok))

Iris kwam de kermis oplopen, ze zicht Yoko, ze moest sorry zeggen. Ze liep de kraampjes voorbij en keek zenuwachtig om zich heen.

Alhoewel Scarlett niet helemaal bij bewustzijn was, hoorde ze wel mensen om haar heen komen staan. "Gaat het, gaat het?" galmden de stemmen door hun hoofd. Alsof ze daar nu behoefte aan had. Alsof iedereen moest weten dat Yumiko haar half vermoord had. "Rot op," siste ze, alhoewel het niet al te verstaanbaar klonk. "Ik lig hier goed." Een hoop geroezemoes en verdwijnende voetstappen volgden. Beter.

Nicholas, die iets had gehoord over 'het gaat er hard aan toe tussen twee meisjes daar op de kermis, kom kijken!' was terug gelopen. Het was er rustig, en hij zag een groepje verdwijnen. Toen hij zag waar ze gestaan hadden rende hij er naar toe. Scarlett lag als een hoopje vuil op de grond."Scarlett.. who did this to you?" Hij knielde bij haar neer."Naar de ziekenboeg, nu."

".. Niemand,' antwoordde Scarlett alleen op de vraag die ze hoorde. Pas nadat ze geantwoord had hoorde ze dat het Nicholas' stem was. "Ik hoef niet naar de ziekenboeg," klonk het toen gesmoord, omdat door de positie waarin ze lag haar hoofd zo'n beetje bedekt was door haar armen. "Het gaat prima."

"En jij denkt dat ik dat geloof? Zeg op, wie is het." Wie zou het op durven nemen tegen het meisje waar hij in het begin best wel bang voor was? Hij schudde aan haar arm, en probeerde haar overeind te krijgen.

"Au je doet me pijn," zei Scarlett droog, terwijl haar arm probeerde los te maken van Nicholas. "Het is niemand." Mooi niet dat ze Yumiko haar trots ging geven door het te vertellen aan Nicholas en iedereen. Het enige dat ze zou doen was haar eigen zwakheid tonen, niet meer en niet minder.

"Niemand als in; ik ben dom want ik heb mezelf kapot gemaakt of niemand als in het is een nobody? Want in beide gevallen geloof ik het niet. Ik stap zo op dat groepje af en dwing ze om te beschrijven hoe de gene er uit zag wie het deed." hij wist niet waarom hij het graag wou weten, maar hij had een slecht gevoel erbij.

"Nicholas, hou ohop," zeurde Scarlett. 'Het was gewoon niemand. Ik lig hier fijn dus laat me maar met russsst." De groepjes die er stonden waren hopelijk bang voor Yumiko en durfden haar niet te beschrijven. Hopelijk.

"Jij ligt lekker gewond?" hij trok hoofschuddend zijn wenkbrauwen op. Toen stond hij op en wenkte het groepje kindjes die naar Scarlett hadden gewezen. Schuifelend kwamen ze aangelopen.

(( HET IS DOOOOD, ))

Iris liep samen met Touch de kermis op, ze keek even naar de kraapjes daarna keek ze Touch vragend aan. 'Wat gaan we doen?,' zei ze opgewonden.

Toushirou keek om zich heen. Er was genoeg te doen om een hele middag te vullen. 'Geen idee, ik ga niet zo vaak naar de kermis, dus ik stel voor dat ik jou gewoon volg als je kraampjes af struint' zei hij lachend. Hij keek naar het reuzenrad dat boven de kermis uit stak.

Iris volgde z'n blik, 'Het reuzenrad, dus?', vroeg ze grijnzend. Ze keek ernaar en zag dat er niemand in zat. Niemand dus..

Toushirou keek opzij naar Iris. 'Eh, als jij wil tenminste, mij maakt het niks uit' zei hij grijnzend. Hij had aardig wat geld mee dus dat was geen probleem.

Iris haalde haar schouders op en liep er samen met Touch naar toe, 'Ik koos het uit, dus ik betaal,' zei ze terwijl ze afrekende met de meneer.

Toushirou had al geld willen pakken, maar Iris was hem voor. 'Je krijgt het nog wel van me terug' zei hij plechtig terwijl hij wachtte op de kaartjes. Hij keek in het rond. Het was er vooral bevolkt met mensen van school.